İnsanoğlu doğumundan ölümüne kadar bir öğrenme süreci içerisinde yer alır. Öğrenir ve öğretir.Bu bilgi aktarımı nesil boyu devam eder. Her insan bir öğretmendir aslında.Bir anne ve baba, çocuğuna öğretmenlik yapar, bir abi yada abla ise kardeşine. Filozoflar ise tüm insanlığın öğretmenleridir.
İnsanoğlu okuyarak ve yaşayarak düşüncelerine yön verir. Filozoflar ise okuyarak, yazarak ve yaşayarak insanların düşüncelerine, yaşamına yön verir. Bir filozof okuduğu ve yaratıcı bilgi ortaya çıkardığı ölçüde başarılıdır.

Türk edebiyatçısı ve edebiyat tarihçisi Cevdet Kudret SOLOK ”Okuma alışkanlığı kazanmayanın öğretimi yarım kalmış demektir” ,Okullarımızda hiçbir şey öğretilmesin, hiçbir şey, okuma alışkanlığı verilsin yeter...” diyerek konunun önemine işaret etmektedir.

Tarih boyunca yaşamış tüm filozofların hayatlarına baktığımız zaman, hemen hemen hepsinin sakin çalışma odalarında disiplinli bir şekilde inzivaya çekildiklerini görmekteyiz. Hatta bazı filozoflar; kendilerini geliştirmek ve bilimi ilerletmek için yıllarca Mısırdaki İskenderiye Kütüphanesinde kalmışlardır.

900.000 el yazmasıyla Antikçağın en büyük dermesine sahip olan İskenderiye Kütüphanesinde, Matematik bilgini Öklides, mekanik bilimci Arkhimedes, tıp bilimci Herofilos, gök bilimci Eratosthenes, Batlamyus gibi isimler yıllarca çalışarak,inzivaya çekilmişlerdir.
Filozoflar kitapların, en iyi arkadaş olduğunu, okuyan insanı mutlu edeceğini , kitaplarla birlikte nesiller boyu bilginin aktarılabileceğini vurgulamaktadırlar.
Filozofların düşüncelerini insanlara aktarması ile ilgili ise Deneme ve Hiciv yazarı Thomas Carlyle şunu ifade eder; Bir kitap yürekten gelmişse, ancak o zaman başka yüreklere ulaşabilir.

Filozoflar genel olarak merak duygularını gidermek ve öğrencilerini kendilerinin mirası olarak görmeleri nedeniyle ve onlara daha faydalı olabilmeleri için daha çok okur ve yazarlar. Yazdıklarını , nesillere daha çok ulaştırabilmek için ise kitap haline getirirler. Eski yıllara bir göz attığımızda ise Filozofların öğretilerinin, genelde öğrencileri tarafından kaleme alınarak, ölümsüzleştirildiğini görmekteyiz. Örneğin; Sokrates’in öğretileri öğrencisi Platon tarafından kitap haline getirilmiştir.

Filozoflar, her şeyden kuşku duyarak ve sorgulayarak bilgiye ulaşmaya çalışırlar. Felsefenin ve dolayısıyla düşüncenin ortaya çıkışı da insanın merak ve hayret özelliğinden kaynaklanmıştır. Kuşkusuz ki Galileo özgürce düşünmeseydi, merakı boş bir düşünce saysaydı geride kalan milyonlar gibi dünyanın düz bir tepsi şeklinde olduğuna inanmaya devam edecekti. Filozofluğun ortaya çıkışı ise felsefik düşüncelerle oluşmuştur. Bilgeliğe ulaşmaya çalışan kişi olarak tanımlanan filozofluk, ilk olarak antik yunan döneminde geçmektedir.

Zaman içinde doğruluğa ulaşmak için sorulara cevap arayan ve sorgulayan Filozoflar ,çeşitli güçler tarafından itibarsızlaştırılmaya çalışılmış ve hatta idam edilmiştir. Bu baskılar bile filozofların bilim için araştırma yapmasına ve düşünmesine engel olamamıştır. İdam cezasına çarptırılan Sokrates’in ,karısı Xanthippe ile arasında geçen diyalog, filozofların hayata olan bakış açısını gözler önüne sermektedir. İdam edilmeden önce karısı Xanthippe Sokrates'e şöyle der: "Ama sen suçsuzsun; suçsuz yere idam ediliyorsun."Sokrates de buna karşılık şöyle bir cevap verir: "Be kadın, suçlu olarak idam edilmemi mi yeğlerdin?"

Türlü zorluklarla baş etmek zorunda kalan filozoflar, okumayı ve yazmayı hiçbir zaman elden bırakmamışlar ve hayatın anlam arayışını sürdürmüşlerdir.Bu süreç içerisinde de öğrencilerini yetiştirmeye devam etmişlerdir. Tüm bu çabaları sayesinde bilim ortaya çıkarak, öğrencileri vasıtasıyla bugünlere gelmiştir.