Herzaman yeniliklere açık biri olarak,sanat ve tıp bir aradaya inanarak fizyoterapistlik mesleğimin yanında hastalarıma -bilimsel sunumlarıma katkı hep bir sanat oldu(halk dansları,fotograf, drama, geleneksel ebru,müzik..). Kişisel gelişimim için psikoterapiler 1993 den beri hayatımdaydı.
İstanbulda 1-2 Mart 2014 Benim büyük bir hayalim gerçekleşti.İki yıldır Antalya'da yaşarken engelli ailelerini kapsayan bir proje planlarken YST'yi farkettim,araştırdım.Yaşım 46 olmuştu. Yeni bir dünya beni bekliyordu.
Radikal bir kararla 5 ay önce özlemini çektiğim İstanbul'a ikinci kez yaşamaya geldim. Yanıbaşımda Ataşehirde TSCV da Nilgün Türkcan vardı. Yakında Çocuk Fizyoterapistlerinin kongre programında adını görmüştüm. Gidip dinleyemedim ama kısmet bu eğitime katılma şansım oldu.Hala inanamıyordum. 1993 de 4 yıl gönüllü El Rehabilitasyonu yaptığım vakıfta olacaktım. Ozamanki çocuklar şimdi genç kız ve genç delikanlılar oldu.
Cumartesi sabahı binaya -atölyeye doğru giderken anılarım geçti birer birer..
Sıcak bir karşılama, sağlıklı ikramlar ve güzel insanlardan oluşan bir grup biraradaydık. Çok heyecanlıydım. İki günlük bir yolculuk başlıyordu. Teoriyle başayan eğitim, ısınma ve diğer çalışmalarla devam etti. Aklım dışardayken orada olmaya çalışırken çok kısa sürede orada oldum.
Bedenim ile olan farkındalığım arttıyordu. Kendim olduğumu hissederek müzikli-müziksiz beden hareketleri başladı. Grubumuz sıcakkanlı, olduğu gibi, maskeleri olmayan insanlardı. Sanki uzun zamandır biraradaydık. Uyum yakalanmıştı. Değişen dünya değerlerinde insan kalmayı başarabilenler biraradaydık. Çok iyi tasarlanmış atölye ortamında rahattık.
Profesyonel ,konusuna hakim,doğal, güleryüzlü ve 14 yıllık deneyimine rağmen mütevazi ve sindirmiş olduğu herhalinden belli hocamız Nilgün..
Eve döndüğümüzde oğlumave eşime beden hareketi, dans, resim yaptığımızı heyecanla anlattım. Bedenimi çok esnek ve ben olduğumu hissetmiştim. RUHSAL bir yorgunluk hissetmiştim. İç dünyaya bir yorgunluk ta diyebiliriz. Yüzleşmeler ve hesaplaşmalar.
Sabah heyecanlıyım. Bugün neler deneyimleyeceğiz diye. Arkadaşları da görmek isteğiyle günümüz başladı.
YST dünyadaki geçmişini, buna öncülük yapmış kişileri tanımak –yaşamayanları anmak bizi ayrıca mutlu etti. Hıfzı Özcan hocamızı da andık.Verdiği emekleri ve yetiştirdikleri için. Tanıma şansına erenlerdik.
Atölyede tekrar bir aradaydık. Otantik hareketler kavramı-uygulaması en hoşuma gidendi. Dinleyen ,dinleyen bir hoca.Sabırlı bir hoca . İstekli öğrenciler. Ortaya çok güzel koreografiler çıktı. Hepimiz farklı deneyimlerle günü bitirdiğimizde diğer çalışmalara da katılma kararı almıştım. İyi ki gelmiştim. Eşime ve oğluma teşekkür ettim.Hafta boyunca kendimi enerjik ve kendimle ve bedenimle barışık hissediyordum..
Ülkemizde ne yazıkki iyi şeyler az oluyor ya da olduğunda değeri az biliniyor. Umarım Nilgün hocanın değerini bilir ve onu ülkemizde tutabiliriz. Sahipleniriz. Herşey için çok teşekkürler hocam ve güzel insanlar…..