Ben Çocuğunuz;
Ben, çocuğunuz;
Beni tanıyorsunuz değil mi? Ben sizin çocuğunuzum. Hani şu ufacık olan. Ben doğmadan daha çocukluk oyunlarınızda ilk gençlik umutlarınızda düşündüğünüz ben . Ben sizin çocuğunuzum. Evlenirken beni yapmak için ikinizde hayaller kurmuştunuz. Ben, hani 9 ay boyunca dokunduğunuz , okşadığınız, sağlıklı olayım diye dualar ettiğiniz. Hangi müziğin anne karnında gelişimi etkilediğini araştırdığınız, yemelerinize içmelerinize dikkat ettiğiniz sırf bana zarar vermemek için o tutkuyla bağlandığınız sigaranızdan, içkinizden vazgeçtiğiniz kişiyim ben. Hani cinsiyetimi öğrenir öğrenmez bana uygun renk renk elbiseler aldığınız, isim bulmak için en uzun mesaiyi geçirdiğiniz, bu yüzden dedelerden, nenelerden hatta arkadaşlarınızdan gelen baskıya boyun eğmemek için çaba sarf ettiğiniz ben.
Daha ben doğmadan kulağıma çalınan nağmelerinizdeki kaygıları , umutları, beklentileri, öfkeleri hatırlıyorum. Ben daha doğmadan beni doktor yaptınız, en iyi topçu oldum, en iyi popçu oldum, dergahınızın en iyi şahsiyeti oldum, hatta doğmadan everdiniz beni, çocuklarım oldu. Ben daha doğmadan babam evden uzaklaştı kimi zaman, cinsiyetime göre hayal kırıklıkları yaşadınız kimi vakit, çevreden gelen saldırılara göğüs gerdiniz.
Ben daha doğmadan gideceğim okul belliydi, aynı zamanda arkadaşlarımı bile nerdeyse seçtiniz.
Hayalleriniz biliyorum bana dair, ben en güçlü, ben en akıllı, ben en güzel/yakışıklı, ben en sizi temsil eden, ben en terbiyeli, ben en saygılı, ben en iyi hakkını savunan, ben en iyi en iyiydim sizin beklentilerinizde. Kısacası ben daha ben olmadan sizin iç dünyanızda en iyi siz temsili olmuştum.
Kabul edin daha ilk doğduğumda eciş büzüşlüğümle önce anne inanamadın beni doğurduğuna , baba şaşırdın sana neremin benzediğini araştırdın içinden, anne sende. Sonra yavaş yavaş beni sahiplenmeye ve beslemeye başladınız.
İlk emzirme denemeleriniz bir felaketti. Ne kadar kaygılıydınız, anne ilgini çeken ilk memeye yapışan damağım ve içinden çekilen bir şeyi hissetmekti ve ardından uykusuz zamanlarda geceler gecelerce büyüttünüz beni.
Bütün büyütmelerinizde hep birini büyüttünüz, hep birine kızdınız hep birini yetiştirdiniz ama bu tamamen ben değildim. Bana benzemiyordu bir kere, ben olduğum kadardım topu topu, siz yaramaz birinden söz ediyordunuz örneğin oysa ben kendi hayat alanımı genişletmeye ve hayatın sınırlarını öğrenmeye çalışıyorum. Çünkü tüm sorularıma tam cevap verdiğinizi pek hatırlamıyorum, genelde “ evet”, hayır” arasında benim gelişmeme çok katkı vermeyen cevaplarınız vardı. Yada tam dinlemeden evet yada hayır deyip geçiştiriyordunuz. Ben örneğin bir arkadaşıma bir eşyamı vermişsem sizin istemediğiniz “hayır deyip” kızdınız yada vurdunuz kimi zaman, oysa ben sizin nedenleriniz ve insanlara karşı ilişki şeklinizi bilmiyordum sizde yeterince anlatmadınız. Anlattığınız kelime ve kelime bağları çoğu zaman çok anlamadığım tarzdaydı yada fazla basitleştirip benim için sıkıcı yaptınız dinleyemedim.
Sonrada ben yaramaz oldum dilinizde ve kendimi yaramaz olarak tanıdım. Ardından sevdim bu oyunu yada bu oyunlarla ilişki kurdum sizinle yemekte sorun yaptım, uykuda sorun yaptım, çünkü buysa rolüm en iyisini oynamalıydım.
Beni çok sevdiğinizi söylediniz kimi zaman ama kimi zaman izin verip kimi zaman her nedense izin vermediğiniz şeyler yaptığımda bana küsmekle, bırakıp gitmekle, beni sevmemekle tehdit ettiniz. Bende güvenemedim varlığınıza sizi kaybetmemek için bir oyunun içinde buldum kendimi. Bir düşünün iki elimden tutuyorsunuz uçurumun başında ve bırakırım ha bilmem ne yaparsın diyorsunuz.
Sahi bırakır mısınız? Bırakmazsanız niye bana ne istediğinizi daha başka yollardan söylemiyorsunuz. Emin olun siz bana doğrudan ve açıklayarak söylerseniz ben gereğini yaparım. Benim kendimi ifade etmem ,kendimi tanımam için bana izin verin ben olan beni çok seveceksiniz. Yoksa sevgili anne ve babam, bütün varlığım sizinle süren kabul ve ret üzerinden organize bir oyunda bulursunuz beni. Hep bulduğunuz gibi. Ben ben olamam siz hep bu sorunla uğraşırsınız. Benim ben olmam için izin verin mutlak olacağım en iyi şey olacağım sadece yol çizin ve sevginizden ,güveninizden ve bana güvenden mahrum bırakmayın beni.
Beni tanıyorsunuz değil mi? Ben sizin çocuğunuzum. Hani şu ufacık olan. Ben doğmadan daha çocukluk oyunlarınızda ilk gençlik umutlarınızda düşündüğünüz ben . Ben sizin çocuğunuzum. Evlenirken beni yapmak için ikinizde hayaller kurmuştunuz. Ben, hani 9 ay boyunca dokunduğunuz , okşadığınız, sağlıklı olayım diye dualar ettiğiniz. Hangi müziğin anne karnında gelişimi etkilediğini araştırdığınız, yemelerinize içmelerinize dikkat ettiğiniz sırf bana zarar vermemek için o tutkuyla bağlandığınız sigaranızdan, içkinizden vazgeçtiğiniz kişiyim ben. Hani cinsiyetimi öğrenir öğrenmez bana uygun renk renk elbiseler aldığınız, isim bulmak için en uzun mesaiyi geçirdiğiniz, bu yüzden dedelerden, nenelerden hatta arkadaşlarınızdan gelen baskıya boyun eğmemek için çaba sarf ettiğiniz ben.
Daha ben doğmadan kulağıma çalınan nağmelerinizdeki kaygıları , umutları, beklentileri, öfkeleri hatırlıyorum. Ben daha doğmadan beni doktor yaptınız, en iyi topçu oldum, en iyi popçu oldum, dergahınızın en iyi şahsiyeti oldum, hatta doğmadan everdiniz beni, çocuklarım oldu. Ben daha doğmadan babam evden uzaklaştı kimi zaman, cinsiyetime göre hayal kırıklıkları yaşadınız kimi vakit, çevreden gelen saldırılara göğüs gerdiniz.
Ben daha doğmadan gideceğim okul belliydi, aynı zamanda arkadaşlarımı bile nerdeyse seçtiniz.
Hayalleriniz biliyorum bana dair, ben en güçlü, ben en akıllı, ben en güzel/yakışıklı, ben en sizi temsil eden, ben en terbiyeli, ben en saygılı, ben en iyi hakkını savunan, ben en iyi en iyiydim sizin beklentilerinizde. Kısacası ben daha ben olmadan sizin iç dünyanızda en iyi siz temsili olmuştum.
Kabul edin daha ilk doğduğumda eciş büzüşlüğümle önce anne inanamadın beni doğurduğuna , baba şaşırdın sana neremin benzediğini araştırdın içinden, anne sende. Sonra yavaş yavaş beni sahiplenmeye ve beslemeye başladınız.
İlk emzirme denemeleriniz bir felaketti. Ne kadar kaygılıydınız, anne ilgini çeken ilk memeye yapışan damağım ve içinden çekilen bir şeyi hissetmekti ve ardından uykusuz zamanlarda geceler gecelerce büyüttünüz beni.
Bütün büyütmelerinizde hep birini büyüttünüz, hep birine kızdınız hep birini yetiştirdiniz ama bu tamamen ben değildim. Bana benzemiyordu bir kere, ben olduğum kadardım topu topu, siz yaramaz birinden söz ediyordunuz örneğin oysa ben kendi hayat alanımı genişletmeye ve hayatın sınırlarını öğrenmeye çalışıyorum. Çünkü tüm sorularıma tam cevap verdiğinizi pek hatırlamıyorum, genelde “ evet”, hayır” arasında benim gelişmeme çok katkı vermeyen cevaplarınız vardı. Yada tam dinlemeden evet yada hayır deyip geçiştiriyordunuz. Ben örneğin bir arkadaşıma bir eşyamı vermişsem sizin istemediğiniz “hayır deyip” kızdınız yada vurdunuz kimi zaman, oysa ben sizin nedenleriniz ve insanlara karşı ilişki şeklinizi bilmiyordum sizde yeterince anlatmadınız. Anlattığınız kelime ve kelime bağları çoğu zaman çok anlamadığım tarzdaydı yada fazla basitleştirip benim için sıkıcı yaptınız dinleyemedim.
Sonrada ben yaramaz oldum dilinizde ve kendimi yaramaz olarak tanıdım. Ardından sevdim bu oyunu yada bu oyunlarla ilişki kurdum sizinle yemekte sorun yaptım, uykuda sorun yaptım, çünkü buysa rolüm en iyisini oynamalıydım.
Beni çok sevdiğinizi söylediniz kimi zaman ama kimi zaman izin verip kimi zaman her nedense izin vermediğiniz şeyler yaptığımda bana küsmekle, bırakıp gitmekle, beni sevmemekle tehdit ettiniz. Bende güvenemedim varlığınıza sizi kaybetmemek için bir oyunun içinde buldum kendimi. Bir düşünün iki elimden tutuyorsunuz uçurumun başında ve bırakırım ha bilmem ne yaparsın diyorsunuz.
Sahi bırakır mısınız? Bırakmazsanız niye bana ne istediğinizi daha başka yollardan söylemiyorsunuz. Emin olun siz bana doğrudan ve açıklayarak söylerseniz ben gereğini yaparım. Benim kendimi ifade etmem ,kendimi tanımam için bana izin verin ben olan beni çok seveceksiniz. Yoksa sevgili anne ve babam, bütün varlığım sizinle süren kabul ve ret üzerinden organize bir oyunda bulursunuz beni. Hep bulduğunuz gibi. Ben ben olamam siz hep bu sorunla uğraşırsınız. Benim ben olmam için izin verin mutlak olacağım en iyi şey olacağım sadece yol çizin ve sevginizden ,güveninizden ve bana güvenden mahrum bırakmayın beni.
22.05.06
Klinik Psikolog Cafer ÇATALOLUK
Psikoterapist /Aile Terapisti /Psikodramatist
Cep: 0 505 575 63 31
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Ben Çocuğunuz;" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Cafer ÇATALOLUK'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Cafer ÇATALOLUK'un izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
