[font=Arial]İnsanın iç evreniyle dışsal evren arasında sürekli bir değerlendirme süreci bulunur. İnsanın duygu-düşünce-davranış durumu bazen çevrenin değişmesiyle (seyahat,yakın ziyareti,yeni bir aşk gibi) değişir.Bazı durumlarda da çevre duvar gibidir.Değiştiremezsiniz ve siz bu duruma adapte olmak zorunda kalırsınız(askerlik,kamp,zorlu bir sınav süreci,hamilelik gibi) Çevre kesinlikle değişmez özellik gösterip siz bu duruma isyan ediyorsanız; bu durumda camdan içeriye girmeye çalışan kuşa benzersiniz.İçeriye giremeyeceğiniz gibi kendinize de zarar vermekten öteye bir durum olmayacaktır.Yapacağınız en rasyonel şey kendinizi olabildiğince duruma adapte etmek ve zorlu süreçlerin-acının insan için geliştirici olduğunu aklımızdan çıkarmamaktır.
Genel manada insanların çevresel ve iç motivasyonel odaklı karakterde olduğu söylenebilir. İç motivasyonu yüksek insanlar özgüveni ve farkındalığı yüksek insanlardır. Ne yaptıklarının bilincindedirler. Çevresel özelliklere daha çok meyilli kişilere 'gibi yaşayıcılar' diyebiliriz. Bu kişiler o kişi gibi giyinmek, akrabalarının söylediği gibi olmak için ellerinden gelen gayreti gösterirler. Bu çoğunlukla başlı başına mutsuzluk ve yorgunluk kaynağıdır. Çünkü denizden elekle su taşımak neyse başkalarını da tatmin etmek odur. Çevresel özellikler değişmeden hiç bir zaman mutlu olamayacağını düşünebilirler. Bu özellikteki kişilerden bazıları için çevrenin değişmesi süreci de hiç bir zaman bitmez. Ta ki öm