Bugün uyuyayım yarın ortalığı toplarım… Ben de tam seni arayacaktım… Haftaya olsun konuşuruz. öbür gün olsun istediğin yere gideriz… Birazdan sana döneceğim… Hele bir o gün gelsin bakarız... Zamanı gelsin evlenirsin…şimdi geç oldu yarın ararım…bende dün sana gelmeyi düşündüm…Faturaları sabah yatırırım…bir bisikletim olsun mutlu olacağım…bir evim olsaydı rahat olurdum…
Gelecekten çok şey isterken şimdiden hiç bir şey aramamak ve bulamamak. Zamanı ileriye sarıp şimdiyi unutmaktır, o anda kalmanın dışında gitmektir, bazen oluşmaktan kaçmak, sorumluluklardan sıyrılmaktır, geçmişi şimdide şimdiyi gelecekte yaşamaktır ERTELEMEK. Yarın olsun bu yazıyı tamamlarım dediğimden bu yana tam bir ay oldu. Şu anda Sulamayı ertelediğim bir sardunyam, aramayı ertelediğim hasta bir babaannem, tamamlanmayı bekleyen yazılarım var.
Irvin Yalom bir kitabında insan neden erteler sorusunun cevabını vermiş.’Harekete geçmeyip beklemek, karar vermekten kaçınmak sanki “yeteri kadar zaman geçerse kararlar kendiliğinden ortaya çıkacakmış” hissi nedeniyle ortaya çıkar diyor. İnsanoğlu sadece gündelik işlerini değil yaşam hazzını, arzularını, duyguları ve duyguların içinde en çok mutluluğu erteliyor bence. Bir karikatürde aynı adam farklı sekiz kare içerisinde birinci karede kağıt kalem elinde ,şu sbs den geçeyim rahatım ohh… ikinci karede yine kalem kağıt elinde ygs den geçeyim rahatım ohh… üçüncü karede finallerden bi geçeyim rahatım ohh…dördüncüde askerlik bitsin sonra rahatım ohh… beşinci karede bir iş bulayım ohh… altıcıda çocuklar büyüsün sonra rahatım oh…yedinci karede yatakta bi geberip gideyim sonra rahatım ohh…son karede ise sırat köprüsü üzerinde şöyle diyor şurayı bi geçeyim sonra rahatım ohh…
işe gireyim çok mutlu olacağım. Ev alalım çok mutlu olacağım. İkinci çocuğum olsun daha mutlu yaşarız belki. Beş sene sonra evleneceğim ve daha rahat yaşayacağım. O değiştiği zaman mutlu olacağım. Zamanla sözleşme mi imzaladın be insan!
Peki sadece üşengeç, tembel, kronik yorgun diye isimlendirdiklerimiz mi erteler? Mükemmeliyetçiler, hep daha iyi peşindedirler ve daha iyi için iyiyi ertelerler. Depresyondakiler andan zevk alamadıklarından şimdi bitkin yarından umutsuz oldukları için ertelerler. Kaygılılar, geleceğin belirsizliği içinde kaybolup şimdiyi unuturlar. Dağınıklar aynı anda birden fazla işi yapmaya çalışırlar ve yarım kalan işler hep yarına kalır. Enerjikler zamanla yarış içerisinde ileriye doğru koşarken, şu anın onlara yürüdüğünü göremezler.
Mutluluk nerede ? 3- 5 sene sonrada mı, almayı arzuladığın bir materyalde mi, diğerinin sana yaklaşımında mı yoksa SENDE VE ŞİMDİ DE Mİ?
Eddi Anter der ki; ‘Gelecek dünya şimdidedir. Tam şu an anda insanoğlunun kendi doğasını değiştirip kendisine ve kendisinden yeni bir dünya yaratması işlemidir.’