TÜM DÜNYA KOKUYOR

Torunlarını ziyarete giden büyükbaba, her öğleden sonra yaptığı gibi biraz uyumak üzere uzanır. Yaramaz çocuklar şaka yapmak için onun bıyıklarına yumuşak ve ağır kokulu bir peynir olan Limburger peyniri koyarlar. Büyükbaba kısa sürede bir koku alarak uyanır.

Bu oda niye kokuyor? Diye hiddetle söylenir kalkar kalkmaz mutfağa gider. Çok geçmeden mtfağın da koktuğuna karar verir ve böylece temiz hava almak için dış kapıya yönelir. Dışarı çıktığında da onu bir sürpriz beklemektedir. Açık hava da onu ferahlatmaz ve büyükbaba herkese ilan eder: tüm dünya kokuyor.

Bu durum yaşam için de ne kadar doğrudur.

Tutumlarımızda ‘Limburger peyniri’ taşıdığımızda tüm dünya kötü kokar.

Göz bozukluğu gördüklerinizi sınırlar, görüş bozukluğuysa yaptıklarınızı.
Franklin Field
İnsanlar kırmızı bir güle doğru koşarken çoğu zaman ayaklarının altında ezilen kır çiçeklerinden habersizdirler.
Anonim
Gerçek her zaman görünen değildir.
Aristoteles

İÇERİDEN AÇILAN KAPI
Kainatın ışığı adı verilen tablo Londra Kraliyet Akademisinde sergileniyordu. İngiltere’de 18. yüzyılın ünlü ressamlarından olan William Holman Hunt’ın bu tablosunda, gece elinde bir fenerle bahçede duran filozof görünüşlü bir adam vardı. Adam bir eliyle feneri tutuyor, diğeriyle kapıya vuruyor ve içeriden bir cevap bekler halde duruyordu.

Tabloyu inceleyen bir sanat eleştirmeni Hunt’a döndü:
Güzel bir tablo doğrusu, ama anlamını bir türlü kavrayamadım dedi. Adamın vurduğu kapı hiç açılmayacak mı? Kapı kolu çizmeyi unutmuşsunuz da…

Hunt gülümsedi: adam sıradan bir kapıya vurmuyor ki… dedi ve tablosunun anlamını açıkladı. Bu kapı, insan kalbini simgeliyor. Ancak içeriden açılabildiği için dışında kola gereksinim yoktur.



Kim kıskanırsa kördür, kim nefret ederse sağırdır, kim kızarsa topaldır, yalnızca kim severse onun her şeyi tamdır.
Yunan Atasözü
Kalpten çıkan bütün yollar zirveye yönelir. Zirveye yanaştıkça da birbirine benzer.
Zenginliğiniz ne kadar çok şeye sahip olduğunuz değil, ne kadar az şeye ihtiyaç duyduğunuzla orantılıdır.

EN İYİ BUĞDAY İÇİN…
Her yıl yapılan ‘ En iyi buğday’ yarışmasını yine aynı çiftçi kazanmıştı.

Yarışmanın sonunda böyle kaliteli ürün yetiştirebilmenin sırrını gazeteciler sormakta gecikmedi.

Çiftçi : benim sırrım, kendi buğday tohumlarımı komşularımla paylaşmakta yatıyor, dedi.

Bu cevaba oldukça şaşıran gazeteciler:

‘ Elinizdeki kaliteli tohumları rakiplerinizle mi paylaşıyorsunuz? Ama böyle şeye neden ihtiyaç duyuyorsunuz ki? Diye sordular.

‘ Neden olmasın? Dedi çiftçi. ‘Bilmediğiniz bir şey var; rüzgar, olgunlaşmakta olan buğdaydan poleni alır ve tarladan tarlaya taşır. Bu nedenle, komşularımın kötü buğday yetiştirmesi demek, benim ürünümün de kalitesinin düşük olması demektir. Eğer en iyi buğdayı yetiştirmek istiyorsam, komşularımın da iyi buğdaylar yetiştirmesine yardımcı olmam gerekiyor.



Yalnız kendisini düşünen insan, yumurtasını pişirmek için komşusunun evinin yakar.
Bacon
En mükemmel insan, başkalarına en çok yararı dokunan insandır.
Hz. Muhammed
Bir insana, kendi iyiliğine çalıştığı için değil, komşusunun iyiliğine çalışmadığı için bencil deriz.
Richard Whately

İKİ ERKEK KARDEŞ
Evvel zaman içinde iki erkek kardeşin bir buğday tarlası ve bir değirmeni vardı. Hergün birlikte çalıştıktan sonra tahılı eşit olarak ikiye bölerlerdi.

Birgün ailesi olmayan kardeş şöyle düşündü:

Bu adil değil! Benim kimsem yok, kardeşimin ise doyurması gereken büyük bir ailesi var.

Böylece her gece karanlık bastıktan sonra kimse fark etmeden kardeşinin deposuna fazladan bir ölçek tahıl koymaya başladı.

Aradan çok geçmeden öteki kardeş kendi kendine şöyle düşündü:

Bu adil değil ! büyüdüklerinde bana bakacak oğullarım var, kardeşimin ise hiç kimsesi yok.

Böylece her gece karanlık bastıktan sonra kimse fark etmeden kardeşinin deposuna fazladan bir ölçek tahıl koymaya başladı.

Fakat bir gece aniden karşılaştılar ve birbirlerinin ne yaptığını öğrendiler. Birbirlerine duydukları derin sevgi ve bağlılık nedeniyle sevinç gözyaşlarına boğuldular.



İnsan yaşadıkça anlıyor ki, kendi kayığını kendin çekmezsen bir yerlere gidemiyorsun.
Katherine Hepburn
Kendinin ne olduğunu bilen insan, bazı kendini bilmezlerin, onun hakkında söylediklerinden etkilenmez.
İbn Sina

YIKIN HEYKELLERİMİ

Ey milletim, Ben, Mustafa Kemal'im...

Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,

Hálá en hakiki mürşit, değilse ilim,

Kurusun damağım, dilim.

Özür dilerim...

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

* * *

Özgürlük hálá,

En yüce değer

Değilse eğer...

Prangalı kalsın diyorsanız, köleler...

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

* * *

Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,

Ortaçağ'a taşımak istiyorsanız zamanı,

Baş tacı edebiliyorsanız

Sanatın içine tüküren adamı...

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

* * *

Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.

Anlamı kalmadıysa

Yurtta sulh, dünyada barışın.

Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

* * *

Özlediyseniz fesi, peçeyi.

Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.

Hálá medet umuyorsanız

Şıhtan, şeyhten, dervişten.

Şifa buluyorsanız,

Muskadan, üfürükçüden...

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

* * *

Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...

Kara çarşafa girsin diyorsanız,

Yobazın gazabından ürkerek...

Diyorsanız ki, okumasın

Kadınımız, kızımız;

Budur bizim alın yazımız...

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

* * *

Fazla geldiyse size, hürriyet, cumhuriyet...

Özlemini çekiyorsanız,

Saltanatın, sultanın...

Hálá önemini anlayamadıysanız,

Millet olmanın...

Kul olun, ümmet kalın,

Fetvasını bekleyin, şeyhülislamın...

Unutun tüm dediklerimi.

Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.

RAHAT BIRAKIN BENİ...'

Süleyman Apaydın'ın bu enfes şiirine ekleyecek bir şey yok.

SIK SIK VE ÇOK GÜLMEK

Sık sık ve çok gülmek.

Zeki insanların saygısını kazanmak,

Ve de çocukların sevgisini,

Dürüst eleştirmenlerin takdirini kazanmak,

Sahte dostların ihanetine dayanmak,

Güzelliği takdir etmek,

Başkalarındaki en iyiyi bulmak,

Dünyayı bir parça daha iyi terk etmek,

İster sağlıklı bir çocukla ya da bir parça bahçeyle,

İsterse bir sosyal koşulu iyileştirerek;

Siz yaşadığınız için,

Tek bir canlının bile daha kolay nefes aldığını bilmek

İşte budur başarmak…

Ralph Waldo Emerson * YOLA ÇIKINCA HER SABAH
* AN'LAR
* DAĞ TEPESİNDE BİR ÇAM...
* SÖYLEDİKLERİMİ İŞİTİN LÜT...
* HERŞEY SENDE GİZLİ
* SIK SIK VE ÇOK GÜLMEK
* YIKIN HEYKELLERİMİ
* GN.MACARTHUR'UN OĞLUNA...
* ABRAHAM LINCOLN'DEN ...

DAĞ TEPESİNDE BİR ÇAM OLMASAN
Dağ tepesinde bir çam olamazsan

Vadide bir çalı ol.

Fakat, oradaki en iyi küçük çalı sen olmalısın.

Çalı olamazsan bir ot parçası ol,

Bir yola neşe ver.

Bir misk çiçeği olamazsan bir saz ol…

Fakat, gölün içindeki en canlı saz sen olmalısın.

Hepimiz kaptan olamayız, tayfa olmaya mecburuz

Dünyada hepimiz için bir şey var.

Yapacağımız iş, size en yakın olan iştir.

Cadde olamazsan patika ol.

Güneş olamazsan yıldız ol.

Kazanmak, yahut kaybetmek ölçü değildir

Sen her neysen, onun en iyisi olmalısın…



Dauglas Malloch
* YOLA ÇIKINCA HER SABAH
* AN'LAR
* DAĞ TEPESİNDE BİR ÇAM...
* SÖYLEDİKLERİMİ İŞİTİN LÜT...
* HERŞEY SENDE GİZLİ
* SIK SIK VE ÇOK GÜLMEK
* YIKIN HEYKELLERİMİ
* GN.MACARTHUR'UN OĞLUNA...
* ABRAHAM LINCOLN'DEN ...

AN’LAR…
Eğer yeniden başlayabilseydim hayata

İkincisinde daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz.

Sırt üstü yatardım.

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,

Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.

Elbette mutlu anlarım oldu ama

Yeniden başlayabilseydim eğer

Yalnız mutlu anlarım oldurdu.

Farkında mısınız bilmem: yaşam budur zaten:

Anlar sadece anlar.

Sizde anı yaşayın …

Eğer yeniden başlayabilseydim.

İlkbaharda ayakkabılarımı fırlatır atardım.

Ve sonbahar bitene kadar

Yürürdüm çıplak ayaklarla.

Bilinmeyen yollar keşfeder

Güneşin tadına varır, çocuklarla oynardım.

Bir şansım daha olsaydı eğer.

Ama işte 85’ imdeyim

Ve biliyorum…

Ölüyorum.

YOLA ÇIKINCA HER SABAH
Yola çıkınca her sabah,

Bulutlara selam ver.

Taşlara, kuşlara,

Atlara, otlara,

İnsanlara selam ver.

Ne görürsen selam ver.

Sonra çıkarıp cebinden aynanı

Bir selam da kendine ver.

Hatırın kalmasın el gün yanında

Bu dünyada sende varsın!

Üleştir dostluğunu varlığa,

Bir kısmı seni de sarsın.

Michael Jordan lise ikinci sınıf öğrencisiyken, okul basket takımına
alınmadı. Antrenörü, onun bu konuda yetenekli olmadığını, boyunun
kısa olduğunu söyleyerek takımda yer alamayacağını söyledi.

Eve geldiğinde Michael'in morali oldukça bozuktu. Hemen odasına
çıktı ve ağlamaya başladı. Hayalleri yıkılmıştı. Durumu fark eden annesi odaya girdi ve 'Neler oluyor?' diye sordu.

Takıma giremedim, diye yanıt verdi Michael.

Bana sen küçüksün dediler...

Annesi bunun üzerine kolunu oğlunun boynuna doladı. Bak, dedi, önemli olan, takımın içinde senin ne kadar küçük olduğun değildir; senin içinde nekadar büyük bir takım olduğudur.

Bu sözler genç basketbolcu, Michael Jordan için yeni bir başlangıç
oluşturdu. Artık ne istediğini çok daha iyi biliyordu. Bunun üzerine çalış-
maya başladı. Her geçen gün temposunu artırdı. Bir dahaki seçmelerde okul takımına girdi.

Bu onun basketbol yaşamının ilk basamağıydı.

Önce amatör, ardından profesyonel lige transfer oldu.

O şimdi, yalnızca Amerika'nın değil, dünyanın yetiştirdiği En Büyük
Basketbol Yıldızı unvanını taşıyor.

Bana aldanmayın!
Yüzüm bir maskedir,
Sizi aldatmasın.

Binlerce maskem var,
Çıkartmaya korktuğum,
Ve,
Hiçbiri ben değilim…
Olmadığımı göstermek
İkinci doğam oldu.

Kendinden emin biri dersiniz,
Sanki güllük gülistanlık
Benim için her şey..
Adım güven belirtir,
Ve,
Oyunumun adı
Ağırbaşlılıktır.
İçimde ve dışımda denizler sakin,
Her şeyin kumandanı ben…
Kimseye gereksinim duymayan
Ben…
Fakat, inanmayın bana,
Lütfen!...

Her şey dışta düzgün ve cilalı,
Hiç yıpranmayan, her zaman saklayan
O maske!...

Altta ne güven ne rahatlık…
Altta,
Karışıklık, korku ve yalnızlık içinde bocalayan
Gerçek ben!...
Ama saklarım bu gerçeği savunuculukla…
Kimsenin bilmesini istemem…
Zayıf taraflarımı düşündükçe,
Titrer ve sararırım..
Ya başkaları görürse iç dünyamı…
Gerçek ben ve yalnızlığım!
İşte,
Maskelerimi onun için takarım…
Onun için, arkalarına saklanacak
Maskeler yaratırım…
Onlar,
Gösterişte kullanabileceğim
Parlatılmış yüzlerim.
Beni korur, bakan gözlerden…

Beni olduğum gibi kabul edecek,
Sevecek
Bakışlar bulamazsam,
Solacak kuruyacak gerçek ben…
Ve,
Ben bunu biliyorum.
Beni kendi maskelerimden kurtaracak,
Kurduğum hapishaneden kaçıracak
Diktiğim engellerden aşıracak,
Beni seven,
Beni anlayan
Bakışlar olacak.
Bana,
Sen değerlisin diyecek,
Maskesizken, daha bir insansın
Daha yakın, daha bir dostsun
Diyecek bir bakışa
Beni gören bir bakışa
Muhtacım…

Benim yanıma sokulman kolay olmayacaktır!...
Uyarırım seni dost!...
Uzun yıllar kendini yetersiz hissetmiş ben,
Sana kendini kolayca açamayacaktır…
Bütün gücümle tutunacağım maskelerime,
Ne kadar sokulursan yakınıma,
O denli şiddetli geri iteceğim seni…
Kim olduğumu merak ediyormusun?
Hiç merak etme…
Ben çevrendeki
Her erkek ve kadınım…
Maske takan her insanım.