Sevgili anne-babalar son dönemlerde karşılaştığım durumlardan bir taneside çoğumuzun düştüğü bir hatayı fark ettirmek istiyorum oda şudur ki; sanki tüm anne- babalar mükemmel olmak zorundaymış gibi her şeyi eksiksiz yapması gereken bir varlıklarmış gibi bir algı var çocuklarınıza mükemmel anne- baba imajını vermeyin çünkü mükemmel anne -baba yoktur hiç kimsenin’de bu yanlışa düşmesini istemem anne babalara haksızlık yapıldığını düşündüğüm için böylesi bir açıklamada bulunmak zorunda kaldım o’ yüzden mükemmel anne- baba beklentisi yaratmadan çocuklarınızın belirli gelişim dönemlerinde yardımcı olabileceğiniz veya bu süreçte çocuğunuzu daha iyi gözlemleyebilmek ve daha sağlıklı bireyler yetiştirebilmek adına ayrılık kaygısıyla ilgili birkaç şey söylemek istiyorum.
Öncelikle;
Ayrılık kaygısı nedir?
Ayrılık kaygısı hangi dönemlerde kendini gösterir?
Ayrılık kaygısı diyebilmek için minimum süre nedir?
Ayrılık kaygısının semptomları nelerdir ?
Ayrılık kaygısı için neler yapılmalıdır?
gibi sorulara cevap vereceğim

Ayrılık kaygısı nedir?
Henüz yaşamın ilk yıllarında anne ile bebek arasında bir bağ oluşur tensel temas veya annenin kokusu bebek için bağlanmanın oluştuğu bir nesne halini alır anneyi kaybetme korkusu daha yaşamın ilk yıllarında doğal olarak oluşur . Bebeklik dönemindeki anne arasındaki bağ çok önemlidir.bebek emeklemeye başladığında çevresine merak başlar ve bebek bu dönemde keşfine başlar örneğin bebek etrafındaki nesneleri kurcalamaya başlar ara ara annesinin yanına gelerek güven tazeler ve daha sonra keşfine devam eder bu böyle devam eder bebek annesi oda da değilken kaygı duyar huzursuz olur ağlamaya başlar veya bebek oda yalnızken odaya başka birinin girdiğini gördüğünde hemen annesini ister buna da yabancı korkusu diyoruz bebek ile anne arasındaki bu bağ ileride kişiler arası ilişkinin temelini oluşturacaktır. Ayrılık kaygısı çocuğun evden veya bağlandığı kişiden ayrılmaya bağlı aşırı kaygılı olmasıdır bu bazen yetişkinlerde de böyledir sevdiğimiz birinden ayrıldığımızda huzursuz oluruz bunun nedeni çocuklukta bağlandığımız nesneye yüklediğimiz anlamla ilgilidir kaybetme korkusu ,sevilmeme korkusu, terk edilme korkusu gibi durumlar genel olarak çocukluk temellidir.

Ayrılık kaygısı hangi dönemlerde kendini gösterir?

Ayrılık kaygısı erken çocuklukta yoğunlaşır ve 3-5 yaşlarında yavaş yavaş azalmasını bekleriz. En sık başlangıç yaşı 7-9 yaşları olsa da ergenlik döneminde de okul reddi ile karşımıza çıkabilir. Görülme sıklığı her yüz çocukta 2-5 arasındadır genel olarak okul çağında okula gitmeme aşırı direnç gösterme ağlama gibi davranışlarda kendini gösterir ,bebeğin ilk altı ayından 3 yaşına kadar olan süre ayrılık kaygısı gelişimin normal bir bileşeni iken bu yaştan sonra işlevselliği bozan ve aşırı sıkıntı yaratan ayrılık tepkileri ‘’ ayrılık kaygısı bozukluğu ‘’olarak ele alınmalıdır. Tabii bu durum ileriki yaşlarda bireyselleşme ve sosyalleşme süreci ile birlikte artık çocuğunuz sizden uzaklaşmaya, sizin yanınızda değilken dahi kendi kişiliğini göstermeye başlar.

Ayrılık kaygısı diyebilmek için minimum süre nedir?

DSM5 göre seperasyon anksiyetesi tanısı koyabilmek için en az 4 hafta sürmesi gerekir.

Ayrılık kaygısının semptomları nelerdir ?

Anne-babalar çocuklarında şu tür davranışları gözlemleyebilirler yoğun korku ve sıkıntı tam okula gidecekken baş ağrısı ,karın ağrısı ,ağlama ,terleme durumlarıyla karşılaşabilirler. Aşırı ayrılık kaygısı yaşayan çocuklar annelerine yapışırlar bırakmak istemezler bu durumu yaşayan tüm çocuklar sadece anneleri yanlarındayken rahat ve güvende hissederler ve sosyal yaşamlarında da anne- babalarından ayrılmak istemezler sürekli yanlarında olmalarını isterler bunun altındaki sebep ayrıldığında kendisine veya bağlandığı kişiye zarar gelebileceğinden dolayı endişe duyar.


Ayrılık kaygısı için neler yapılmalıdır?

Anne babalar olarak çocuğunuzun kaygısını azaltacak konuşmalarda bulunmak, sorduğu sorulara şeffaf cevaplar verebilmek kaygı duyduğu durum hakkında konuşmak sözlü ve davranışsal olarak sevildiğini hissettirmek çocuğunuza güven verirken her şeyden önce kendinizin de güvende olduğunuzu hissettirmelisiniz ona .
Ebeveynler olarak çocuklarınıza bağımsız olabilmeleri için yardımcı olabilirsiniz tüm korkuları ve kaygı duyduğu durumların üstesinden gelebilirsiniz. Paul Stallard’ın çocuklar ve ergenler için Bilişsel davranışçı terapi uygulamaları ve alıştırmaları,’’iyi düşün iyi hisset ‘’ adlı kitap bilgilenmek isteyen okuyabilir annelere tavsiye edilebilecek bir kitap diye düşünüyorum, bunu yapamıyorsanız çocukluğunuzda korktuğunuz bir anıyı hatırlamaya çalışın ve verdiğiniz tepkiyi kendi içinizde tartın daha sonra da bunun üstesinden nasıl geldiğinizi farkına varırsanız işiniz biraz daha kolaylaşacaktır ve en önemlisi davranışlarından dolayı küsülmemeli ve tepkide bulunmamalı korkutma ,tehdit ,şiddet,yargılama kullanılmamalıdır çocuk onu rahatsız eden duruma karşı duygusal bir tepki vermektedir bunun farkında olmak dileğiyle..