Son yıllarda ülkemizdeki evliliklerin bir çoğu, aldatma, geçimsizlik, maddi imkansızlıklar, akıl sağlığının yitirilmesi ve şiddet gibi sıkıntılar yüzünden bitmektedir. Çiftlerin ayrılmasından en olumsuz etkilenen şüphesiz çocuklardır.

Çocuklar boşanma sırasında ve sonrasında genellikle;

Anne babasının boşanmasını inkar ederler.
Boşanmaya neden olan duruma, ortama ya da kişiye kızgınlık yaşarlar. Örneğin; anne ya da baba boşanmak istiyorsa boşamak isteye kişiye kızgınlık yaşayabilirler.
Anne ve babayı barıştırmak için onları bir araya getirmeye çabalarlar.
Çabaları işe yaramadığında depresyon durumu yaşayabilirler.
Son olarak boşanma durumunu kabullenirler.


Boşanmış ailelerin çocukları bazı duygusal tepkiler verirler. bunlar genellikle;

Üzüntü
Korku
Yalnızlık
Reddetme
Suçluluk
Gerileme(regresyon)
Yeme sorunları
Uyku sorunları
Okul problemleri
Arkadaşlarıyla geçimsizlik
Nadiren fiziksel sorunlar
Bu durumları yaşayan çocuğun ebeveynleri öncelikle çocuklarını olduğu gibi kabul etmeliler. İmkanları varsa bir pedagogdan yardım alabilirler. Boşanmış karı koca çocuklar için iletişimlerini koparmamalılar. Birbirlerine olan kızgınlıklarını çocuklara belli etmemeliler. Kesinliklere çocuğa anne ya da babaya karşı olumsuz cümleler kurmamalılar. Çocuğun boşanma durumunu kabullenmesi için zaman tanımalılar. Eğer çocuk okula gidiyorsa öğretmeni ile iletişim halinde olmalı, çocuğun okuldaki davranışları takip edilmeli. Anne ve babalar ayrı bile olsa çocukla kaliteli yani çocuğun zevk alacağı zamanlar geçirmeli. Tüm bunları yapabilmek için öncelikle çocuğun duyguları olduğu unutulmamalı