''Cigerim'' i anlıyorum ben bir tek. O kadar çok şey söylüyor ki...
Kürtçe konuşuyor ama bütün acıları o kadar Türkçe geliyor ki hiç bir şeyi anlamadığım kadar iyi anlıyorum, kimseyi duyamadığım kadar duyuyorum.
Duyduklarım kollarımdaki mecali alıyor, götürüyor, kapatamıyorum kulaklarımı.
Her harfini duyuyorum: Cigerim.
Cayır cayır başlayan bir kelime...
G'nin üzerine ne koyarsan koy yumuşamıyor.
Yürek yanması falan değil, bu acı bir yürek kadar küçük kalamıyor.
Yürekten başlayıp bütün ciğerleri sarmış bir yangın...
Ne susarsam susayım, sönmeyecek.
Biliyorum.
Sıcak...
Kavurucu bir güneş. Adına rojin diyorlar.
O yüzden buradaki güneş bir başka güneş.
Güneş değil burada doğan; Rojin.
Kocaman kocaman ağaçsız dağlar...
İnsanlar sırtlarını dağlara yaslıyorlar.
Dağlara bakıyorlar, dağlara çıkıyorlar, dağları seviyorlar.
Burada insanlar dağlar gibi olmak istiyorlar; dip dibe, sıra sıra, taştan, büyük, heybetli...
Çoğu zaman hangi dağın nerede bitip, hangi dağın nerede başladığı pek anlaşılmıyor.
Dağın birinde tutuşan bir çalı, koşa koşa bütün dağları ateşe veriyor. Dağlar otlarının yanışına ağlıyor.
Dağlar bütün ağlayışlarını topraklarına saklıyor. Gözyaşları yangın söndüremiyor.
Dağlar susuyor, dağlar duruyor.
Arada bir sıcak rüzgarlar esiyor. Ama rüzgar değil; bager diyorlar. Evet, bu esen yalnızca bager olabilir.
O rüzgarlarda yerdeki çöpler uçuşuyor. O rüzgar kadınların allı, pullu, tüllü elbiselerini uçuruyor. O rüzgar buradaki erkekleri kızdırıyor.
O rüzgar kadınları tırnak içindeki ''orospu'', parantez içindeki (kadın) yapıyor. Rüzgar kadınları korkutuyor.
Rüzgarlar bazı erkekleri alıp götürüyor, yerine doğan güneşle beraber canavarlar bırakıyor. Rüzgar öncesi bir erkeğin açtığı parantezi, canavarlar kapatıyor.
Kimi canavarlar küçük kız çocuklarını, kimi canavarlar erkek çocuklarını seviyor. Sevmekten utanılıyor. Utanılası şeylere sevmek deniyor.
Bazı evlerin uzaklarında ahırlar oluyor. O ahırlara yağmurlar yağıyor. Canavarların bazıları o ahırlarda yaşıyor.
Bir erkek çocuğu ahırdan korkuyor. Ama canavar onu ahıra çağırıyor. Babası olmayan bir çocuğun canavarı amcası oluyor.
Canavarın utanılası sevgisinin yeri bir ahır oluyor.
Utanılası sevgiyi ahıra asıyorlar;
Yere çocuk düşüyor.
O ahırın tozu, rüzgarlarla güneşin annesinin ciğerine kaçıyor.
Güneş'in annesi CİGERİM diyor.
*2013 - Hakkari
Bu yazıya atıf yapmak için yazının internet adresine link verilmelidir. Yazı yazarının izni olmaksızın başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
* Yayın Tarihi : 02-08-2014 - 22:18 (3547 gün önce),
* Ortalama Günde 0.61 okuyucu.
* Karakter Sayısı : 2593, Kelime
Sayısı : 310, Boyut : 2.53
Kb.
Lütfen Dikkat :
Sitemizde yayınlanan mesleki anıların telif hakkı tamamen
yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı
olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle
başka mecralara aktarılamaz.
Bu metinden alıntı yapmak için alıntı yapılan yazıya
"Güneş'in Annesine" başlıklı yazının tüm hakları yazarı Uzm.Psk.Huriye TAK'e aittir ve yazı, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) Mesleki Anılar Kütüphanesinde yayınlanmıştır. ibaresi eklenmelidir.
Bu ibare eklenmek şartıyla, yazıdan Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak yazarının izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
Sitemizde sayfası bulunan site üyemiz profesyoneller
üye
sayfaları içinden, Mesleki Anılarınız bölümü altında, YENİ
ANI GÖNDERİN linkini izleyerek bu sayfaya
mmesleki anılarını ekleyebilirler.
