Düş güçü gerçeği yener…



Bütün davranışların atası düşüncelerimizde gizlidir. Koskoca bir çınarı var eden nasıl bir çınar nüvesi ise ve nasıl bir çınar tohumu olmadan oluşmazsa, düşüncelerimizde oluşmadan davranışlarımız oluşmaz. Çünkü her şeyin özünü oluşturan bir olgu vardır. Bu olgu pozitif olduğunda oluşan sonuçta pozitif olabiliyor.


Düşüncelerimiz duygularımızı, duygularımız davranışlarımızı ve davranışlarımız da hayatımızı oluşturur. Hayatımızın iyi olmasını işitiyorsak İnançlarımızı pozitif tutmalıyız.


Nasıl bir bilgisayar ekranında görülen programın yansıması ise yaşamda görülen ve asıl olan sadece düşüncelerimizin yansıması olmaktadır. Ayna sadece kendine yansıyanı gösterebiliyor. Biz aynaya nasıl bakarsak onu görebiliyoruz. Çünkü bu gün yaşadıklarımız dükü düşüncelerimizin eseridir.


Yarın yaşayacaklarımız da bu gün düşündüklerimiz ve yaptıklarımızın toplamı olacaktır. Asıl olan zaman şu an yaşanan zamandır. Dün ve yarın sanal zamanlardır. Sanal zamanlara ise yapılan her müdahale başarısızlıkla sonuçlanmaktadır.O halde neden kendimiz için pozitif düşünmeyelim ki…


1950’li yıllarda bir İngiliz şilebi Portekiz’den aldığı Madura şaraplarını İskoçya’ya götürür. Demir attığı limanda yükünü boşalttıktan sonra şilepte çalışan denizcilerden biri unutulan şarap kolisi kaldı mı diye denetlemek üzere soğuk hava deposuna girer. Onun içerde olduğunu fark etmeyen başka bir denizci ise kapıyı dışardan kilitler. Soğuk hava deposundan mahsur kalan denizci var gücüyle bağırır, çelik duvarları yumruklar, ama sesini kimseye duyuramaz. Çakısıyla içerden açmaya çalışır kapıyı, mümkün değildir. Boş şilep yeni yükünü almak üzere Portekiz’e doğru yola çıkar.


Mahsur denizci depoda açlıktan ölmeyecek kadar yiyecek bulur. Ama deponun dondurucu soğuğuna fazla dayanamayacağının bilincindedir. Kapıyı açamayan çakısıyla çelik duvarlara kendisini bekleyen ölüm sürecini yazmaya daha doğrusu kazımaya başlar. Gün be gün adeta bilimsel bir titizlikle soğuğun vücuduna önce uyuşturucu sonra yavaş yavaş öldürücü etkilerini el ve ayaklarının nasıl duyarsızlaştığını donan burnunu ve buz gibi havanın dayanılmaz yakıcılığını anlatır.


Şilep Lizbon’a demir attığında soğuk hava deposunun kapısını açan kaptan zavallı denizcinin cesediyle karşılaşır. Duvarlara kazıdığı acılı sonu okur ve kendisi de hayretten dona kalır. Çünkü soğuk hava deposunun derecesi 19’dur.İskoçya’ya götürdükleri Madura şarapları 18 derecede taşınmayı gerektirmiştir. Şilep yükünü boşalttıktan sonra soğutma sistemi kapatıldığından deponun sıcaklığı 1 derece de yükselmiştir.


Sonuçta denizci donarak ölmemiş, donacağını düşündüğü için ölmüştür.


Düşüncelerimiz hayatımızın gidişatını belirlemektedir. Aslında neye inanırsak oyuz.


Sağlık ve sıhhatli düşünceler dileğiyle….






Sevgi ile kalınız…






Abdullah TOPAL


Psikolojik Danışman


Psikoterapist-Hipnoterapist
www.mersinterapi.com
sitesinde daha ömce yayınlanmıştır.

Yaşam Ertelenmeye gelmez bu gün değilse ne zaman!

Dün bir rüya(düş) gördüm ya da gördüğümü sandım ve uyanınca sizlerle paylaşmak istedim.

“TIK, TIK, TIK...

-KIM O?

-HAZIRLAN GIDIYORUZ.
-SEN KIMSIN?

NEREYE GIDIYORUZ?

-SIRAN GELDI.

GERÇEK EVINE GIDIYORUZ.

-GERÇEK ten MI? SEN!
YOKSA! ( AZRAİL Mİ)

-EVET. HADI GIDELIM.

-DUR BIR DAKIKA..BIR SURU YARIM ISIM VAR.

-IS YARIM KALMAZ. BIRILERI TAMAMLAR. OYALANMA ARTIK.

—COCUKLAR, ONLAR DAHA COK KUÇUK, BARI VEDALASSAYDIM.

—SEN OLMADAN DA BUYURLER, HADI BEKLIYORLAR.

—BEKLIYORLAR MI? ONLAR DA KIM?

—GIDINCE GORURSUN.

—ANLADIM. ANLADIM AMA KALBINI KIRIP, GONLUNU ALAMADIKLARIM,
IYILIGINI GORUP, KARSILIK VEREMEDIKLERIM VAR. ANLAYACAGIN BORCLU
GITMEK ISTEMIYORUM.

—BUNU ZAMANINDA DUSUNSEYDI
-ZAMANINDA MI? IYI DE BEN DAHA ZAMANIM VAR SANIYORDUM.

—HEPINIZ AYNISINIZ. ZAMAN DEDIGIN, IÇINDE BULUNDUGUN AN. BUNUN
OTESI YOK.

—KESKE, KESKE.

—DEVAM ETME. BUGUNU YASARKEN HEP YARIN VAR GIBI DAVRANDIN.
USTUNDEKI UNIFORMANIN SORUMLULUKLARI VAR. YERINE GETIRMEDIN.
BU SANA BIR UYARIYDI. SIMDI GITMIYORUZ... AMA HER AN GIDEBILIRIZ.
BIR DAHA GELDIGIMDE ONUNDE UMUT, ARKANDA PISMANLIK OLMASIN !”

Mutlu yaşamın sırı içimizde gizli ve bu gizem o kadar basit ve sade ki bunu algılayabilmek için bilge olmaya, alim olmaya, çok eğitime, çok da paraya gerek yok sanırım. Ancak ısrar ile mutlu olmak için çok çabalamak gerekliliğine inanırsanız yine haklı çıkarsınız. Çünkü bilinçaltınız inandığınızı gerçekleştirme eğilimdedir. İnandığınızı gerçekleştirebilmek sizi haklı çıkarır. Ne yapıp edip size mutlaka gerekçeler bulmaya çalışır.
Mutlu olmak için bu günde, şimdi ve burada olmak gerekir.Çünkü asıl olan bu gün ve şuan olmakla birlikte ne dün ne de yarın aslında gerçek değildir.Dün ve yarın aslında sanal olan andır .Sanal olan odaklandığımızda bu günü yaşamamakta ve dolayısıyla da yarına da ipotekli girmek durumunda kalmaktayız.Bu günü yaşamak için yaşadığımız ana mutlaka pozitif bakabilmek için o kadar çok nedenimiz var ki….
En azında nefes alıyoruz ve de yaşıyoruz. Soluk almak yaşadığımızı hissetmek bile mutlu olabilmek için hatta şükür edebilmek için yetebilir. Bu günde olabilirsek bu günü tam anlamıyla yaşayabilirsek, şükür edebilirsek, değiştiremeyeceklerimiz içinde bunu koşulsuz bir kabul içinde olabilirsek, her şeye rağmen kendimizi aff edebilecek kadar cesur olduğumuzda mutluluk kendisi yakamızdan düşemeyecektir.
Abartısızca bu günde olmak, günü ötelemeden, ertelemeden bu günü algılamak ve yapılması gerekenleri yapıyor olmak bizi mutlu edecektir.
Ötelenmemiş ve ertelenmemiş anları yaşaybilmeniz dileğiyle...
Her şey gönlünüzce olsun...

Abdullah TOPAL
PSİKOTERAPİST-HİPNOTERAPİST
www.mersinterapi.com