Mesleğimin 2.yılında Alanya'da özel eğitim okulunda çalışırken programıma bir down sendromlu bebek gelmişti. O zamanlar 2 yaşına basmak üzereydi ve dünya tatlısı bir çocuktu. Annesiyle yaptığımız ön görüşmede bebeğimiz kalbi delik doğmuştu ve kısa bir arayla 2 kez ameliyat olmuştu. Son durumda kalbinin iyi olduğunu biliyorduk.Lakin bu süreçte anne ameliyatlardan dolayı çok korumacı davranarak çocuğu yüzüstü hiç bir şekilde yatırmamış, düşecek diye oturtmamış bu sebeple de öğrencimiz fiziksel gelişim olarak ta akranlarının baya bir gerisinde kalmıştı. Bebeğimizle Küçük Adımlar Programında çalışma kararı aldık ve bir an önce performansını aldım. Çalışacağımız programı belirledikten sonra direk öğretimimize başladık.
Öncelikle bebeğimizin yüzüstü yatması gerekiyordu. Doktordan bu konuyla ilgili gerekli bilgileri aldık ve herhangi bir sakıncası olmayacağını söyledikten sonra yüzüstü yatma çalışmalarımızı yapmaya başladık. Tabi ki bu süreçte destekli şekilde oturma çalışmalarını da vermeye başladık.Bebeğimiz bir süre sonra ağlamadan rahat bir şekilde yüzüstü yatarak oyuncaklarıyla oynamaya başladık. Hafif desteklerle artık sağa sola dönme ve uzanmalar başlamıştı.İstediklerimize yavaş yavaş ulaşmaya başlamıştık. yüzüstü ve sırtüstü yatarken kendini çevirebiliyordu. Oturma davranışında da baya bir yol almıştık. Yakında bağımsız bir şekilde oturacaktı.Bu çalışmada çok zorlanmadık.
Belli bir süre bu şekilde çalıştıktan sonra akranlarına ulaşmamız için emekleme çalışması yapmamız lazımdı. Ve çocuğumuzun ayak altından hafif destekler vererek kendini ittirmesini sağladık. Tabi ki annesi karşıda onu çağırıyordu ve oraya bir şekilde varmalıydı.Anneye olan düşkünlüğünü ders içerisinde çok kullanıyorduk. Öğrenci velimiz bize evdeki çalışmalarda olsun okuldaki çalışmalar olsun çok destek vermişti. Eğer bu kadar desteklemeseydi bu kadar yol alamazdık. Bebeğimiz bir süre sonra yüzüstü yatarken bir kollarını kullanmadan kendisini annesine doğru itmeye başlamıştı.Lakin emekleme için sadece ayakların kuvvetlenmesi yetmiyordu. kollarının da güçlenmesi lazımdı.Bu süreç içerisinde fiziksel yardımla ve giderek bunu azaltarak çocuğun yüzüstü yatarken kollarıyla gövdesini yukarı kaldırmasını sağladık.Bu aşamayı da bitirdikten sonra artık ayaklarından değil dizlerini içeri çekip dizlerinden destek alması ve belini kaldırması bizim için çok önemliydi. Ve bu o kadar kolay çalışma değildi.Ona emekleme örüntüsünü kazandırmalıydık.Ve işte burada artık kuşak şeklinde olacak şekilde bir masa örtüsü kullandık. Örtüyü kuşak şekline getirerek belinin tam altından geçirdik ve öğrenciyi elleri ve dizleri yere değecek şekilde hafifçe kaldırarak yerde destekledik. Annesi karşıdan çağırdıkça istemsiz olarak emekleme becerisini ilk başlarda kontrolsüz hareketlerle sonra yapılan yardımla kontrollü şekilde sağlamaya başladı ve gitgide kuşakla desteklediğimiz belindeki desteği azalttık.Bir süre sonra bebeğimiz bağımsız şekilde oturuyor,emekliyordu.
Annesi de ben de çok mutluyduk.Öğrencimin emeklemesi bize yetmiyordu uzun dönemli hedefimiz yürümesiydi.Bu süreçte artık destekli şekilde ayakta durma çalışmalarına başladık ve bir süre sonra oturduğu destek alarak herhangi bir nesnenin yanına ayağa kalkıyordu.İlk başlarda sadece sabit bir yerde dururken daha sonraları yavaş yavaş sağa sola hareket etmesini sağladık. Peki sonrasında ne oldu artık kafasına koyduğu yere kenarlardan tutunarak destekli şekilde kendi başına gidiyordu. Öğretimlerimiz bu aşamada çok başarılıydı artık hedefimize az kalmıştı. Benim orada çalıştığım dönemde en son elinden tutulduğunda yürür duruma gelmiştik. Malesef bu süreçte benim M.E.B yani devlete atamam oldu ve Tokat'a gitmek zorunda kaldım. Bebeği çok güvendiğim bir uzman arkadaşıma eğitimi için emanet ettim ve güvenimi boşa çıkarmadı. Ben Tokt'a geçtikten sonra öğrencimin bağımsız şekilde hiç bir destek almadan yürüdüğünün haberi geldi. Bu habere o kadar çok sevinmeme rağmen içimde öğrencimin kendi başına yürüdüğünü görememenin burukluğunu da yaşadım.
Bu süreçte kendime de çok ders çıkardım.Doğru uzmanlar ile güzel bir eğitim programıyla aile işbirliği ile aşılamayacak hiçbir engel gerçekten yok.
Bu yazıya atıf yapmak için yazının internet adresine link verilmelidir. Yazı yazarının izni olmaksızın başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
* Yayın Tarihi : 15-05-2013 - 19:04 (3991 gün önce),
* Ortalama Günde 0.68 okuyucu.
* Karakter Sayısı : 4236, Kelime
Sayısı : 563, Boyut : 4.14
Kb.
Lütfen Dikkat :
Sitemizde yayınlanan mesleki anıların telif hakkı tamamen
yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı
olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle
başka mecralara aktarılamaz.
Bu metinden alıntı yapmak için alıntı yapılan yazıya
"Down Sendromlu Bir Bebek" başlıklı yazının tüm hakları yazarı Erkut ORUÇ'e aittir ve yazı, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) Mesleki Anılar Kütüphanesinde yayınlanmıştır. ibaresi eklenmelidir.
Bu ibare eklenmek şartıyla, yazıdan Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak yazarının izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
Sitemizde sayfası bulunan site üyemiz profesyoneller
üye
sayfaları içinden, Mesleki Anılarınız bölümü altında, YENİ
ANI GÖNDERİN linkini izleyerek bu sayfaya
mmesleki anılarını ekleyebilirler.
