2007'den Bugüne 92,260 Tavsiye, 28,210 Uzman ve 19,973 Bilimsel Makale
Site İçi Arama
Yeni Tavsiye Ekleyin!



Devamsızlık ve Okul Terki Nedir? Nedenleri ve Ayrıntıları Nasıl Gelişir?
MAKALE #5606 © Yazan Uzm.Psk.Dnş.Fatma KIRIMLI TAŞKIN | Yayın Eylül 2010 | 24,551 Okuyucu
DEVAMSIZLIK VE OKUL TERKİ NEDİR? NEDENLERİ VE AYRINTILARI NASIL GELİŞİR?

GİRİŞ
Genel olarak bakıldığında eğitimin toplumların gelişmelerine büyük destek olduğu kabul edilmektedir. Bu noktada özellikle ülkeleri ileriye taşıyacak olan gençlerin eğitimlerinin son derece önemli olduğu açığa çıkmaktadır. Tüm bunlara rağmen gençlerin eğitim hayatlarına devam etmelerinin önünde çeşitli engeller olduğu anlaşılmaktadır. Bu engeller zaman zaman gençlerin eğitim sürecinden uzaklaşmasına bazen de tamamen eğitim yaşamından kopmalarına neden olmaktadır. Oysa gençlerin istendik bir eğitim ve öğretim yaşantısı geçirmeleri için öncelikle örgün eğitim sürecinin içinde aktif olarak bulunmaları diğer bir deyişle okulda kalmaları gerekmektedir.

Son yıllarda birçok ülkede okul terkinin günden güne arttığı fark edilmektedir. Bu artışla birlikte sorun haline gelen okul terkinin başta ekonomik etkileri olmak üzere birçok sosyal etkileri bulunmaktadır. İşsizlik, madde kullanımı gibi konularda risk grubu olarak görülebilen okulu terk eden bireylerle ilgili yapılan araştırmalar ise giderek artmaktadır (Freeman ve Cecilia, 2008). Gençlerin okulu bırakma olgusu nedeniyle büyük bir kaynak kaybı söz konusudur. Eğitime yapılan harcamaların kısa ve uzun vadede toplumsal refahı arttırıcı, toplumsal bilinci geliştirici rolü bulunmaktadır. Bu anlamda okulu bırakma olgusu, toplumsal bilinç ve toplumsal refah açısından önemli bir risktir (Thomas, 2000).

Okulu bırakma durumu, nedenleri açısından karmaşık bir yapıya sahiptir. Bu durum yalnızca öğrencinin bireysel isteği ile ortaya çıkmamaktadır. Öğrencinin bilinçli tercihi dışında, öğrenciyi okulun dışına çeken nedenler olabileceği gibi, okulun sosyal ve fiziki şartlarındaki aksaklıklar ve sorunlar öğrencinin eğitim süreci dışına itilmesi şeklinde de sonuçlanabilmektedir. Öğrencinin okulu bırakması; bireysel açıdan kendi kişisel özellikleriyle ilgili olabileceği gibi, ekonomik yetersizlik gibi daha geneli ilgilendiren faktörlerle ilgili olabilir ve hatta eğitime verilen önem gibi kültürel ve bireysel algılamalarla da ilgili olabilir (Mau, 1995).

Okul terkinin nedenleri konusunda çeşitli araştırmalar yapılmış olmakla birlikte bu araştırmaların çoğunlukla diğer ülkelerde gerçekleştirilmiş olduğu da bir gerçektir. Eğitimin giderek daha da önemli hale geldiği bu yıllarda öğrencilerin okula devamları, araştırılması gereken konular arasında göze çarpmaktadır. Yukarıdaki açıklamalardan yola çıkarak bu çalışma kapsamında lise öğrencilerinin okul terki nedenlerinin neler olduğunun incelenmesi hedeflenmiştir. Lise öğrencilerinin okul terkine ilişkin fikirleri bu durumla ilişkili olabileceği düşünülen değişkenlerden bir kısmı ele alınarak araştırılacaktır. Öğrencilerin okul terki nedenlerinin “okul beğenisi, okul büyüklüğü, anne-babanın eğitim durumu, algılanan sosyo-ekonomik düzey, yaşamın çoğunun geçirildiği yerleşim birimi ve öğretmenlerle ilişkiler” değişkenlerine göre değişip değişmediği sınanacaktır.

1.1. Tanım

Okul terki, zaman zaman devam edememekten farklı olarak bireysel ve sosyal nedenlerden dolayı okuldan tamamen ayrılmaktır. Bu durum mezun olmadan okuldan ayrılmak olarak da ifade edilmektedir(Garrison, 1985).

Öğrenime başlamış olduğu okuldan mezuniyet sertifikası ya da diğer bir deyişle diploma almadan ayrılmış olan öğrenciye okulu terk etmiş öğrenci denmektedir (Entwishle, Alexander ve Olson, 2004).

İLGİLİ KURAMSAL ÇERÇEVE VE ARAŞTIRMALAR

Bu bölümde okul terki ile ilgili olarak literatür taramasından elde edilen bilgi ve bulgular sunulmuştur. Bu konu ile ilgili yapılmış olan literatür taramasında araştırmalardan ayrı olarak bir kuramsal çerçeveye ulaşılamadığından kuramsal çerçeve kısmı ilgili araştırmalarca desteklenerek birlikte sunulmaya çalışılacaktır.


2. 1. Okul Terki İle İlgili Olarak Türkiye’de Yapılmış Çalışmalar

Ülkemizde okul terki konusunda yapılan çalışmalar oldukça sınırlıdır. Sınırlı sayıdaki araştırmalardan birisi AÇEV tarafından yapılmış olan ve okul terki ile ilgili genel durumu ortaya koymayı amaçlayan çalışmadır. Bu araştırma ülkemizde bu konudaki durumu şu şekilde özetlemektedir: Okul terkine ilişkin standart tanım eksikliği bulunmaktadır. Okul terkinin önlenmesine yönelik okul yönetimlerinin yetkileri ile okulların kurumsal ve işlevsel kapasitesi sınırlıdır. Okul terk izleme sistemi ve buna bağlı belirlenmiş risk grupları yoktur. Sağlıklı bilgi altyapısı ile istatistikler bulunmamaktadır. Okul terki önemli bir sorundur; kamu otoritesinin gündemindedir, kamuoyunda farkındalık zayıftır.

Gökşen, Cemalcılar ve Gürlesel, (2006) tarafından yapılmış olan okul terki konulu bu araştırma sonuçlarına göre okul terkinin nedenleri ekonomik, sosyal kültürel ve ailevi, bürokratik ve siyasal, eğitim sistemi ve okulla ilgili, koşullardan kaynaklanan nedenler şeklinde ifade edilmiştir. Bunun yanı sıra okul terki konusunda özellikle ekonomik durumun belirleyici olduğu vurgulanmıştır.
Ülkemizde yapılmış olan bir diğer çalışmada, farklı lise türlerine göre okul terki incelenmeye çalışılmıştır. Bu araştırmada okulun geleceğe yönelik kazandırdıkları ile okul terki arasındaki ilişkiden söz edilmiştir. Bu doğrultuda meslek liselerinde okul terkinin diğer lise türlerine göre çok daha fazla olduğu belirtilmiştir. Ayrıca sorunlu ve kısıtlı çevrelere sahip öğrencilerin okul terki açısından riskli gruplar olduğu belirtilmiştir (Uysal, 2007).

Öğrenimi terk etme sorunu üzerine ilköğretim okullarına yönelik olan bir çalışmada öğrencilerin sosyoekonomik açıdan sorun yaşayan ailelere sahip olmalarının okul terki riskini arttırdığı vurgulanmıştır. Ayrıca kalabalık sınıflarda eğitimin de okul terkini tetikleyici olduğu belirtilmiştir (Özer, 1991). Okul terki konusunda ülkemizde UNICEF tarafından hazırlanmış olan raporda okul terkleri ile ilgili olarak yapılan çalışmanın sonucundan bahsedilmiştir. Buna göre İlköğretim üçüncü sınıfta ve kırsal alanlarda, kız öğrenci okul terki ve erkek öğrenci okul terkinde sırasıyla yüzde 14.8 ve yüzde 22.4 azalma sağlandığı belirtilmiştir (UNICEF, 2005).

2.2. Okul Terki Ve Okul Özellikleri İlişkisine Yönelik Araştırmalar

Beekhoven ve Dekkers (2005) tarafından erken okul terkleri konusunda yapılmış araştırmanın bulgularına göre okul, öğrenci ve ebeveynler arasındaki ilişkiler ne kadar sorunsuz şekilde sürüyorsa öğrencinin o ölçüde okuldan uzaklaşma ihtimali azalmaktadır. Okulu bırakma sorunu da büyük ölçüde bir kurum olarak okulun özellikleriyle ilgilidir. İster ayrılma isterse atılma şeklinde olsun öğrencilerin okulu bırakmasında okul faktörlerinin önemli bir yeri vardır, özellikle öğrencilerin okuldan ilişiğinin kesilmesi sürecinde okulun verdiği karar gencin gelecekteki hayatını önemli ölçüde etkilemektedir (Beekhoven ve Dekkers, 2005). Hatta bazı bilim insanlarına göre, okullar kasıtlı olarak öğrencileri dışarı itmektedir (Rumberger ve Thomas, 2000). Bu öğrenciler büyük olasılıkla sorunlu ve kısıtlı çevrelerden gelen öğrenciler oldukları için sorunlarını çözmeye yardımcı olmaya çalışmaktansa; onların okuldan uzaklaşmasına izin vermek veya onları bunu zorlamak daha kolay bir yol olarak gelebilmektedir.
Okulun kalitesi, okula başlayan öğrencilerin okulu bitirmeden bırakma riskini azaltmaktadır (Lan ve Lanthier, 2003). Okulun kalitesi, beklentileri ve motivasyonu artıracağı gibi, kaliteli okullar kaynak yönünden de daha iyi bir düzeydedirler. Bilgisayar laboratuarlarından, teknik laboratuara ve eğitim materyallerinin bolluğuna kadar bir okulun kaynaklarının yeterli veya çok olması, oradaki öğrencilerin okuldan ayrılmasını zorlaştırmaktadır (Şirin ve Diğerleri, 2004).

Okulların sınıfsal yapısı da okuldan ayrılma oranlarında belirleyici olabilmektedir (Rumberger ve Thomas, 2000) çünkü yoksul bölge okullarında hem kaynaklar hem de okula, eğitime verilen önem daha düşük düzeydedir. Fiziksel koşulların yetersizliği, öğrencinin okuluna yönelik eleştirel bir tavır takınmasına sebep olabilmektedir. Okul nüfusunun büyüklüğü, gençlerin okulda kalması üzerinde olumsuz etkide bulunmaktadır. McNeal, (1997)’e göre okulun büyük ve kalabalık olması öğrencilerin okuldaki faaliyetlere katılmasını zorlaştırmakta ve yeterli ilgi gösterilmediği zaman da potansiyeli yüksek olan öğrenciler bile okulu bırakma riskine maruz kalmaktadırlar. Ancak okul büyüklüğü ile okulu bırakma sorunu arasında doğrusal olmayan bir ilişki vardır.

Diğer bir ifade ile okulun çok büyük olması veya çok küçük olması öğrencilerin okulu bırakmasına hizmet eden bir etki yapmaktadır (Beekhoven ve Dekkers, 2005). Okulun fazla büyük olması durumunda, okulda ister istemez bürokratik yönetim tarzı ön plana çıkmakta, kontrol mekanizmalarının işlerlik kazanması için uygulanan sıkı disiplin politikaları bazı öğrencilerin okuldan yabancılaşmasına yol açabilmektedir. Ayrıca, fazla öğrenci sayısı olan okulda bazı riskli öğrencilerin okuldan kopması göz ardı edilebilmektedir. Diğer öğrencilerin iyiliği için birkaç öğrenicinin feda edilmesi, özellikle kalabalık okullarda adeta bir çözüm olarak değerlendirilmektedir. Bu durumda öğrencilerin okuldan erken ayrılması daha kolay olabilmektedir. Diğer taraftan, öğrenci sayısı az olan okullarda bazı öğrencilerin arkadaşları tarafından dışlanması ihtimali artmaktadır. Az sayıdaki öğrenci gruplarından birisine girememiş ya da kabullenilmemiş öğrenci kendisini dışlanmış olarak hissedebilmektedir. Yine, bir okuldaki öğretmen-öğrenci oranı, okulu bırakma tehlikesini doğrudan etkilemektedir (McNeal, 1997; Rumberger ve Thomas, 2000).

Okulda verilen eğitim türü de öğrencilerin okuldan ayrılmasını etkilemektedir. Eğitim beklentisi ve arzusu ile ilintili olarak, daha yüksek kariyer eğitimi veren okullarda bırakma oranı az olmaktadır. Bunun tersi de doğrudur çünkü düşük kariyer eğitimi yapan okullar Hollanda’da en çok öğrenci kaybeden lise türünü oluşturmaktadır (Beekhoven ve Dekkers, 2005). Araştırmalarda, okul yönetiminin ve öğretmenlerin öğrencileri üniversite eğitimine teşvik etmesinin öğrencileri daha çok motive ettiği görülmüştür (Luyten ve diğerleri, 2003). Öğrencilerine rehberlik hizmeti veren okulların öğrenci kayıpları daha az olmaktadır. Okulu bırakma; genelde büyük ve kararlı bir eylem olarak değil daha çok anlık karar veya belirsizlik sonucunda ortaya çıktığı için, okulu bırakma riski veya isteği taşıyanlara yönelik rehberlik faaliyetinin olmayışı okulu bırakmayı kolaylaştırmaktadır (McNeal, 1997).

2.3. Okul Terki Ve Ailenin Sosyoekonomik Düzeyi İlişkisine Yönelik Araştırmalar

Yoksulluk hayatın diğer alanlarında olduğu gibi eğitim alanında da kişileri etkilemektedir. Yoksulluk, öğrencinin eğitimini tamamlaması veya yarıda bırakması konusunda özellikle önemlidir. Bu çerçevede yoksulluğun okulu bırakma riskini artırıcı bir etki yaptığı savunulmuştur (Dunn, Chambers ve Rabren, 2004).Ekonomik durumun iyi olması eğitim açısından ciddi avantajlar sağlamaktadır. Daha az sosyal sorunlar yaşayan bir çevredeki öğrencilerin okula gidebilmesi, okuması için gerekli standart harcamalarını daha rahat karşılayabilmesi ve eğitime yardımcı olacak ansiklopedi ve bilgisayar gibi teknik imkanlara daha kolay sahip olabilmesi mümkündür (Throsby, 1999) .

Aileler öğrencinin okul hayatının en önemli ve gerekli destekçileridir. Öğrencinin derslerine yardımcı olma yanında, onun derslerini ve okul faaliyetlerini izleme noktasında ailenin eğitime olumlu katkı yapan boyutu göz önüne alındığında, kırsal kesimdeki aileler yetersiz kalmaktadırlar. Roscigno ve Crowley (2001) tarafından bu paralelde yapılan araştırmalarda, köylü çocuklarının okulda daha az başarılı oldukları ve daha çok okulu bırakma eğilimi gösterdikleri ortaya konmuştur. Bunun yanı sıra okul terkinin önlemesine yönelik bir programın test edildiği bir araştırma da kırsal kesimde okul terk oranlarının daha yüksek olduğunu bununla birlik ekonomik nedenlerin okul terkinde önemli derecede rol oynadığını bulgulamıştır (Freeman ve Cecilia, 2008).

Sinclair ve arkadaşlarının (2005) ortaya koyduğuna göre, kırsal kesimden gelmek hem maddi hem de kültürel fırsatlar açısından eğitimi etkilemektedir. Dünyanın bir çok yerinde kırsal kesim çocuklarının eğitim imkanları, beklentileri ve başkalarının diğer kesim çocuklarına göre daha düşük olduğu ortaya konmuştur. Örneğin, Amerika’da bu durumun oldukça önemli olduğu tespit edilmiştir. Kırsal kesimlerde ailenin sosyo-ekonomik durumu ve çocukların refahı oldukça sınırlı düzeydedir. Maddi açıdan sıkıntı yaşayan aileler, çok uzun bir yatırım süreci gerektiren eğitime yeterince kaynak ayırmaya genellikle sahip değildirler.

2.4. Okul Terki Ve Öğretmen İlişkisine Yönelik Araştırmalar

Anne-baba dışındaki yetişkinlerin ve özellikle öğretmenlerin öğrencilerin hayatı ve tercihleri üzerinde önemli bir yere sahip olduğu bilinmektedir. Öğrencinin başarılı olmasında, okulu sevmesinde öğretmenlere önemli görev düşmektedir. Öğrencilere bilgi kazandırmaları gibi, model olmaları ve verdikleri destek dolayısıyla eğitime yönelik öğrencilerin beklenti ve isteklerini artırmakta ve motive etmede öğretmenler önemli yere sahiptir. Brewster ve Bowen’in (2004) ortaya koyduğuna göre, öğretmen desteği, öğretmenlerin öğrencileri dinlemesi, cesaretlendirmesi ve onlara saygılı olması olarak tanımlanabilir ve öğrencilerin akademik başarısıyla yakından ilgilidir. Kendisi ile ilgili beklentisi yüksek ve destekleyici öğretmenler, öğrenciler üzerinde kritik bir etki oluşturmaktadır. Öğretmen davranışlarının, özellikle sorunlu öğrenciler üzerinde olumlu etkiler yaratma konusunda arkadaş çevresinden daha önemli ve etkili olduğu tespit edilmiştir. Bu etkilerin farklı etnik gruplardan gelen öğrenciler için kritik önem arz ettiği de belirtilmiştir.

Brewster ve Bowen (2004) tarafından yapılmış olan araştırma bulgularına göre, öğretmen desteği lise öğrencilerine göre ortaokul öğrencileri üzerinde daha fazla etkiye sahiptir çünkü; lise öğrencileri daha çok arkadaş gruplarının desteğine dayanırlar. Ortaokul öğrencilerinin, özellikle ergenlik çağında olması da öğretmenlerin model olma ve kişilikleri üzerinde etkili olma rolünü artırmaktadır. Yine yoksul ve dağılmış aile çocukları, orta sınıf öğrencilerine göre öğretmenlerini daha az destekçi olarak görebilirler. Öğretmenlerle öğrenci yaşantıları arasındaki farklılıklar fazla olduğu için bağlantı kurmakta zorlanırlar.

Öğretmenlerin ve okul personelinin öğrencilere karşı tutumu ve yardımı öğrenciler tarafından önemsenmektedir ve okulu bırakan öğrencilerin önemli bir kısmı (% 23) okulda kendilerine yardımcı olan kimsenin bulunmadığını belirtmişlerdir. Özellikle kritik çağlardaki öğrenciler için bu destek daha önemli hale gelmektedir. Öğretmenlerin dersi sevdirmeleri kadar öğrencilere gönüllü rehberlik yapmaları ve yol gösterici olmaları önemlidir (Dunn, Chambers ve Rabren, 2004).

Öğretmenler ve okul, çocuğun eğitimle ilgili kararında oldukça önemlidir çünkü araştırmalar neticesinde “okulu sevmeme” ve “öğretmenlerle geçinememe” en sık okulu bırakma nedeni olarak gösterilmektedir (Brewster ve Bowen, 2004).

2.5. Okul Terki Ve Arkadaş Çevresi İlişkisine Yönelik Araştırmalar

Gencin okulu bırakma eğilimi onun anne-babasının eğitim düzeylerinden etkilendiği gibi yakın arkadaşlarının okulu bırakma eğilimleri veya eylemlerinden de etkilenmektedir (Gaviria ve Raphael, 2001). Arkadaşları tarafından dışlanan ve reddedilen öğrencilerin daha çok devamsızlık yaptığı ve daha az başarılı oldukları okul terki konulu bir araştırma sonucunda ortaya koyulmuştur (French ve Conrad, 2001). Ward (1995) tarafından ise okuldaki başka öğrenciler tarafından tehdit veya rahatsız edilen öğrencilerin okuldan soğudukları ve devamsızlıklarının arttığı ortaya çıkarılmıştır. Rumberger (1995) ise, öğretmenlerine ve arkadaşlarına yönelik olumsuz tutumların okulu bırakma riskini artırmakta olduğu sonucunu bulgulamıştır. Sınıf arkadaşları ve sınıf atmosferi de öğrencileri olumlu veya olumsuz etkileyebilmektedir. Yalnızca geçinemedikleri arkadaşlar değil, sevdikleri veya beraber oturup kalktıkları arkadaşlar da öğrenciler üzerinde etkili olabilmektedir. Bazı durumlarda samimi olduğu veya sevdiği arkadaşının okulu bırakması da bir öğrenciyi aynı işi yapmaya itmektedir (Ward, 1995).

Okulu bırakmada önemli faktörlerden birisi olan devamsızlığın büyük ölçüde grup halinde yapıldığı tespit edilmiştir (Goldberg, 1999). Bu çerçevede okulu terk eden öğrencilerin önemli bir kısmı (%26) kendilerine yardımcı olacak bir sınıfa sahip olmadıklarından şikayetçi olmuştur (Dunn, Chambers ve Rabren, 2004).Öğrencilerin okuldan ayrılmalarının altında çeşitli nedenler bulunmaktadır. Birçok araştırma öğrencilerin aileleriyle olan ilişkilerinin okulu terk etme davranışlarını etkilediğini belirtmektedir. Bunun yanı sıra öğrencilerin okuldaki kişiler tarafından istenmediklerine olan inançlarının okul terkini kolaylaştırdığı belirtilmektedir (Egyed, McIntosh ve Bull, 1998).

KAYNAKLAR

Alspaugh, J. (1998). The relationship of school to school transitions and school size to high school dropout rates. The High School Journal, 81(3), 154-161.
Aviles, R., Guerrero, M., Howarth, H. ve Thomas, G. (1999). “ Perceptions of Chicano/Latino Students Who Have Dropped Out of School”, Journal of Counseling & Development, c.77, S.4, ss.465-73.
Beekhoven, S.ve Dekkers, H. (2005). “ Early School Leaving in the Lower Vocational Track: Triangulation of Qualitative and Quantitative Data”, Adolescence, c.40, S.157, ss.197-213.
Brewster, A., ve Bowen, G. (2004). “ Teacher Support and the School Engagement of Latino Middle and High School Students at Risk of School Failure”, Child & Adolescent Social Work Journal, c.21, S.1, ss.47-67.
Carley, G. (1994). “Shifting Alienated Student-Authority Relationships in a High School”Social Work in Education, c.16, S.4, ss.221-230.
DeSousa, S., ve Gebremedhin, T. (2004). High school dropouts: Implications for economic development in West Virginia. Educational Research Quarterly, 27(4), 23-41.
Dunn, C., Chambers, D. ve Rabren, K. (2004). “Variables Affecting Students’ Decisions of School,”Remedial & Special Education, c.25, S.5, ss.314-323.
Dunn, C., Chambers, D. ve Rabren, K. (2004). “Variables Affecting Students’ Decisions to Drop Out of School,”Remedial & Special Education, c.25, S.5, ss.314-323.
French, Doran C. ve Conrad, J. (2001). “School Dropout as Predicted by Peer Rejection and Antisocial Behavior”, Journal of Research on Adolescence, c.11, S.3, ss.225-44.
Garrison, D. R. 1985. Predicting dropout in adult basic education: Using interaction effects among school and non school variables. Adult Education Quarterly, 361, 25-28.

Garrison, D. R. 1988. A deductively and empirically confirmed structure of factors associated with dropout in adult education. Adult Education Quarterly, 384, 199-210.
Gaviria, A., ve Raphael, S. (2001). “School-Based Peer Effects And Juven›le Behavior”,Review of Economics & Statistics, c.83, S.2, ss.257-268.
Gökşen, F., Cemalcılar. Z., ve Gürlesel, C. (2006) Türkiye’de İlköğretim Okullarında Okul Terk ve İzlenmesi ile Önlenmesine Yönelik Politikalar, 19 Aralık 2006 tarihli konferans sunumu notları.
Goldberg, M. (1999). “Truancy and dropout among Cambodian students: Results from a comprehensive high school”, Social Work in Education, c.21, S.1, ss.49-63.
Hao, L. ve Cherlin, A.J. (2004). Welfare reform and teenage pregnancy, childbirth, and school dropout. Journal of Marriage and Family, 66 (1), 179-195
Kaplan, D. S. ve Peck, B. M. (1997). “Decomposing the Academic Failure-Dropout Relationship: A Longitudinal Analysis”, The Journal of Educational Research c.90: 331–343.
Kemp, S.(2006). “Dropout Policies and Trends For Students with and without Disabilities”, Adolescence, c.41, S.162, ss.235-250.
Lagana, M. (2004). Protective factors for inner-city adolescents at risk of school dropout: Family factors and social support. Children & Schools, 26(4), 211-221.
Lan, William ve R. Lanthier. (2003). “Changes in Students’ Academic Performance and Perceptions of School and Self Before Dropping Out of Schools”, Journal of Education for Students Placed at Risk, c.8, S.3, ss.309–332.
Luyten, H., Bosker, R., Dekkers, H., ve Derks, A. (2003). “Dropout in the Lower Tracks of Dutch Secondary Education: Predictor Variables and Variation Among Schools”, School Effectiveness & School Improvement, c.14, S.4, ss.373-411.

Margolin, Sylvia. (2006). “African American Youths with Internalizing Difficulties: Relation to Social Support and Activity Involvement.” Children & Schoolsc. 28, S.3, ss.135-144.
Martin, E., Tobin, T., ve Sugai, G. (2002). Current information on dropout prevention: Ideas from practitioners and the literature. Preventing School Failure, 47(1), 10.
Mau, Wei-Cheng. (1995). “Educational Planning and Academic Achievement of Middle School Students: A Racial and Cultural Comparison.” Journal of Counseling & Development c.73, S.5, ss.518-526.
McNeal, R. B. (1997). “Are Students Being Pulled Out of High School The Effect of Adolescent Employment on Dropping Out”, Sociology of Education, c.70, S.3, ss.206-220.
Özer, M. (1991). İlköğretim Okulları İkinci Kademe (ortaokul) Öğrencilerinin Öğrenimi Terketme Sorununun Analizi. Ankara Üniversitesi, Yüksek lisasns Tezi.
Pittman, Robert B. (1991). “Social Factors, Enrollment in Vocational/Technical Courses, and
High School Dropout Rates.” Journal of Educational Research, c.84, S.5, ss.288-295.
Reyes, O., ve Jason, L. A. (1993). “Pilot study examining factors associated with academic success for Hispanic high school students”, Journal of Youth and Adolescence, c.22, 57–71.
Ruben, A. M. (1989). Preventing school dropouts through classroom guidance Elementary School Guidance and Counseling, 24(1), 21-29.
Rumberger, R. W. ve G. J. Palardy. (2005). “Test Scores, Dropout Rates, and Transfer Rates as Alternative Indicators of High School Performance”, American Educational Research Journal, c.42, S.1, ss.3-42.
Şiirin, S.R., Matthew A. D., Lisa R. J., Gonsalves, L. ve Howell, A. 2004. “Future Aspirations of Urban Adolescents: A Person-in-Context Model”, International Journal of Qualitative Studies of Education, c.17, S.3, ss.437-59.
UNICEF (2006) Panel 2.4, Oportunidades (fırsatlar): Yoksullukla mücadelede işe yarayan bir program. http://www.unicef.org/turkey/wd/_dcd05d8.doc.
Uysal, Ahmet. (2007). Ortaöğretimde Okulu B›rakma Olgusunun Sosyolojik Analizi: Kütahya Örneği. 105K149 Nolu Proje Raporu. TÜBİTAK, Ankara.
Yazan
Bu makaleden alıntı yapmak için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir:
"Devamsızlık ve Okul Terki Nedir? Nedenleri ve Ayrıntıları Nasıl Gelişir?" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Uzm.Psk.Dnş.Fatma KIRIMLI TAŞKIN'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır.
Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Uzm.Psk.Dnş.Fatma KIRIMLI TAŞKIN'ın izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
     3 Beğeni    
Facebook'ta paylaş Twitter'da paylaş Linkin'de paylaş Pinterest'de paylaş Epostayla Paylaş
Yazan Uzman
Fatma KIRIMLI TAŞKIN Fotoğraf
Uzm.Psk.Dnş.Fatma KIRIMLI TAŞKIN
Ankara (Online hizmet de veriyor)
Doktor Psikolojik Danışman
TavsiyeEdiyorum.com Üyesi219 kez tavsiye edildiİş Adresi Kayıtlı
Makale Kütüphanemizden
İlgili Makaleler Uzm.Psk.Dnş.Fatma KIRIMLI TAŞKIN'ın Makaleleri
► Borderline Kişilik Bozukluğu Nasıl Gelişir? Dr.Psk.Dnş.Kadir Burak SALİMOĞLU
TavsiyeEdiyorum.com Bilimsel Makaleler Kütüphanemizdeki 19,973 uzman makalesi arasında 'Devamsızlık ve Okul Terki Nedir? Nedenleri ve Ayrıntıları Nasıl Gelişir?' başlığıyla benzeşen toplam 32 makaleden bu yazıyla en ilgili görülenleri yukarıda listelenmiştir.
► Kendine Güven Haziran 2011
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.


19:34
Top