Kalabalıklara katlanırım da,
Tek başına kalıvermeye asla
Yazmak istediğimi yazamamak
Yapmak istediğimi yapamamak hoş değil,
Ve hoşnut kalamamak geride bıraktırılan zamandan


Umutluyum ne var ki,
Güzellikler kuşatacak insanlarımı ve ülkemi
Mutlu yüzlerin sevinçleri ve tebessümleri
Ve endişesiz, güvenle paylaşılan yaşamlar…
Kuşatmalı sokakları yeni temiz heyecanlar…


alisongül

HER KIŞ MEVSİMİ YAŞANIR BİR DRAM

Orada bir ada var uzakta, o ada bizim adamızdır
Gidilemese de, gelinemese de bu ada bizim adamız
Mada Adası ve bir köyün mahallesi, sahipsiz ve yalnız.
Ada köyde 35 hane halkı yaşar,
Dramı görmesini bilenlerin aklı şaşar.

Adada çocuklar var, titreyen ürkek bakışlı
Unuttuğumuz kimselerimiz, soldurduğumuz çiçeklerimiz.
Okumak isteseler, uzak kalır ana babadan ya da adadan,
Haber veriyorum bugün yokluklar ve yoksunluklar adası MADA’ dan.

Okulu var küçük ve sessiz, bahçesinde oynamıyor çocuklar
Gülücükler, özlemler tükenmiş , ertelenmiş umutlar.

Işıkları yok Mada’nın, karanlıktır geceleri, kaybolur gözden,
Meğer gündüz de pek gören yokmuş, kaderine terk edilmiş ezelden.
Umutlar balon olur Madada,
Gölün yüzü buz tutar, kaybolur ufukta.

Postane, fırın, pazar yeri ne gezer,
Çocuklar görmemiş oyun parkı, yazı bekler tüm halkı
Ya evden çıkamayan yaşlı hastalar soranları kalmamış,
Kimsesizleşmiş koca çınarlar. Yok mu el uzatanlarımız?

Hasta olmaya gör, yoktur sağlık ocağı, doktoru, hemşiresi,
Ölümü bekler gelmezse karşı kıyıdan balıkçı teknesi.

Bu sözüne ettiğim uzakta bir yer değil beyler!
Beylikler şehri Beyşehir gölünün kucağında küçük bir yer,
Nerede dünyaya yardıma koşan eller,
Nedendir bu kendimizi görmezden gelmeler?
Bir dram yaşanır, ışıksız, köprüsüz ada köyünde
Geçit vermez kırılmaz buz tutar göl suları üstünde.

Kıyıya 700 metre, ilçeye bağlı bir köy..
Neredesin ey insanlık ya şimdi ayağa kalk yada öl.

Ada köyün, Mada’nın kadınları yorgun, bakışırlar kıyıda,
İstemezler çok şey, kendileri için değil, kuzucukları için,
Gölde kıyıdan kıyıya bir köprüden başka,
Kalmasın isterler hastaları ayazda.

Madanın güzelliği çok, köprüsü ve yolu yok,
Doyum olmaz doğasına turizm de hiç izi yok
Oysa yazında, baharında güzelliğine diyecek yok
Zengini bol komşu kentte bir köprü atacak adamı yok.
Yok mu ana karadan bu drama son verecek bir girişim
Buluşup sanatçılarla-halkla, adada dikkatleri çekelim

Yiyeceği kalmamış çoktan boşalmış köylümün çuvalı, küpü,
Öncelikle yapılmalı, 700 metrelik sütunlu ve sanatsal bir köprü.

Cihana örnek olsun diye aydınlatalım bu güzelim adayı,
Her bir köşesini işleyelim özenle, gösterelim adasal kalkınmayı

Koşalım Madaya, dikkatler çekilsin,
Duygular paylaşılıp umutlar yeşersin.

alisongül Şubat 2008/Antalya

Not: Mada Adası: 8.220 hektar alanıyla Beyşehir Gölü'nün en büyük adasıdır. Ada üzerinde yerleşim birimi olarak Gedikli köyüne bağlı Kumluca mahallesi bulunur. Ada coğrafi olarak Isparta il sınırları içerisinde olup ilin tek adasıdır. Beyşehir Gölü içinde yer alan 32 adadan en büyüğü ve içinde insan yaşayan tek adadır. Şu anda adanın sakini olarak Yörükler yaşamaktadır. Dar bir alanda yapılan tarım, kısıtlı hayvancılık ve ulaşım sorunu ada halkının başlıca zorluklarıdır. Adada görülmeye değer tarihi kalıntılar mevcuttur. Ayrıca güneşin doğuşu ve batışı bir başkadır Mada da..

Yanında oluvermek
Ağlayan bir çocuğun
Göz yaşını silebilmek
Gülümsetebilmek ne güzel..

Yanında oluvermek
Düşkünün, güçsüzün
Kaldırıvermek ayağa
İnsanlığı ve Onurunu

Yetişebilmek her güzel şeye
Sevgiliyle, koşuvermek birlikte
Mutluluğa doğru el ele vermek
Yanında oluvermek o an..

Yanında oluvermek sevdiklerinin
Yanınızdayım diyebilmek her an
Varım sizler için de diyebilmek
O zaman varlığın anlam taşır
Fark yaratabiliyor musun?
İşte sen osun

Acıktığında uzatıvermek ekmeği katığı
Kuruyan dudaklara yetişivermek bir tas suyla
Balık vermek değil elbet, balık tutmayı öğretebilmek
Yanında oluvermek hep birlikte insanımızın.

shu.alisongül