Annelik dünyanın en güzel değerlerinden biridir.

Bir insan dünyaya getirmek, bebeğiyle, çocuğuyla birbirinden güzel anlar yaşamak herkesin başına!

Ama iş bununla bitmiyor,

Zaman zaman sabrın taştığı, kontrolün kaybolduğu anlar da olabiliyor.

Yorgun bir gün sonrası çocuğunuz durmadan ağlıyorsa,

Siz hastayken etrafınızda aynı soruyu durmadan soruyorsa,

Ağlama nöbetleri yüzünden günlerdir uyumamışsanız,

Bulaşıkları yıkarken ayağınızdan çekiyorsa,

Yeni yıkanmış tertemiz çamaşırları balkona fırlatıyorsa…

Saymakla bitmez bu anlarda anneler hem içinde bulundukları sıkışık duruma hem de çocuklarına kızarlar ve bazen ufak bazense çok ciddi tepkiler verirler.

Bu zor anlarda anneleri ne kurtarabilir?

Tanıştığım pek çok anneye örnek verdiğim bazı cümle ve düşünce kalıpları var. Anneler bu cümlelerin anneliğin temel kuralı olan “sabrı” artırdığını ve en önemlisi çocuğun temel ihtiyaçlarını görüp farklı bir gözle bakabilen anneler olabildiklerini söylediler.

Zor ve gergin anlarda miniğinizi kırmamak ve korkutmamak için neler düşünebilirsiniz?

Çocuğunuz hastayken durmadan ağladığında ve sizi istediğinde çocuğunuzun:
“Annecim, sana ihtiyacım var, tek ilacım sensin, ne olur yakın olalım”

Çocuğunuz bulaşıkları, çamaşırları, çekmeceleri birbirine karıştırıp döktüğünde:
“Annecim, her şeyi senin gibi yapmak istiyorum”

En sevdiğiniz diziyi sabote ettiğinde:
“Bugün bana az vakit ayırdın, galiba seni yanımda istiyorum”

“Seni sevmiyorum” dediğinde aslında:
“Senin beni çok sevmediğini düşünüp korkuyorum” demek istediğini düşünün.

Ve lütfen hiç unutmayın,

O sizin bu dünyaya getirdiğiniz emanetiniz!

Sabırla, sevgiyle ve tutarlı bir disiplinle atlatılan krizlerin, ileride sağlıklı bir yetişkin yaratacağını da sıkça hatırlayın.