Yalnız Yatamayan Çocuklar
MAKALE #8843 © Yazan Dr.Hacer RÜZGAR | Yayın Nisan 2012 | 35,461 Okuyucu
YALNIZ YATAMAYAN ÇOCUKLAR
Genel anlamda baktığımızda çocuklarda en sık gözlemlediğimiz korku gece yalnız yatamama şeklinde olur. Bir çocuk ebeveynin yatak odasından ne kadar erken dönemde ayrılıp kendi odasında uyutulmaya başlanırsa bu konuda o kadar az sorun yaşanır. Gece korkusu yaşamaya başlayan çocuğun öncelikle bu konumu değerlendirilmelidir, yani çocuk ne zaman kendi odasına geçmiştir
Yaşamın ilk dönemlerinde ihtiyaçlarının anında ve tam olarak giderilmesini isteyen bir bebeği farklı bir odaya taşımak, anne için zor bir girişimdir. Bu nedenle genellikle anneler bebeği yanlarında yatırmaya eğilimli olurlar. Bu sürecin sürekliliği bebek kadar annede de bir bağımlılık oluşturur. Anne çocuğunun, yanında iken daha güvende olduğunu düşünmeye meyillidir.
İlerleyen yaşlarda çocuğun anneyle birlikte olma isteği karşısında verilen tavizler, çocuğun odasını ayırma konusunda çıkacak olan zorlukları arttırır. 2 yaşına doğru inat dönemine giren çocuk, üzerinde sürekli olmasını istediği ilginin kesilmemesi için ebeveyn ile birlikte yatma isteğini sürdürmek ister.
4 yaşına doğru ise çocuğun ayrı odada yatmak istememesinin nedeni bambaşkadır. Bu ruhsal gelişim döneminde çocuk artık biricik olan annesinin yanında babasını daha çok fark eder. Erkek çocuk biricik olan annesini kendinden büyük, hatta devasa boyuttaki bir babayla paylaşmak istemez. Kız çocuk için ise bu süreç daha sancılıdır, çünkü artık biricik olan annesini babası için terk eder ve anneyi rakip olarak görür. Anneyi ve babayı birlikte kabullenmek kolay olmaz, onlarla birlikteyken onların arasında kendisini hissedemeyen çocuk tedirginleşir ve çocuğun hemcins ebeveyne olan yıkıcı duyguları artar, bu aslında bir misilleme ihtimalini de doğurur; ya hemcins ebeveyn kendisine zarar verirse. Çocuğun ebeveyne olan saldırgan duyguları ve karşılık göreceği korkuları çoğunlukla şekil değiştirir; karanlık korkusu, tek başına yatamama korkusu gibi. Bu dönemdeki (4-6 yaş) çocuklara bakıldığında cinsellikle ilgili sorularında da artış olduğu gözlemlenir, nasıl dünyaya geldiğini ebeveyne sormaya başlar, genellikle merakını gidermek için dolaylı yollara başvurmayı tercih eder, örneğin; yumurta yerken size yumurtanın nasıl olduğunu sorar, siz tavuktan çıktığını söylersiniz, çocuk tatmin olmaz ve horozun işlevini bir çırpıda size soruverir. Çocuk artık anne ve babanın arasındaki tam olarak keşfedemediği ilişkiyi bulmaya çalışır, karşı cins ebeveynin eşi olma çabaları sözel ifadede yerini bulur; ben senin kocan olayım, annem gitsin ben senin karın olayım gibi ifadeler çok duyulur hale gelir. Çocuk hem karşı cins ebeveyni hemcins ebeveynle paylaşmamak hem de hemcins ebeveynden gelme ihtimalini düşündüğü tehlikelerden korktuğu için ebeveynin yatağında yatmaya uygun bir mazeret bulur; gece yalnız yatmaktan korkma. Bunu yaparak, ebeveynin yatağına yatarak hem karşı cins ebeveynin yanında olur hem de hemcins ebeveynin öfkesini üzerine çekmemiş olur. Çocuğun bu mazereti bulması bilinçdışı olur, yani bunda direkt bir kasıt yoktur. Genellikle bu süreçte ebeveyn yelkenleri suya indirir ve çocuğu yatağa alır. Bunu yapmadığında ağlayan, uyumayan bir çocukla uğraşmak ebeveyne zor gelir.
Çocuğun ikili ilişkilerden üçlü ilişkilere geçtiği yani artık etrafında sadece annesinin olmadığını fark ettiği bu ruhsal dönemde ebeveynin bu konuda tavizkar olması, çocuğun olgunlaşmasını engeller. Anneyi babayla yada babayı anneyle paylaşma yetisi kazanan bir çocuk ilerleyen dönemde diğer ilişkilerinde de daha olgun davranır ve rekabet duyguları çocuğu rahatsız edecek konuma gelmez.
İlerleyen yaşlarda da çocuklarda dönem dönem gece yalnız yatamama şeklinde şikayetler ortaya çıkabilir. Kaygıyı arttırıcı durumlar yaşayan çocuklar ( sınav dönemleri, arkadaşları ile problem yaşama, kardeş rekabetini arttırıcı olayların oluşu vb) yalnız kalmaktan korkabilir.
Her yaş dilimine bakıldığında yaklaşım genellikle benzerdir. Sorunun nedeni tespit edilmelidir. Yani çocuğun kaygısını arttıran ne olabilir, bunun saptamasını yapmak genellikle ebeveyn için zor olabilir. Çocuğun korkularına saygı göstermek, anlaşıldığını ona hissettirmek bir nebze çocuğu rahatlatır. Sonrasında çocuğa ebeveynin odasının ebeveyne ait olduğu uygun bir şekilde anlatılmalıdır. Çocuğun odasında birlikte yatmadan çocuğun uyumasını beklemek, ardından çocuk uyuduktan sonra ebeveynin kendi odasına geçeceğini söylemek çocukta varolan kaygıyı arttırsa bile ebeveynin kararlılığı çocuğun da daha güçlü olmasını sağlar. Genellikle bu tür durumlarda ebeveyn sabaha karşı çocuğun yatağından kalkıp yanlarına geldiğini görür, ebeveyn çocuğu alıp tekrar yatağına yatırmalı ve uyuyana kadar başında beklemelidir. Yapılanlara rağmen başarılı olunamıyorsa bir profesyonelden yardım almak, ebeveynin tutumlarını gözden geçirmesine yardımcı olmak ve çocuğun da korkularını daha rahat anlatabileceği bir ortamın oluşması açısından önemlidir.
Genel anlamda baktığımızda çocuklarda en sık gözlemlediğimiz korku gece yalnız yatamama şeklinde olur. Bir çocuk ebeveynin yatak odasından ne kadar erken dönemde ayrılıp kendi odasında uyutulmaya başlanırsa bu konuda o kadar az sorun yaşanır. Gece korkusu yaşamaya başlayan çocuğun öncelikle bu konumu değerlendirilmelidir, yani çocuk ne zaman kendi odasına geçmiştir
Yaşamın ilk dönemlerinde ihtiyaçlarının anında ve tam olarak giderilmesini isteyen bir bebeği farklı bir odaya taşımak, anne için zor bir girişimdir. Bu nedenle genellikle anneler bebeği yanlarında yatırmaya eğilimli olurlar. Bu sürecin sürekliliği bebek kadar annede de bir bağımlılık oluşturur. Anne çocuğunun, yanında iken daha güvende olduğunu düşünmeye meyillidir.
İlerleyen yaşlarda çocuğun anneyle birlikte olma isteği karşısında verilen tavizler, çocuğun odasını ayırma konusunda çıkacak olan zorlukları arttırır. 2 yaşına doğru inat dönemine giren çocuk, üzerinde sürekli olmasını istediği ilginin kesilmemesi için ebeveyn ile birlikte yatma isteğini sürdürmek ister.
4 yaşına doğru ise çocuğun ayrı odada yatmak istememesinin nedeni bambaşkadır. Bu ruhsal gelişim döneminde çocuk artık biricik olan annesinin yanında babasını daha çok fark eder. Erkek çocuk biricik olan annesini kendinden büyük, hatta devasa boyuttaki bir babayla paylaşmak istemez. Kız çocuk için ise bu süreç daha sancılıdır, çünkü artık biricik olan annesini babası için terk eder ve anneyi rakip olarak görür. Anneyi ve babayı birlikte kabullenmek kolay olmaz, onlarla birlikteyken onların arasında kendisini hissedemeyen çocuk tedirginleşir ve çocuğun hemcins ebeveyne olan yıkıcı duyguları artar, bu aslında bir misilleme ihtimalini de doğurur; ya hemcins ebeveyn kendisine zarar verirse. Çocuğun ebeveyne olan saldırgan duyguları ve karşılık göreceği korkuları çoğunlukla şekil değiştirir; karanlık korkusu, tek başına yatamama korkusu gibi. Bu dönemdeki (4-6 yaş) çocuklara bakıldığında cinsellikle ilgili sorularında da artış olduğu gözlemlenir, nasıl dünyaya geldiğini ebeveyne sormaya başlar, genellikle merakını gidermek için dolaylı yollara başvurmayı tercih eder, örneğin; yumurta yerken size yumurtanın nasıl olduğunu sorar, siz tavuktan çıktığını söylersiniz, çocuk tatmin olmaz ve horozun işlevini bir çırpıda size soruverir. Çocuk artık anne ve babanın arasındaki tam olarak keşfedemediği ilişkiyi bulmaya çalışır, karşı cins ebeveynin eşi olma çabaları sözel ifadede yerini bulur; ben senin kocan olayım, annem gitsin ben senin karın olayım gibi ifadeler çok duyulur hale gelir. Çocuk hem karşı cins ebeveyni hemcins ebeveynle paylaşmamak hem de hemcins ebeveynden gelme ihtimalini düşündüğü tehlikelerden korktuğu için ebeveynin yatağında yatmaya uygun bir mazeret bulur; gece yalnız yatmaktan korkma. Bunu yaparak, ebeveynin yatağına yatarak hem karşı cins ebeveynin yanında olur hem de hemcins ebeveynin öfkesini üzerine çekmemiş olur. Çocuğun bu mazereti bulması bilinçdışı olur, yani bunda direkt bir kasıt yoktur. Genellikle bu süreçte ebeveyn yelkenleri suya indirir ve çocuğu yatağa alır. Bunu yapmadığında ağlayan, uyumayan bir çocukla uğraşmak ebeveyne zor gelir.
Çocuğun ikili ilişkilerden üçlü ilişkilere geçtiği yani artık etrafında sadece annesinin olmadığını fark ettiği bu ruhsal dönemde ebeveynin bu konuda tavizkar olması, çocuğun olgunlaşmasını engeller. Anneyi babayla yada babayı anneyle paylaşma yetisi kazanan bir çocuk ilerleyen dönemde diğer ilişkilerinde de daha olgun davranır ve rekabet duyguları çocuğu rahatsız edecek konuma gelmez.
İlerleyen yaşlarda da çocuklarda dönem dönem gece yalnız yatamama şeklinde şikayetler ortaya çıkabilir. Kaygıyı arttırıcı durumlar yaşayan çocuklar ( sınav dönemleri, arkadaşları ile problem yaşama, kardeş rekabetini arttırıcı olayların oluşu vb) yalnız kalmaktan korkabilir.
Her yaş dilimine bakıldığında yaklaşım genellikle benzerdir. Sorunun nedeni tespit edilmelidir. Yani çocuğun kaygısını arttıran ne olabilir, bunun saptamasını yapmak genellikle ebeveyn için zor olabilir. Çocuğun korkularına saygı göstermek, anlaşıldığını ona hissettirmek bir nebze çocuğu rahatlatır. Sonrasında çocuğa ebeveynin odasının ebeveyne ait olduğu uygun bir şekilde anlatılmalıdır. Çocuğun odasında birlikte yatmadan çocuğun uyumasını beklemek, ardından çocuk uyuduktan sonra ebeveynin kendi odasına geçeceğini söylemek çocukta varolan kaygıyı arttırsa bile ebeveynin kararlılığı çocuğun da daha güçlü olmasını sağlar. Genellikle bu tür durumlarda ebeveyn sabaha karşı çocuğun yatağından kalkıp yanlarına geldiğini görür, ebeveyn çocuğu alıp tekrar yatağına yatırmalı ve uyuyana kadar başında beklemelidir. Yapılanlara rağmen başarılı olunamıyorsa bir profesyonelden yardım almak, ebeveynin tutumlarını gözden geçirmesine yardımcı olmak ve çocuğun da korkularını daha rahat anlatabileceği bir ortamın oluşması açısından önemlidir.
14 Beğeni 
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
yalnız yatamayan çocuklar, çocukta gece korkuları, ebeveynle yatan çocuklar, anne baba ile yatan çocuklar, yalnız yatamayan çocuk, ebeveynle yatan çocuk
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
