Fizyoterapide Duysal Motor Bütünleşme Profilaksisi
FİZYOTERAPİDE DUYSAL MOTOR BÜTÜNLEŞME PROFİLAKSİSİ
Duysal motor bütünleşme bozukluğuna sahip çocuklarda, öğrenme ve konsantrasyon güçlüklerinin bireysel geliştirilmesine yönelik duysal motor terapatik müdahaleler uygulanır. Bu müdahaleler, fizyoterapi programı içerisindedir. Fizyoterapi teknikleri, nörogelişimsel mihenk taşlarını takip eder ve çocukların ihtiyacına uygun olarak programlanır.
Fizyoterapinin, gelişen bilim çağında önemi artmıştır. Çocuklarda nörogelişimsel bozuklukların, farklı yönlerinin keşfi ve tedavi edilme ihtiyacı, profesyonelleri araştırmaya yönlendirmiştir. Nörogelişimsel bozuklukların, teşhis dışında ek komorbiditeleri vardır. Fizyoterapi tekniklerinin, bu bozuklukları düzenleme ve çocukların yaşam kalitelerini artırma sürecini geliştirmiştir. Nörogelişimsel bozukluklarda, öğrenme ve fizyoterapi ilişkisi merak edilmiştir. Öğrenme ve bilişsel bozuklukların, sadece eğitimle çözülemediği, altındaki mekanizma gelişim bozuklukları araştırılmıştır. Birçok çalışmada, fiziksel aktivite ile öğrenme süreci arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmalarda öğrenme güçlüğü olan çocuklarda, yaşıtlarına göre motor yetersizlikle birlikte duysal-algı zincirinde düzensizlik görülür. Bu sebeple araştırmalar, çocukların fizyoterapinin uygun tekniklerinden fayda sağlayacakları bildirilmiştir (SI-Mototherapie Magdalena Assam). Fizyoterapide Duysal Motor Bütünleşme Profilaksisi, duyusal bütünleştirici motor terapiye özel olarak odaklanılır ve çocuk nörogelişimi üzerindeki etkisi bildirilir.
Bu makalenin amacı; öğrenme, dikkat, hafıza, konsantrasyon ve davranış bozukluğu olan çocuklarda motor-duysal bozukluğun önemini anlatmaktır. Nörogelişimsel bozukluğu olan çocuklarda, fizyoterapi geniş alanda etkilidir ve fizyoterapi tekniklerinin uygulanması yaşam kalitesini artırmaktadır. Günümüzde yapılan çalışmalarda, duysal- motor terapatik müdahalelerin bireysel öğrenme süreçlerindeki önemini bildirilmektedir. Nörofizyolojik temele ilişkin kavrayış, insan merkezi sinir sisteminin, nörojenik işbirliğinin anlaşılmasını sağlar. Böylece algı ve motor becerilerin gelişimi önemli roller üstlenir. Sonuç olarak, nörofizyoloji ve nöroanatominin normal gelişmesi, ve bu iki faktörün etkileşimi, çocuğun tam ve sağlıklı genel gelişimi için çok önemlidir. Çocuğun gelişimi sırasında bu alanlardan herhangi birinde eksiklik olması durumunda duyusal-motor bütünleşmede bir aksama meydana getirir. Duysal-motor bütünleşme bozuklukları, öğrenme yeteneğini etkileyecek ve çocuğun farklı gelişim problemlerine sebep olacaktır. Günümüzde, öğrenme ve davranış sorunları olan çocuklar için potansiyel müdahale biçimi olarak duyusal bütünleştirici motor terapi uygulanmaktadır. Düşünsel basamaklar:
- Egzersizin öğrenme yeteneği üzerindeki etkileri nelerdir?
- Hangi faktörler, öğrenme ve konsantrasyon güçlüğü çeken çocukları destekleme yöntemi olarak duysal-motor terapi lehine konuşur?
- Başarılı öğrenme için temel ön koşullar nelerdir ve bunları neler etkiler?
- Duysal-motor bütünleşme bozukluklarının sebepleri nelerdir?
Duysal-Motor terapi konseptinden egzersizler, koordinasyon eğitimi ve uygulama verilmiştir. Ayrıca bu bölümde algı alanlarında derlenmiş seans planı bulunabilir. Bu seans planlarının ardındaki gizli amaç, öğrencilerin temel egzersizlerle algı, deneyim ve hareket farkındalığını yeniden kazanmalarıdır.
Fizyoterapi Egzersiz Eksikliği
Duysal motor bütünleşme alanındaki anormalliklerin temel nedeni olarak egzersiz eksikliğidir. Egzersiz eksikliği varsa, çocuklar kendi vücutlarıyla ilgili gerekli deneyimden yoksun kalırlar yeterli aktivite yapamazlar. Bunun sonucu algı-hareket-öğrenme arasında belirgin, iyi işleyen etkileşimden yoksun oldukları anlamına gelir. Öğrenme sorunları, davranış sorunları veya psikosomatik hastalıklar giderek daha fazla bu arka plana dayanmaktadır. Sonuç olarak, okul çocuklar için büyük zorluk haline gelir. Çocuklar, algılama ve motor beceriler alanlarındaki eksiklikler nedeniyle, öğrenme ve performansın yanında konsantre olma gereksinimlerini karşılayamazlar. Ortaya çıkan bu eksiklikler, beynin minimal işlevsel bozukluklarıdır. Sonuç olarak çocukların ve daha sonraki yetişkinlik yaşamları üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir.
“Beyin işlev bozukluğunun neden olduğu öğrenme güçlüğü veya davranış sorunu, kırık bir bacak ya da bulaşıcı bir hastalık kadar fiziksel bir rahatsızlıktır” (Ayres, 2002, s. 279).
Bu nedenle, çocuklarda öğrenme, konsantrasyon ve davranış güçlüklerinden bahsederken, kalıcı reflekslerden, algı eksikliklerinden, sabit davranış kalıplarından organik hasara kadar dikkate alınması gereken pek çok olası neden vardır. Bahsedilen yönlerin etkileşimi, hangi dizilimde olursa olsun, birçok çocuğun günlük okul hayatını ve öğrenme ünitelerini sorunsuz bir şekilde öğrenmesini imkansız kılar.
Büyük çabalara rağmen, motivasyonu geliştirmek için başarı duygusu elde etmek genellikle zordur. Bir çocuğun yeteneği ve öğrenme isteği için temel yapı taşları erken yaşlardan itibaren belirlenir ve geliştirilir. Önemli rol oynayan sadece genetik faktörler değil, aynı zamanda hareket etme yeteneği ve böylece refleksleri daha karmaşık hareket kalıplarına entegre etme ve kişinin vücudunu deneyimleme gibi gelişimsel faktörlerin yanı sıra vazgeçilmez uyaranları sağlayan sosyal çevredir (dokunmak gibi). Duysal Motor terapatik müdahalelerin devreye girdiği yer burasıdır ve düzenlemeye devam edilmelidir. Bu, öğrenme güçlüğünün kendisiyle ilgili değil, çocuğun genel yapısı ve durumuyla ilgilidir. Çocuğa uygun duysal motor bütünleşme terapisi uygulanmalıdır.
Fizyoterapi duysal motor bütünleşmesi profilaksisinin, gözlem prosedürüne ilişkin bir içgörü sağlamak için, dört algı alanıyla ilgili seçilmiş gözlem egzersizlerini açıklamak istiyorum:
1. Cilt izleri (dokunsal algı)
Çocuğun önünde farklı görüntüler var. Bu şekillerden biri gözleri açıkken çocuğun eline çizilir. Ardından çocuktan ellerine hangi şeklin çizildiğini tahmin etmesini isteyin. Daha sonra gözler kapatılarak ve sağ ve sol el arasında geçiş yapılarak egzersiz daha zor hale getirilir. Görev her zaman formları tanımak ve onları resimlere atamaktır.
2. Ayak farklılaşması (kinestetik algı)
Oturma pozisyonunda, çocuk bacağını hareket ettirmeden bir ayağını bir ayağında uzatmaya, esnetmeye, döndürmeye ve sallamaya çalışmalıdır. Farklılaştırılmış uygulamada zorluklar ortaya çıkarsa, terapistler harekete öncülük eder. Terapistler ayrıca gövde, dil ve el hareketlerine de dikkat ederler.
3. Alkış Ritmi (Hareket Planlama)
Terapistler çocuğun arkasında durur ve üç ila beş kez alkışlar. Çocuk daha sonra numarayı alkışlamalıdır. Daha sonra çocuğa tekrar etmesi gereken hafif bir alkış ritmi verilir. Dört ila altı yaş arası çocuklar üç ila dört vuruşu sorunsuz bir şekilde tekrarlayabilmeli, altı ila sekiz yaş arası beş ila altı "giyinme" zaten mümkün olmalıdır.
4. Tek bacaklı duruş (vestibüler algı)
Bu egzersizde çocuk tek ayak üzerinde durmalı, diğer alt bacak kaldırılmalı ve kollar gevşekçe sarkıtılmalıdır. Bir sonraki adım bacak değiştirmektir. Dört ila altı yaş arası çocuklar bu egzersizi 10-20 saniye, okul çocukları 20 saniyenin üzerinde yapabilmelidir.
5. İnsan çizimi (vücut şeması)
Bu alıştırmanın görevi, kendinizi şablon olmadan çizmektir. Terapistler daha sonra çizilen vücut parçalarının sayısını sayar, bu sayede en az 17 vücut parçası tanınabilir olmalıdır. İnsan çiziminin münferit parçaları arasında kollar, bacaklar, eller, ayaklar, kulaklar ve gözler vb. bulunur, bu sayede çiftler halinde bulunan vücut kısımları her zaman iki kez sayılır. Çizim ne kadar ayrıntılı olursa, kendi bedeniniz hakkında o kadar iyi fikir sahibi olursunuz.
Terapist görme, işitme, göz ve koordinasyon, motor planlama, denge, dokunma duyumları, postural bütünleşme vb. konuları inceleyerek sorunun temeline inebilir ve çocuğa yeterli cesaretlendirmeyle yardımcı olabilir.
Gözlemler, her biri 90 dakikalık iki ünitelik bir süre boyunca yapılır ve doğru bir teşhis için temel olarak kullanılmalıdır.
Gözlem raporunu yazarken, terapistler çocuğun destek önceliklerini hedefli bir şekilde belirlemek için tüm anormallikleri kaydeder. Ek olarak, kesin dokümantasyon, iyileştirmelerin belirlenmesine ve böylece ilk durumla bir karşılaştırmanın görünür olmasına yardımcı olur.
Bu bilgi, uzman literatüründen bir alıntıyla doğrulanabilir, davranışın tam olarak belgelenmesi, talimatların uygulanması, başarısızlığa tepki, konsantrasyon, dili anlama, dayanıklılık ve diğer yandan, duruş, tutma gibi kendiliğinden motor beceriler. Kalem tutma, tonus ve eşlik eden hareketler, Koordinasyon ve dil, terapi planlamasının ve uygulamasının temelini oluşturur.
Bu noktada hemen hemen her çocuğun izole semptomlar yaşayabileceğini fark etmek önemlidir. Ancak bu, çocukların her birinin mutlaka öğrenme veya davranışsal yetersizlikler geliştireceği anlamına gelmez. Davranış, öğrenme ve dil problemleriyle ilgili çoklu semptomların ortaya çıkması, duysal-motor terapik yardım almak için bir nedendir. Egzersiz programını derlerken hareket egzersizlerinin seçimi, çocuğun uzanmasından ayağa kalkmasına kadar olan gelişim adımlarında da bulunabilen doğal hareketlere kadar düşünülmelidir.
Duysal motor bütünleşme bozukluğuna sahip çocuklarda, öğrenme ve konsantrasyon güçlüklerinin bireysel geliştirilmesine yönelik duysal motor terapatik müdahaleler uygulanır. Bu müdahaleler, fizyoterapi programı içerisindedir. Fizyoterapi teknikleri, nörogelişimsel mihenk taşlarını takip eder ve çocukların ihtiyacına uygun olarak programlanır.
Fizyoterapinin, gelişen bilim çağında önemi artmıştır. Çocuklarda nörogelişimsel bozuklukların, farklı yönlerinin keşfi ve tedavi edilme ihtiyacı, profesyonelleri araştırmaya yönlendirmiştir. Nörogelişimsel bozuklukların, teşhis dışında ek komorbiditeleri vardır. Fizyoterapi tekniklerinin, bu bozuklukları düzenleme ve çocukların yaşam kalitelerini artırma sürecini geliştirmiştir. Nörogelişimsel bozukluklarda, öğrenme ve fizyoterapi ilişkisi merak edilmiştir. Öğrenme ve bilişsel bozuklukların, sadece eğitimle çözülemediği, altındaki mekanizma gelişim bozuklukları araştırılmıştır. Birçok çalışmada, fiziksel aktivite ile öğrenme süreci arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmalarda öğrenme güçlüğü olan çocuklarda, yaşıtlarına göre motor yetersizlikle birlikte duysal-algı zincirinde düzensizlik görülür. Bu sebeple araştırmalar, çocukların fizyoterapinin uygun tekniklerinden fayda sağlayacakları bildirilmiştir (SI-Mototherapie Magdalena Assam). Fizyoterapide Duysal Motor Bütünleşme Profilaksisi, duyusal bütünleştirici motor terapiye özel olarak odaklanılır ve çocuk nörogelişimi üzerindeki etkisi bildirilir.
Bu makalenin amacı; öğrenme, dikkat, hafıza, konsantrasyon ve davranış bozukluğu olan çocuklarda motor-duysal bozukluğun önemini anlatmaktır. Nörogelişimsel bozukluğu olan çocuklarda, fizyoterapi geniş alanda etkilidir ve fizyoterapi tekniklerinin uygulanması yaşam kalitesini artırmaktadır. Günümüzde yapılan çalışmalarda, duysal- motor terapatik müdahalelerin bireysel öğrenme süreçlerindeki önemini bildirilmektedir. Nörofizyolojik temele ilişkin kavrayış, insan merkezi sinir sisteminin, nörojenik işbirliğinin anlaşılmasını sağlar. Böylece algı ve motor becerilerin gelişimi önemli roller üstlenir. Sonuç olarak, nörofizyoloji ve nöroanatominin normal gelişmesi, ve bu iki faktörün etkileşimi, çocuğun tam ve sağlıklı genel gelişimi için çok önemlidir. Çocuğun gelişimi sırasında bu alanlardan herhangi birinde eksiklik olması durumunda duyusal-motor bütünleşmede bir aksama meydana getirir. Duysal-motor bütünleşme bozuklukları, öğrenme yeteneğini etkileyecek ve çocuğun farklı gelişim problemlerine sebep olacaktır. Günümüzde, öğrenme ve davranış sorunları olan çocuklar için potansiyel müdahale biçimi olarak duyusal bütünleştirici motor terapi uygulanmaktadır. Düşünsel basamaklar:
- Egzersizin öğrenme yeteneği üzerindeki etkileri nelerdir?
- Hangi faktörler, öğrenme ve konsantrasyon güçlüğü çeken çocukları destekleme yöntemi olarak duysal-motor terapi lehine konuşur?
- Başarılı öğrenme için temel ön koşullar nelerdir ve bunları neler etkiler?
- Duysal-motor bütünleşme bozukluklarının sebepleri nelerdir?
Duysal-Motor terapi konseptinden egzersizler, koordinasyon eğitimi ve uygulama verilmiştir. Ayrıca bu bölümde algı alanlarında derlenmiş seans planı bulunabilir. Bu seans planlarının ardındaki gizli amaç, öğrencilerin temel egzersizlerle algı, deneyim ve hareket farkındalığını yeniden kazanmalarıdır.
Fizyoterapi Egzersiz Eksikliği
Duysal motor bütünleşme alanındaki anormalliklerin temel nedeni olarak egzersiz eksikliğidir. Egzersiz eksikliği varsa, çocuklar kendi vücutlarıyla ilgili gerekli deneyimden yoksun kalırlar yeterli aktivite yapamazlar. Bunun sonucu algı-hareket-öğrenme arasında belirgin, iyi işleyen etkileşimden yoksun oldukları anlamına gelir. Öğrenme sorunları, davranış sorunları veya psikosomatik hastalıklar giderek daha fazla bu arka plana dayanmaktadır. Sonuç olarak, okul çocuklar için büyük zorluk haline gelir. Çocuklar, algılama ve motor beceriler alanlarındaki eksiklikler nedeniyle, öğrenme ve performansın yanında konsantre olma gereksinimlerini karşılayamazlar. Ortaya çıkan bu eksiklikler, beynin minimal işlevsel bozukluklarıdır. Sonuç olarak çocukların ve daha sonraki yetişkinlik yaşamları üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir.
“Beyin işlev bozukluğunun neden olduğu öğrenme güçlüğü veya davranış sorunu, kırık bir bacak ya da bulaşıcı bir hastalık kadar fiziksel bir rahatsızlıktır” (Ayres, 2002, s. 279).
Bu nedenle, çocuklarda öğrenme, konsantrasyon ve davranış güçlüklerinden bahsederken, kalıcı reflekslerden, algı eksikliklerinden, sabit davranış kalıplarından organik hasara kadar dikkate alınması gereken pek çok olası neden vardır. Bahsedilen yönlerin etkileşimi, hangi dizilimde olursa olsun, birçok çocuğun günlük okul hayatını ve öğrenme ünitelerini sorunsuz bir şekilde öğrenmesini imkansız kılar.
Büyük çabalara rağmen, motivasyonu geliştirmek için başarı duygusu elde etmek genellikle zordur. Bir çocuğun yeteneği ve öğrenme isteği için temel yapı taşları erken yaşlardan itibaren belirlenir ve geliştirilir. Önemli rol oynayan sadece genetik faktörler değil, aynı zamanda hareket etme yeteneği ve böylece refleksleri daha karmaşık hareket kalıplarına entegre etme ve kişinin vücudunu deneyimleme gibi gelişimsel faktörlerin yanı sıra vazgeçilmez uyaranları sağlayan sosyal çevredir (dokunmak gibi). Duysal Motor terapatik müdahalelerin devreye girdiği yer burasıdır ve düzenlemeye devam edilmelidir. Bu, öğrenme güçlüğünün kendisiyle ilgili değil, çocuğun genel yapısı ve durumuyla ilgilidir. Çocuğa uygun duysal motor bütünleşme terapisi uygulanmalıdır.
Fizyoterapi duysal motor bütünleşmesi profilaksisinin, gözlem prosedürüne ilişkin bir içgörü sağlamak için, dört algı alanıyla ilgili seçilmiş gözlem egzersizlerini açıklamak istiyorum:
1. Cilt izleri (dokunsal algı)
Çocuğun önünde farklı görüntüler var. Bu şekillerden biri gözleri açıkken çocuğun eline çizilir. Ardından çocuktan ellerine hangi şeklin çizildiğini tahmin etmesini isteyin. Daha sonra gözler kapatılarak ve sağ ve sol el arasında geçiş yapılarak egzersiz daha zor hale getirilir. Görev her zaman formları tanımak ve onları resimlere atamaktır.
2. Ayak farklılaşması (kinestetik algı)
Oturma pozisyonunda, çocuk bacağını hareket ettirmeden bir ayağını bir ayağında uzatmaya, esnetmeye, döndürmeye ve sallamaya çalışmalıdır. Farklılaştırılmış uygulamada zorluklar ortaya çıkarsa, terapistler harekete öncülük eder. Terapistler ayrıca gövde, dil ve el hareketlerine de dikkat ederler.
3. Alkış Ritmi (Hareket Planlama)
Terapistler çocuğun arkasında durur ve üç ila beş kez alkışlar. Çocuk daha sonra numarayı alkışlamalıdır. Daha sonra çocuğa tekrar etmesi gereken hafif bir alkış ritmi verilir. Dört ila altı yaş arası çocuklar üç ila dört vuruşu sorunsuz bir şekilde tekrarlayabilmeli, altı ila sekiz yaş arası beş ila altı "giyinme" zaten mümkün olmalıdır.
4. Tek bacaklı duruş (vestibüler algı)
Bu egzersizde çocuk tek ayak üzerinde durmalı, diğer alt bacak kaldırılmalı ve kollar gevşekçe sarkıtılmalıdır. Bir sonraki adım bacak değiştirmektir. Dört ila altı yaş arası çocuklar bu egzersizi 10-20 saniye, okul çocukları 20 saniyenin üzerinde yapabilmelidir.
5. İnsan çizimi (vücut şeması)
Bu alıştırmanın görevi, kendinizi şablon olmadan çizmektir. Terapistler daha sonra çizilen vücut parçalarının sayısını sayar, bu sayede en az 17 vücut parçası tanınabilir olmalıdır. İnsan çiziminin münferit parçaları arasında kollar, bacaklar, eller, ayaklar, kulaklar ve gözler vb. bulunur, bu sayede çiftler halinde bulunan vücut kısımları her zaman iki kez sayılır. Çizim ne kadar ayrıntılı olursa, kendi bedeniniz hakkında o kadar iyi fikir sahibi olursunuz.
Terapist görme, işitme, göz ve koordinasyon, motor planlama, denge, dokunma duyumları, postural bütünleşme vb. konuları inceleyerek sorunun temeline inebilir ve çocuğa yeterli cesaretlendirmeyle yardımcı olabilir.
Gözlemler, her biri 90 dakikalık iki ünitelik bir süre boyunca yapılır ve doğru bir teşhis için temel olarak kullanılmalıdır.
Gözlem raporunu yazarken, terapistler çocuğun destek önceliklerini hedefli bir şekilde belirlemek için tüm anormallikleri kaydeder. Ek olarak, kesin dokümantasyon, iyileştirmelerin belirlenmesine ve böylece ilk durumla bir karşılaştırmanın görünür olmasına yardımcı olur.
Bu bilgi, uzman literatüründen bir alıntıyla doğrulanabilir, davranışın tam olarak belgelenmesi, talimatların uygulanması, başarısızlığa tepki, konsantrasyon, dili anlama, dayanıklılık ve diğer yandan, duruş, tutma gibi kendiliğinden motor beceriler. Kalem tutma, tonus ve eşlik eden hareketler, Koordinasyon ve dil, terapi planlamasının ve uygulamasının temelini oluşturur.
Bu noktada hemen hemen her çocuğun izole semptomlar yaşayabileceğini fark etmek önemlidir. Ancak bu, çocukların her birinin mutlaka öğrenme veya davranışsal yetersizlikler geliştireceği anlamına gelmez. Davranış, öğrenme ve dil problemleriyle ilgili çoklu semptomların ortaya çıkması, duysal-motor terapik yardım almak için bir nedendir. Egzersiz programını derlerken hareket egzersizlerinin seçimi, çocuğun uzanmasından ayağa kalkmasına kadar olan gelişim adımlarında da bulunabilen doğal hareketlere kadar düşünülmelidir.
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Fizyoterapide Duysal Motor Bütünleşme Profilaksisi" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Uzm.Fzt.Ümmühan ÇÖPKES'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Uzm.Fzt.Ümmühan ÇÖPKES'in izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
1 Beğeni 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
