Çocuğuma Ne Kadar Harçlık Verebilirim?
ÇOCUĞA NE KADAR HARÇLIK VERİLMELİDİR?
Çocuklara sağlanacak imkânlar arasında günlük, haftalık verilen harçlıklar önemli yer tutar. Harçlığın miktarı ve harcama şekli ailenin sosyo-ekonomik durumuna göre değişmekle birlikte bazı önemli kuralları bilmek gereklidir. Bazı ebeveynler çocuklarına aşırı miktarda harçlık vererek onları tüketim çılgınlığına iterler. Bu çocuklar adeta mutlu olmak için kendilerini para harcamak zorunda hissederler. Bilinçsiz para harcamanın, uygun olmayan alınacak şeylerin çocuğun psikolojisinde ve arkadaş ilişkilerinde olumsuz etkileri vardır. Unutmayınız ki fazla harçlık vermek, iyi çocuk yetiştirmek demek değildir. Yaşına uygun olmayan fazla harcama, çocuğu yaşından önce yapmaması gereken bazı aktivitelere teşvik edebilir. Güven sağladıktan sonra harçlık miktarının fazla olmamakla birlikte uygun bir şekilde artırılması uygundur. Aynı zamanda çocuğun biriktirme ve tutumlu olma gibi davranışlarının pekişmesi için sizin ona alacağınız şeyleri harçlığını biriktirerek almasını sağlayabilirsiniz. Bu durumda alınacak eşyanın manevi değeri birkaç kat artacaktır. Çocuğun gelişme döneminde bu ve buna benzer aşırılıkları yaşaması, onu arkadaşları içinde de dışlanmaya itebilir.
En ideal harçlık yöntemlerinden birisi günlük harçlık vererek çocuğun harcamasını dengelemektir. Haftalık olarak harçlık veriliyorsa çocuğun dengesiz harcamaları olduğunda ek harçlık takviyesi yapılmaması, onun daha kontrollü ve dengeli para harcamasını sağlar. Harçlık bir pazarlık haline getirilmemelidir. Başarılar, uygun harcamalar, çocuğun size verdiği güven ve büyüme ile birlikte harçlık miktarı artırılabilir. Harçlıksız bırakılan çocukların (imkânları olduğu halde) bazı zorluklar yaşadığı bilinmektedir. O nedenle az dahi olsa çocuğa uygun bir harçlık verilmesi onun rahat olmasına, kendini kontrol etmesine, elde ettiği şeyler ile mutlu olmasına katkı sağlayacaktır. Çocuğunuza verdiğiniz harçlık sonucu alınan şeylerin, uygun ve makul miktarlarda diğer arkadaşları ile paylaşımı, çocuğunuzun yardımlaşma, kardeşlik, paylaşma duygularını pekiştirecektir.(Aydınlı,2003)
Ne alacağı tembih edilen 6 yaşındaki bir çocuğa, alışveriş yapması için az miktarda para teslim edilebilir, paranın üstünü hesaplayamaz, para bozduramaz.
8 yaşında parayı çocuğun daha başarılı kullanabildiğini, 10 yaşında ise, yararlı ve kullanışlı şeyler satın aldığını görmekteyiz. Ayrıca, 10 yaş çocuğu, alışveriş yaparken seçmesini bilir. Para ve diğer bazı şeyleri güvenle korumak ve paranın üstünü tam olarak getirmek sorumluluğunu da taşır. Bütün bunları kendi kendine yapabildiği gibi söylenen her şeyi yapmaya ve ona göre hareket etmeye de hazırdır.
Ülkemizde ilkokula başlama yaşıyla birlikte çoğunlukla düzenli gündelik ya da haftalık şeklinde ailelerce harçlık verilmektedir. Bu harçlık, sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan ailelerde çocuğun karnını doyurmak amacıyla verilirken, ekonomik düzeyi üstün olan ailelerde, çeşitli ilgilerine hesap verecek harcama yapması için verilir. Arkadaşlarının aldığı bol harçlıktan mahrum kalmaması gerekçesiyle gereksindiği miktarın üstünde harçlık alan öğrencilerin sayısı hiç de az değildir.
Düzenli harçlık almak, harçlığından biriktirerek bankaya yatırmak, bir eksiğini karşılamak, ya da pul vs. gibi koleksiyon ilgisine cevap vermek, kuşkusuz çocuk için gerekli ve yararlıdır. Ancak gereksindiğinden daha fazla bir miktarda harçlık alan çocuk, gereksinimlerini karşıladıktan sonra elinde kalan bu fazla parayı başarılı bir şekilde kullanamaz. Var olan kalem ve silgilerinin yanına yenilerini ilave eder. İsraf ve doyumsuzluk böylelikle başlar. Bu sebeple çoğunlukla ekonomik koşulları iyi olan ailelerde anneler, çok para vererek çocuklarının mutluluğuna ve doyumsuzluğuna sebep olmaktadır.
Çocuğa para verirken dikkat!
Küçük yaşlardan itibaren ailesi tarafından her istediği yapılan, dilediği zaman ve dilediği miktarda para verilen çocukların, sorumsuz ve doyumsuz yetiştiği belirtildi.
Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mehmet Ünal, maddi durumu uygun olsun ya da olmasın her anne-babanın, çocuklarının taleplerini yerine getirmek isteyebileceğini, ancak bu taleplere sınır konulmadığında, çocuklara iyilik yerine kötülük yapıldığını söyledi.
Ünal, her insanın yaşamında her istediğini yerine getiremeyebileceğini ifade ederek, çocukların, hayatın bu gerçeklerine erken yaşlardan itibaren hazırlanması gerektiğini anlattı. Ünal, hayatın gerçeklerine hazırlanmayan çocuğun ise sorumsuz yetişmesinin kaçınılmaz bir sonuç olacağını savundu.
Çocukların, doğaları gereği taleplerinde sınır olmadığını ve istedikleri her şeyin yapılmasında ısrarlı davrandıklarını ifade eden Ünal, ailelerin de anne ya da babalık duyguları ağır basıp bu talepleri yerine getirdiklerinde, aslında onlara kötülük yaptıklarının farkında olamadıklarını bildirdi.
Para, Haftalık Mı Günlük Mü Verilmeli?
Prof. Dr. Mehmet Ünal, çocukların birbirlerinden çok farklı karakterlere sahip olduğunu, bazı çocukların para biriktirme, bazılarının ise eline geçen parayı son kuruşuna kadar harcamaya eğilimli olduğunu belirterek, çocuk savurgan bir yapıya sahipse günlük, değilse haftalık para verilmesini önerdi.
Ailelerin, çocuklarının karakterine göre parayı nasıl vereceğini kendilerinin tespit etmesi gerektiğine dikkati çeken Ünal, ``Çocuğa belirli aralıklarla sınırlı ölçülerde para verilmeli. Maddi durumu iyi olan aileler bile para verirken bir sınır belirlemeli`` dedi.
Prof. Dr. Ünal, anne-babaların, çocukların paralarını istedikleri gibi harcamalarına engel olmamaları gerektiğini, böylece çocukların deneme yanılma yoluyla başarılı bir harcama modeli geliştirebileceğini kaydetti.
Ailenin Ekonomik Durumu
Ünal, günümüzde hala pek çok anne-baba için ailenin ekonomik sorunu ve varlık durumunun çocukların yanında konuşulmayan konular arasında görüldüğünü belirterek, ``Oysa bu durum, çocukların, paranın gerçek değerini yeterince anlayamamalarına yol açmaktadır`` dedi. Ünal, şöyle konuştu:
``Çocukların, aileyi geçindirme ve ay sonunu getirmenin anlamını kavramalarında, anne-babaların ekonomik durumlarını konuşabilmelerinin önemi büyüktür. Aksi halde çocuklar, gerçek dışı beklentiler, belki de kendi çocuklarına aktaracakları yanlış davranışlarla büyüyeceklerdir.``
Prof. Dr. Ünal, bazı çocukların ailelerinin zayıf noktalarını keşfedip, arkadaşlarının aldığı para miktarı ve sahip oldukları eşyaları örnek göstererek duygu sömürüsü yapabileceklerini de anımsattı. Ünal, şöyle devam etti:
``Son günlerde lise, hatta ilköğretim çağındaki çocukların elinde dahi cep telefonu var. Oysa bir çocuğa, üniversiteye başlamadan cep telefonu alınması, yapılabilecek en büyük yanlıştır. Zaten hemen hemen her evde telefon varken, cep telefonu ile ne işi olabilir?
Bunun yanı sıra arabayı iyi kullanıyor diye 16-17 yaşındaki bir çocuğa araba vermek, bisiklet almak dururken motosikletle ödüllendirmek ya da lüks sayılabilecek eşyalara sahip olmasını sağlamak son derece yanlıştır. Her istediğini elde etmeye alışan çocuklar, yarın şartlar değiştiğinde ve ailesi aynı talepleri yerine getiremediğinde bunalıma sürüklenebilir.`` (Ünal, Mehmet)
KAYNAKÇA:
Aydınlı, H. “Sık sorulan sorular ve cevapları”, 3. Baskı, İstanbul, Zambak Yayınları, 2003
www.ailem.com
http://ilgaz.meb.gov.tr
Çocuklara sağlanacak imkânlar arasında günlük, haftalık verilen harçlıklar önemli yer tutar. Harçlığın miktarı ve harcama şekli ailenin sosyo-ekonomik durumuna göre değişmekle birlikte bazı önemli kuralları bilmek gereklidir. Bazı ebeveynler çocuklarına aşırı miktarda harçlık vererek onları tüketim çılgınlığına iterler. Bu çocuklar adeta mutlu olmak için kendilerini para harcamak zorunda hissederler. Bilinçsiz para harcamanın, uygun olmayan alınacak şeylerin çocuğun psikolojisinde ve arkadaş ilişkilerinde olumsuz etkileri vardır. Unutmayınız ki fazla harçlık vermek, iyi çocuk yetiştirmek demek değildir. Yaşına uygun olmayan fazla harcama, çocuğu yaşından önce yapmaması gereken bazı aktivitelere teşvik edebilir. Güven sağladıktan sonra harçlık miktarının fazla olmamakla birlikte uygun bir şekilde artırılması uygundur. Aynı zamanda çocuğun biriktirme ve tutumlu olma gibi davranışlarının pekişmesi için sizin ona alacağınız şeyleri harçlığını biriktirerek almasını sağlayabilirsiniz. Bu durumda alınacak eşyanın manevi değeri birkaç kat artacaktır. Çocuğun gelişme döneminde bu ve buna benzer aşırılıkları yaşaması, onu arkadaşları içinde de dışlanmaya itebilir.
En ideal harçlık yöntemlerinden birisi günlük harçlık vererek çocuğun harcamasını dengelemektir. Haftalık olarak harçlık veriliyorsa çocuğun dengesiz harcamaları olduğunda ek harçlık takviyesi yapılmaması, onun daha kontrollü ve dengeli para harcamasını sağlar. Harçlık bir pazarlık haline getirilmemelidir. Başarılar, uygun harcamalar, çocuğun size verdiği güven ve büyüme ile birlikte harçlık miktarı artırılabilir. Harçlıksız bırakılan çocukların (imkânları olduğu halde) bazı zorluklar yaşadığı bilinmektedir. O nedenle az dahi olsa çocuğa uygun bir harçlık verilmesi onun rahat olmasına, kendini kontrol etmesine, elde ettiği şeyler ile mutlu olmasına katkı sağlayacaktır. Çocuğunuza verdiğiniz harçlık sonucu alınan şeylerin, uygun ve makul miktarlarda diğer arkadaşları ile paylaşımı, çocuğunuzun yardımlaşma, kardeşlik, paylaşma duygularını pekiştirecektir.(Aydınlı,2003)
Ne alacağı tembih edilen 6 yaşındaki bir çocuğa, alışveriş yapması için az miktarda para teslim edilebilir, paranın üstünü hesaplayamaz, para bozduramaz.
8 yaşında parayı çocuğun daha başarılı kullanabildiğini, 10 yaşında ise, yararlı ve kullanışlı şeyler satın aldığını görmekteyiz. Ayrıca, 10 yaş çocuğu, alışveriş yaparken seçmesini bilir. Para ve diğer bazı şeyleri güvenle korumak ve paranın üstünü tam olarak getirmek sorumluluğunu da taşır. Bütün bunları kendi kendine yapabildiği gibi söylenen her şeyi yapmaya ve ona göre hareket etmeye de hazırdır.
Ülkemizde ilkokula başlama yaşıyla birlikte çoğunlukla düzenli gündelik ya da haftalık şeklinde ailelerce harçlık verilmektedir. Bu harçlık, sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan ailelerde çocuğun karnını doyurmak amacıyla verilirken, ekonomik düzeyi üstün olan ailelerde, çeşitli ilgilerine hesap verecek harcama yapması için verilir. Arkadaşlarının aldığı bol harçlıktan mahrum kalmaması gerekçesiyle gereksindiği miktarın üstünde harçlık alan öğrencilerin sayısı hiç de az değildir.
Düzenli harçlık almak, harçlığından biriktirerek bankaya yatırmak, bir eksiğini karşılamak, ya da pul vs. gibi koleksiyon ilgisine cevap vermek, kuşkusuz çocuk için gerekli ve yararlıdır. Ancak gereksindiğinden daha fazla bir miktarda harçlık alan çocuk, gereksinimlerini karşıladıktan sonra elinde kalan bu fazla parayı başarılı bir şekilde kullanamaz. Var olan kalem ve silgilerinin yanına yenilerini ilave eder. İsraf ve doyumsuzluk böylelikle başlar. Bu sebeple çoğunlukla ekonomik koşulları iyi olan ailelerde anneler, çok para vererek çocuklarının mutluluğuna ve doyumsuzluğuna sebep olmaktadır.
Çocuğa para verirken dikkat!
Küçük yaşlardan itibaren ailesi tarafından her istediği yapılan, dilediği zaman ve dilediği miktarda para verilen çocukların, sorumsuz ve doyumsuz yetiştiği belirtildi.
Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mehmet Ünal, maddi durumu uygun olsun ya da olmasın her anne-babanın, çocuklarının taleplerini yerine getirmek isteyebileceğini, ancak bu taleplere sınır konulmadığında, çocuklara iyilik yerine kötülük yapıldığını söyledi.
Ünal, her insanın yaşamında her istediğini yerine getiremeyebileceğini ifade ederek, çocukların, hayatın bu gerçeklerine erken yaşlardan itibaren hazırlanması gerektiğini anlattı. Ünal, hayatın gerçeklerine hazırlanmayan çocuğun ise sorumsuz yetişmesinin kaçınılmaz bir sonuç olacağını savundu.
Çocukların, doğaları gereği taleplerinde sınır olmadığını ve istedikleri her şeyin yapılmasında ısrarlı davrandıklarını ifade eden Ünal, ailelerin de anne ya da babalık duyguları ağır basıp bu talepleri yerine getirdiklerinde, aslında onlara kötülük yaptıklarının farkında olamadıklarını bildirdi.
Para, Haftalık Mı Günlük Mü Verilmeli?
Prof. Dr. Mehmet Ünal, çocukların birbirlerinden çok farklı karakterlere sahip olduğunu, bazı çocukların para biriktirme, bazılarının ise eline geçen parayı son kuruşuna kadar harcamaya eğilimli olduğunu belirterek, çocuk savurgan bir yapıya sahipse günlük, değilse haftalık para verilmesini önerdi.
Ailelerin, çocuklarının karakterine göre parayı nasıl vereceğini kendilerinin tespit etmesi gerektiğine dikkati çeken Ünal, ``Çocuğa belirli aralıklarla sınırlı ölçülerde para verilmeli. Maddi durumu iyi olan aileler bile para verirken bir sınır belirlemeli`` dedi.
Prof. Dr. Ünal, anne-babaların, çocukların paralarını istedikleri gibi harcamalarına engel olmamaları gerektiğini, böylece çocukların deneme yanılma yoluyla başarılı bir harcama modeli geliştirebileceğini kaydetti.
Ailenin Ekonomik Durumu
Ünal, günümüzde hala pek çok anne-baba için ailenin ekonomik sorunu ve varlık durumunun çocukların yanında konuşulmayan konular arasında görüldüğünü belirterek, ``Oysa bu durum, çocukların, paranın gerçek değerini yeterince anlayamamalarına yol açmaktadır`` dedi. Ünal, şöyle konuştu:
``Çocukların, aileyi geçindirme ve ay sonunu getirmenin anlamını kavramalarında, anne-babaların ekonomik durumlarını konuşabilmelerinin önemi büyüktür. Aksi halde çocuklar, gerçek dışı beklentiler, belki de kendi çocuklarına aktaracakları yanlış davranışlarla büyüyeceklerdir.``
Prof. Dr. Ünal, bazı çocukların ailelerinin zayıf noktalarını keşfedip, arkadaşlarının aldığı para miktarı ve sahip oldukları eşyaları örnek göstererek duygu sömürüsü yapabileceklerini de anımsattı. Ünal, şöyle devam etti:
``Son günlerde lise, hatta ilköğretim çağındaki çocukların elinde dahi cep telefonu var. Oysa bir çocuğa, üniversiteye başlamadan cep telefonu alınması, yapılabilecek en büyük yanlıştır. Zaten hemen hemen her evde telefon varken, cep telefonu ile ne işi olabilir?
Bunun yanı sıra arabayı iyi kullanıyor diye 16-17 yaşındaki bir çocuğa araba vermek, bisiklet almak dururken motosikletle ödüllendirmek ya da lüks sayılabilecek eşyalara sahip olmasını sağlamak son derece yanlıştır. Her istediğini elde etmeye alışan çocuklar, yarın şartlar değiştiğinde ve ailesi aynı talepleri yerine getiremediğinde bunalıma sürüklenebilir.`` (Ünal, Mehmet)
KAYNAKÇA:
Aydınlı, H. “Sık sorulan sorular ve cevapları”, 3. Baskı, İstanbul, Zambak Yayınları, 2003
www.ailem.com
http://ilgaz.meb.gov.tr
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Çocuğuma Ne Kadar Harçlık Verebilirim?" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Dnş.Alaaddin DEBGİCİ'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Dnş.Alaaddin DEBGİCİ'nin izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
