BOŞANMA

Evlilik aslında bir ilişki biçimidir fakat aynı zamanda da toplumsal bir sözleşmedir. Bu sözleşme de diğer tüm sözleşmeler gibi karşılıklı yükümlülükler içerir. Birlikte mal, mülk sahibi olmak, çocuk büyütmek gibi ortak sorumlulukların olduğu bir ilişkidir. Bu yükümlülüklerin çoğunun hukuksal temele dayalı olması, yalnızca duygusal anlamda değil hukuki anlamda da birbirlerine karşı sorumlulukları beraberinde getirir ve bazen de evlilikleri çiftlerin iş ortağı gibi yaşamasına sebep olur. Çiftlerin birbirine yalnızca duygusal değil hukuksal olarak da bağlı olmaları onları hem ilişkiye hem de topluma karşı sorumlu hale getirir. Evlilik toplumsal kurallar ve yasalarla hem baskı hem de koruma altına alınmıştır.

Çiftler evlilik kararı alıp evlendiklerinde bir ömür boyu beraber olmayı düşünürler ve bunu arzularlar. İlişkide sorunlar yaşanmaya başladığında evliliğin arzulanan şekilde sürüp sürmeyeceği konusunda kaygılar da başlar. Tartışmalar arttıkça çiftler birbirlerini gerçekten sevip sevmediklerini sorgulanmaya başlar. Yakın aile ve arkadaş çevresinden öneriler gelir. Bazen çiftler psikolojik destek alırlar.

Çiftlerin birbirlerine düşmanca duygular beslemesi, kin duyması, birbirlerinin düşünce ve duygularına önem vermemesi hatta saygısızlık etmesi boşanmanın belirtileridir. Çünkü bir ilişkide bunların ortaya çıkması, yaşanan sorunların doğru bir şekilde algılanmasını ve doğru çözümlerin araştırılmasını engeller. Evlilik romantik bir aşk ve romantik mutlulukla başlamışsa, bu romantizmi sürdürememenin yarattığı düş kırıklığı ve bununla baş edebilme güçlüğü boşanma sürecini çabuk başlatır. Romantik olmayan, çok fazla kavga ve çatışmanın yaşanmadığı evliliklerin boşanma ile sonuçlanma olasılığı daha düşüktür, çünkü çiftlerin birbirinden çok fazla beklentileri yoktur.
Evlilik ilişkisi, bilinen kadın erkek ilişkisinden farklıdır. Başlaması nasıl olağan bir durumsa bitmesinin de o kadar olağan olması gerekir. Çiftleri boşanma aşamasına getiren durum sorunların ortaya çıkması değil, çiftlerin birbirine olan sevgilerinin, ilgilerinin ve düşkünlüklerin azalması, zamanla da kaybolmasıdır. Bu süreçte sevginin yerini öfke alır. Çünkü hayallerin gerçek olmaması, haksızlığa uğramışlık duygusu, önemsiz ve deresizlik duygusu, anlaşılamamak kişiyi öfkelendirir.

Evliğin bitimini yani boşanmayı getiren ve zorlaştıran sebepler olarak şunlar sayılabilir:
İlişkilerde iletişimin yetersiz olması: Çiftler duygu ve düşüncelerini, ihtiyaçlarını, ilişkiden ve eşten beklentilerini birbirlerine ifade etmedikleri zaman iletişim eksik kalır. Sürekli içe atılan duygular, yapay anlayışlı olma tepkileri, içten ve samimi olmayan bir iletişimi doğurur; bu da çiftlerin birbirlerine karşı öfke ve buna benzer olumsuz duygular hissetmesine, hatta patlamalara sebep olur.
Çiftlerin problem çözme becerilerine sahip olmamaları: Bireyler, problem çözme becerisine sahip değillerse evlilikte çıkan sorunlarla baş edemezler. Bu bireyler tek başına kaldıklarında kendilerine yeten bir kişilik yapısına sahip olmadıkları için kendi hayatlarının sorumluluğunu almakta zorlanırlar.
Çiftlerden birinin başka birine âşık olması: Bu durum aşık olan tarafın ilişki içindeki duygularında sıkıntı yaşadığının göstergesidir. Duyguları azalan taraf, bunun sebebini anlayamamış ve bunu dile getirmemiştir. Bunun yanı sıra değişen duygularını sorgulamadığı olasılığı da yüksektir. Karşı taraf da bunu fark etmiş ve üstünde durmamış olabilir. Evlilik, taraflardan birinin sevgi ve ilgi gösterirken, diğeri bu duruma rıza göstermesi ile yürüyorsa, rıza gösteren kişinin bir başkasına âşık olması kaçınılmaz bir durumdur.
İlişkide duygu kaybı: Çiftlerden biri evlilikte kendini önemsiz ve değersiz hissediyorsa, yalnız hissediyorsa ve bunu ortadan kaldırmak için harcadığı çaba, girişimde bulunması eşi tarafından anlaşılmaz, hatta anlamlı bulunmazsa çaba harcayan taraf vazgeçer. Çünkü bunun boşa harcanan bir çaba olduğunu, bu durumun karşısındakinin kişilik özelliğinden kaynaklandığını anlar ve hem ilişkiye hem de eşine olan inancını ve güvenini yitirir.
Çevrenin etkisinde kalma: Çiftler etrafındaki kişilerin özellikle de aile üyelerinin çok fazla etkisinde kalırlar. Bu durum ailesini kaybetmekten korkan bir birey için evliliği boşanmaya götürme sebebi olabilir.
Özgürlük ihtiyacı: Bazen çiftlerden biri diğerini örneğin, kıskançlık, korumacılık, çok sıkı takip etme gibi kısıtlayıcı davranışlarda bulunur. Baskılanan taraf, bundan kurtulma yolu olarak boşanmayı tercih edebilir.
Bir ilişkinin evlilikle sonuçlanması ne kadar doğal ise boşanma da o doğallıkta yaşanması gereken bir süreçtir. Boşama sürecinde yaşanılması gereken duygunun, kin, nefret, öfke ve intikam değil sadece üzüntü olması gerekir. Boşanma sürecinde yaşanan güçlüğü çözmede zorlanan bireylerin psikolojik destek almaları en uygun olanıdır.