Çocukluk Dönemi Korkuları
Duygusal gelişimin içinde yer alan ve çocukluk döneminde sıklıkla görülen, olumsuz bir ruh hali olan korku, canlı varlıkların görünen ve görünmeyen tehlikeler karşısında gösterdikleri en doğal tepkidir. Her korku, bireyi uyaran ve kendini savunmasını sağlayan temel bir duygudur.
Genellikle yeni olan ve bilinmeyen her şey bireye korku verir.
Çocuğun güçsüzlüğü ve bilmediği şeylerin çokluğu düşünülürse, özellikle ilk yıllarda, korkuların ne kadar fazla olduğu anlaşılır. Yeni doğmuş çocuklar düşme ve gürültü dışındaki uyarıcılardan korkmazlar. Ancak yaşamın ilk yılında pek çok korku geliştirmeye başlarlar. Örneğin, gözüne sabun kaçan bebek yıkanmaktan, elektrik süpürgesinin çıkardığı sesten korkabilir.
Bazı korkular, belli yaş dönemlerinde daha belirgindir.
* 5–10 aylık bebekler tanıdığı ve tanımadığı kişiler arasında ayrım yapmaya başlarlar, yabancı birine duyulan korku bu dönemde ortaya çıkar.
* 12–18 aylık bebeklerde ayrılık endişesi görülür. Bu dönemde çocuklarda anneden ayrılma sırasında yaşanan ayrılık kaygısı, çok normal ve çocuğun gelişimi açısından gerekli bir korkudur.
* 2–3 yaş döneminde çocukların korkularında farklılaşmalar ve artmalar görülür. Bu yaştaki çocuklarda gerçek ve fantezi arasındaki ayrım pek belirgin değildir. Bu dönemde en sık rastlanan korkular arasında karanlık, hırsız, köpek, hayali yaratıklar, ani yüksek ses, gök gürültüsü, yalnız kalma sayılabilir. Bu yaştaki çocuklar zarar görmekten, yaralanmaktan da korkabilirler.
* 4–6 yaş arasındaki çocuklarda yaygın olarak okula gitme, karanlık, yükseklik, kaybolma korkusu ve hayvanlardan korkma görülebilir.
* 7 yaşındaki çocuklarda pek çok korku vardır. Karanlık, bodrum, gölgeleri hayalet gibi algılama, savaş, hırsız, dolap içinde ya da yatak altında birinin saklandığı düşünceleri vb korkular söz konusudur. Okuduklarından, televizyonda gördüklerinden fazlasıyla etkilenme, endişelenme görülür.
* 8–9 yaş dönemindeki çocuklarda endişe ve korkular daha azdır. Bu yaşlarda daha gerçekçi korkular söz konusudur. Örneğin; bir işin üstesinden gelememe, okulda başarısızlık vb gibi kişisel endişeler görülür.
Çocuklar, çevrelerini tanıdıkça, beden güçleri ve zihinsel yetenekleri geliştikçe korkularını büyük ölçüde yenerler. Anne ve babaların, çocuklarının yaşadığı korkuların daha ileriki yaşlara taşınmaması için dikkat edebilecekleri bazı noktalar vardır:
* Çocuk kaç yaşında olursa olsun hissettiği korkuya karşı saygı gösterilmelidir. Bağırmak, alay etmek veya korkusunu görmezden gelmek korku sürecinin uzamasına sebep olacaktır.
* Çocuğun korkusunun ana kaynağı anlaşılmaya çalışılmalıdır. Ağlama veya kriz anları geçtikten sonra sakinleştiğinde bu konuyla ilgili sohbet edilmeli ya da ondan duygularını anlatan bir resim yapması istenmelidir.
* Beraberce deneyim kazanılabilecek korkuları varsa çocuğun yanında durarak ona destek olunmalı ve bu süreci atlatmasına yardımcı olunmalıdır.
* Çocuk korktuğu olay veya nesneler hakkında konuşurken sakin bir şekilde dinlenmeli, onun korkusunu tetikleyecek aşırı tepkiler vermekten kaçınılmalıdır.
* Çocuklara korkulu masallar anlatılmamalı, korku filmleri izlemesine ve şiddet öğelerinin yer aldığı bilgisayar oyunları oynamasına izin verilmemelidir.
* Çocuğun değişik ortamlara girmesine, kişilerle olmasına ve çevreyi tanımasına izin verilerek, çocuğun bu yeni deneyimleri yaşarken çok fazla koruyucu olmadan onun bireyselleşmesine yardım edilebilir.
* Korktuğu nesnelerin mizahi yönleri bulunup onlarla dalga geçmesi sağlanabilir. Örneğin korktuğu canavarın resmini çizdirip süsleyerek komik bir hale sokulması gibi.
* Gevşeme teknikleri öğrenilerek çocuğa uygulatılabilir.
Genellikle yeni olan ve bilinmeyen her şey bireye korku verir.
Çocuğun güçsüzlüğü ve bilmediği şeylerin çokluğu düşünülürse, özellikle ilk yıllarda, korkuların ne kadar fazla olduğu anlaşılır. Yeni doğmuş çocuklar düşme ve gürültü dışındaki uyarıcılardan korkmazlar. Ancak yaşamın ilk yılında pek çok korku geliştirmeye başlarlar. Örneğin, gözüne sabun kaçan bebek yıkanmaktan, elektrik süpürgesinin çıkardığı sesten korkabilir.
Bazı korkular, belli yaş dönemlerinde daha belirgindir.
* 5–10 aylık bebekler tanıdığı ve tanımadığı kişiler arasında ayrım yapmaya başlarlar, yabancı birine duyulan korku bu dönemde ortaya çıkar.
* 12–18 aylık bebeklerde ayrılık endişesi görülür. Bu dönemde çocuklarda anneden ayrılma sırasında yaşanan ayrılık kaygısı, çok normal ve çocuğun gelişimi açısından gerekli bir korkudur.
* 2–3 yaş döneminde çocukların korkularında farklılaşmalar ve artmalar görülür. Bu yaştaki çocuklarda gerçek ve fantezi arasındaki ayrım pek belirgin değildir. Bu dönemde en sık rastlanan korkular arasında karanlık, hırsız, köpek, hayali yaratıklar, ani yüksek ses, gök gürültüsü, yalnız kalma sayılabilir. Bu yaştaki çocuklar zarar görmekten, yaralanmaktan da korkabilirler.
* 4–6 yaş arasındaki çocuklarda yaygın olarak okula gitme, karanlık, yükseklik, kaybolma korkusu ve hayvanlardan korkma görülebilir.
* 7 yaşındaki çocuklarda pek çok korku vardır. Karanlık, bodrum, gölgeleri hayalet gibi algılama, savaş, hırsız, dolap içinde ya da yatak altında birinin saklandığı düşünceleri vb korkular söz konusudur. Okuduklarından, televizyonda gördüklerinden fazlasıyla etkilenme, endişelenme görülür.
* 8–9 yaş dönemindeki çocuklarda endişe ve korkular daha azdır. Bu yaşlarda daha gerçekçi korkular söz konusudur. Örneğin; bir işin üstesinden gelememe, okulda başarısızlık vb gibi kişisel endişeler görülür.
Çocuklar, çevrelerini tanıdıkça, beden güçleri ve zihinsel yetenekleri geliştikçe korkularını büyük ölçüde yenerler. Anne ve babaların, çocuklarının yaşadığı korkuların daha ileriki yaşlara taşınmaması için dikkat edebilecekleri bazı noktalar vardır:
* Çocuk kaç yaşında olursa olsun hissettiği korkuya karşı saygı gösterilmelidir. Bağırmak, alay etmek veya korkusunu görmezden gelmek korku sürecinin uzamasına sebep olacaktır.
* Çocuğun korkusunun ana kaynağı anlaşılmaya çalışılmalıdır. Ağlama veya kriz anları geçtikten sonra sakinleştiğinde bu konuyla ilgili sohbet edilmeli ya da ondan duygularını anlatan bir resim yapması istenmelidir.
* Beraberce deneyim kazanılabilecek korkuları varsa çocuğun yanında durarak ona destek olunmalı ve bu süreci atlatmasına yardımcı olunmalıdır.
* Çocuk korktuğu olay veya nesneler hakkında konuşurken sakin bir şekilde dinlenmeli, onun korkusunu tetikleyecek aşırı tepkiler vermekten kaçınılmalıdır.
* Çocuklara korkulu masallar anlatılmamalı, korku filmleri izlemesine ve şiddet öğelerinin yer aldığı bilgisayar oyunları oynamasına izin verilmemelidir.
* Çocuğun değişik ortamlara girmesine, kişilerle olmasına ve çevreyi tanımasına izin verilerek, çocuğun bu yeni deneyimleri yaşarken çok fazla koruyucu olmadan onun bireyselleşmesine yardım edilebilir.
* Korktuğu nesnelerin mizahi yönleri bulunup onlarla dalga geçmesi sağlanabilir. Örneğin korktuğu canavarın resmini çizdirip süsleyerek komik bir hale sokulması gibi.
* Gevşeme teknikleri öğrenilerek çocuğa uygulatılabilir.
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Çocukluk Dönemi Korkuları" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Dnş.Tuğba ŞENDİR'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Dnş.Tuğba ŞENDİR'in izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
korku, çocukluk, çocukluk dönemi korkuları, çocukların korkuları, çocukta korku, çocuklukta korkular, çocukluk korkuları
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
