Hayat hepimize verilen muhteşem bir armağan. Aslında hepimiz bize sunulan armağanlarla mutlu olup onlara gereken hassasiyeti gösteririz; ama karşılıksız sunulan ve adına ömür denen bu armağana yaptıklarımızı farketmiyoruz sanki. Düşünün ki size bir Ferrari armağan edildi. Ne yaparsınız? Onu nasıl kullanırsınız? Nelere dikkat edersiniz? Direksiyonuna sizden başka birinin oturmasına izin verir misiniz? Ömür de sıfır noktasından başlayarak süresi tüketilen bir zaman dilimi, adeta 0 kilometre araç gibi. Ferrarimizin direksiyonunu kimseye bırakmayız ama hayatın direksiyonuna farklı zaman dilimlerinde farklı insanların oturmasına izin veriyoruz. Direksiyonunuza kimlerin oturmasına izin verdiniz, kimler hayatınızın yönünü değiştirdi ya da rotanızı belirledi? Bir an düşünün isterseniz. Samimi olarak cevap verirseniz göreceksiniz ki bu rota belirleyicilerinizin sayısı azımsanmayacak kadar fazladır. Peki, hani bu hayat bize armağan edilmişti. Biz başkalarına rotamızı belirleme iznini verirken kendi hayatımızı mı yaşadık yoksa o insanların bize uygun buldukları hayatları mı yaşadık. Cevaplar okuyanlarda gizli.

Kendi isteklerimizi gerçekleştirebilmek için neler yaptık? Yapamamaktan dolayı etrafımızdakileri ve şartları mı suçluyoruz yoksa gerçekten yeterince istemedik mi? Ne kadar emek harcadık isteklerimizi gerçekleştirmek için? Önümüze çıkan engelleri aştık mı? Yoksa hemen pes edip vaz mı geçtik? Hepsinin cevabı bize hayat direksiyonumuzu nasıl kullandığımızı ya da başkalarına nasıl kullandırdığımızı gösterecektir.

Servet Baysal