Panik atak, beden-zihnin bir hastalığıdır, kendini çoğunlukla nabızda ani artış ve terleme şeklinde gösterir. Genellikle ölüm korkusu da görülür. Gerçek bir tehlike olmadığı halde vücudun savunma mekanizması olan “kaç ya da savaş” tepkisi ortaya çıkar. Bugün kü konum bu beden-zihin semptomlarının ardında yatan yaralı ruhu iyileştirmek için kendi keşfim olan sıra dışı bir panik atak tedavisi.
Tüm Hastalıklar Ruhun Yardım Çağrısıdır

Hastalıkları fiziksel, zihinsel ve psikosomatik diye kategorize etsek de bence tüm hastalıklar son noktada ruhumuzun sorunları olduğunu gösterir. Duygular pusula gibidir, ruhumuzdan mesajlar taşırlar ama çoğu kez duygularımızla olan bağımızı kaybederiz.

Bunun iki nedeni var:

1) Toplumsallaşırken duygularımızın mesajlarını duymazdan gelmeyi ya da eleştirmeyi öğreniriz. ‘Kardeş kıskanılmaz, sen ağbisin’ dediklerinde yaşadığınız ikilemden kurtulmak için kendinizi kıskanmadığınıza inandırabilir, hatta kıskananları eleştirebilirsiniz. Ya da annemiz üzülmesin diye yemek yiyerek doyma hissimle bağımı kaybedebilirim. Böylece duygularımızın rehberliğinden yararlanma yetimizi kaybederiz. Anne babamızı ve öğretmenlerimizi memnun etmek için pusulamızdan vaz geçeriz.

2) Duygular, kendimiz için iyi olacak seçimler yapmamıza yardımcı olurken bu seçimler başka birinin dünya görüşüne uymayabilir. Bazı kişiler dünya görüşlerine aykırı durumlar karşısında saldırgan bir tavır sergileyebilir. Biz de bazen çevremizdeki kişilerle çatışmaya girmektense duygularımızı bastırmanın daha kolay olduğu sonucuna varırız.

Zamanla duygularımıza güvenmemeyi öğrenir ve ruhumuzdan koparız.

Mesaj, Hastalıkta Saklı

Panik atak şikâyeti olanlar duygularını diğer insanlara göre daha fazla bastırma eğilimindedir. Kurallarına ve konformist düşüncelerine sıkı sıkıya bağlıdırlar. Acıdan kaçınmak için neleri feda edebileceklerine inanamazsınız!

Çoğu panik atak hastası nabızları konusunda endişelenir. Kalpleri, sakin kalması için hiçbir şeyden kaçınmadıkları bir hükümdar haline gelir. Adeta kalp, sürekli baskı altında tutulmaktan ve göz ardı edilmekten kurtulmaya çalışır gibidir.

Bu kişilerin ruhu, yeniden hayata dönmek, duygusuz bir robot değil canlı bir varlık olmak ister.

Ruhumuzun Verici Olma Çağrısı

İnsanlar, yaşam deneyimleri ve atalarından devraldıkları miras yoluyla robotlaşırlar. Duygulardan korkmayı yenmenin çözümünü ben hiç beklemediğim bir yerde buldum.

Son derece zeki ve eğlenceli genç bir sosyal psikolog olan Adam Grant, çalışanların işlerindeki performansını vericilik düzeylerine göre incelemiş. Araştırmasına göre, iş yerinde çoğu kişi ‘alıcılar’, ‘vericiler ya da ‘eşitlikçiler’ gruplarından birine giriyor.

‘Alıcılar’ diğerlerinden mümkün olduğu kadar çok almaya çalışıyorlar. ‘Eşitlikçiler’ alış verişte karşılıklılık sağlamayı hedefliyor.

‘Vericiler’ ise karşılığında hiçbir şey beklemeden başkalarına katkıda bulunmak isteyen az bulunur insanlar.

Bu yazının konusu aklıma bu sabah sessizce otururken geldi. Yazmamın başka bir nedeni yok.

Karşılık beklemeden vermenin ruhumuz için getirisi o kadar güçlüdür ki panik atak şikâyeti olanlar bile iyileşmeye başlayacaktır. Yeniden hissetme cesaretini ve neşesini yaşayacak ve kuvvetten kuvvete koşacaklardır.