Tanrılar dünyayı yarattıklarında, dünyayı yönetecek ve yeni meydana gelen yaratıklara göz kulak olacak,üstün bir varlık olarak kedileri seçmişler. Kedilere, konuşma ve Tanrılarla iletişim kurabilme yetileri verilmiş. Bu düzen uzun süre böyle sürüp gitmiş.
Derken bir gün tanrılar,dünyanın işleyişini merak etmiş ve dünyaya gelmişler. geldiklerinde kedileri, kedi naneleriyle mis gibi kokan rüzgarların estiği, yemyeşil otların içerisinde güneşlenirken bulmuşlar. Tanrılar "dünyada herşey yolundamı" diye sorduklarında ,kediler yanıtlamış: "Dünyayı yönetmek bizim çok fazla zamanımızı almıyor. çimlerde yuvarlanmak ve kelebekleri kovalamak gibi,zevkli işlerle uğraşıyoruz çoğu kez dünyayı kendi haline bırakıyoruz,temiz hava ve tatlı güneş ışığı gibi zevkler,bizi yeterince meşgul ediyor zaten." Tanrılar aldıkları bu cevap üzerine .kedilere dünyayı yönetme görevlerine biraz daha dikkat ve özen göstermelerini tembih ederek, oradan ayrılmışlar.Bir süre sonra tanrılar yine dünyayı merak etmeye başlamış ve ikinci bir ziyaret düzenlemişler kedilerin yanına geldiklerinde ,kedileri kiraz ağaçlarının altında uyuklarken yada düşen kiraz taneleriyle oynarken bulmuşlar. bir kere daha sorgulamışlar kedileri. Kediler ,bu kezde "Dürüst olmak gerekirse,dünyayı yönetmek çok sıkıcı bir iş.güle oynaya hoplayıp zıplamaktan,kiraz ağaçlarının etrafında,mırıl mırıl uyumaktan daha zevkli ne olabilir ki? Ama çok daha dikkatli olmaya çalışacağız." diye cevap vermişler.
Tanrılar iç geçirerek geri dönmüşler. Aradan bir süre daha geçtikten sonra dünyaya bir üçüncü ziyaret düzenlemeye karar vermişler.Bu gelişlerinde de kedileri tatlı bir bahar güneşinin altında deve dikeni otlarının etrafında koşup oynarken bulmuşlar.Artık usanarak sormuşlar gidişatın nasıl olduğunu, Kedilerde bu durumdan oldukça şikayetçiymiş "işin doğrusu,biz dünyayı yönetme görevinden çok sıkıldık. biz artık tamamen bu dünyanın keyif ve eğlencelerini yaşamaktan yanayız.yarattıklarınızın içinde bir yaratık var ki, dünyayı yönetme sözünü,size canı pahasına verebilecek kadar istekli.Siz artık bu görevi, İnsan adındaki o yaratıklara verin bizde bu dünyada sadece güzellikleri yaşayalım" demişler.Tanrılar onları haklı bulmuş ve o günden sonra , kedilerin konuşma yeteneğini insanlara vererek,görevi insanlara yüklemişler. O günden beri, kediler konuşamıyormuş.
Fakat tanrılar kedilerin bu görev için ilk seçilmiş varlıklar olduklarını hiç unutmamışlar ve onlara zamanın koruyuculuğu görevini vermişler. bu yüzden,İnsanlar kedilerin hep gözlerine bakarak zamanı söyleyebilmişler. Sabah altınla kaplı, simsiyah bir havuz olan kedi gözleri öğlenleri tamamen altın olur, geceleri ise siyah bir havuz haline geri dönermiş.
Aynı zamanda , kedilerin mırıldanmalarının dünyanın etrafını çevreleyen cennetin sesleri olduğuna inanılırmış.kedilerin mırıldanmaması demek,artık dünyanın sonunun geldiğine dair bir işaretmiş.