Çocuklar, çevrelerinde onlara duygusal dikkat gösteren büyükler olduğunda en güzel şekilde gelişirler.

Çocuklukta Duygusal İhmal

Okurlarımdan biri, çocuğuyla ilişkisinde duygusal olarak dikkatini ona verebilen bir ebeveyn olup olmadığını nasıl anlayabileceği konusunu açmamı istedi. Aranızda böyle ebeveynlerin çok olduğunu biliyorum. Bu sorunun gelmesini ümit ediyordum. Sorduğunuz için teşekkür ederim

Kısa bir süre önce iki paylaşımım olmuştu. Bunlardan biri çocuklukta duygusal ihmal ve bunun sonucunda duyguların uyuşması ve yetişkinlikte işlev bozukluğu yaşanması ile ilgiliydi. İkincisinde ise duygularınızla yeniden bağ kurmak ve yeniden yaşadığınızı hissetmeye başlamaktan söz ettim.
Duygusal Dikkat Nasıl Anlaşılır?

Duygusal dikkati ifade eden bir diğer kavram, kapsamadır. Ebeveyn olarak çocuğunuzun iniş çıkışları için alan açar ve bu alanı korursunuz. Bunun pratikte neye benzediğini örneklerle anlatayım:

1) Diyelim ki iki yaşındaki çocuğunuz karanlıktan korkuyor olsun.

“Hepimiz hayatımızda karanlıktan korktuğumuz bir dönemden geçeriz, sonra büyürken bu dönem geride kalır,” gibi cümlelerle çocuğunuzu yumuşaklıkla sakinleştirirsiniz. Onu korkusunun farklı yönleri üzerinde konuşturursunuz, belki korktuğu şey bir canavar ya da hırsızdır. Onunla birlikte canavarı evcilleştirmenin bir yolunu bulmaya çalışır ya da hırsızla karşılaşırsa ona neler diyebileceğini düşünürsünüz. Bu sırada da karanlıkta size yakın olma ya da gece ışıkları yanık bırakma ihtiyacına saygı gösterirsiniz.

Duygusal dikkat veremeyen bir ebeveyn ise “Korkacak bir şey yok, saçmalıyorsun,” diyebilir. Hatta “ödlek,” “korkak” gibi sözcükler kullanabilir. Çocuğunun korkusunu yenmesine yardım ettiğini sanarak ışığı özellikle söndürebilir. Oysa bu hareketle elde edeceği tek sonuç çocuğa duygusal açıdan hassas olduğunda kimseden destek beklememesini öğretmektir.

2) Çocuklarınız yine her zamanki gibi kavga ediyorlar ve sizden araya girmenizi istiyorlar.

Çocuklarınıza sakin ve sağlam bir duruşla yaklaşır, onları birbirlerinin bakış açısını anlamaya davet edersiniz.

Duygusal dikkat olmadığı zaman, belki siz de çocuklarınıza kızıp bir öfke nöbeti geçirir, sinir krizinin eşiğine gelebilirsiniz. Çocuklar sizin tepkinizden korkup kavgayı keserler.

3) Çocuğunuzun kafası yarılmış, kanıyor.

Durumu sakin bir şekilde değerlendirirsiniz. Yarayı temizleyip hastaneye gitmek üzere harekete geçerken bir yandan da çocuğunuza iyi olacağını söyleyip rahatlatırsınız.

Duygusal dikkat yoksa kendinizi kaybedip yaralandığı için çocuğunuza bağırmaya başlayabilirsiniz ya da yarayla ilgilenmek veya hastaneye gitmek yerine başkalarını suçlayıp küfürler savurabilirsiniz.

4) Çocuğunuz okuldan çok üzgün geliyor ve en iyi arkadaşının ona karşı cephe aldığını söylüyor.

İki tarafın davranışı hakkında da ahkâm kesmeden tarafsız bir şekilde dinlersiniz. Çocuğunuzun üzüntüsünü gördüğünüzü ifade eder ve doğrularsınız. Arkadaşlar arasındaki iniş çıkışları önemsiz gibi göstermeye ya da çözmeye çalışmadan normalleştirebilirsiniz.

Duygusal dikkat yoksa ya çocuğunuzu ya da arkadaşını suçlamaya ve öğüt vermeye başlayabilirsiniz. Çocuğunuz onu hiç anlamadığınızı düşünecek ve size söylediğine pişman olacaktır.

5) Oğlunuz suya çok güzel dalabildiğini gösteriyor.

Sizi biraz endişelendirse bile yaptığı şeye ilgi ve merakla yaklaşırsınız.

Duygusal dikkat yoksa çocuğunuz kendisiyle gurur duyarken siz endişe ve heyecana kapılıp onu, kendini tehlikeye attığı için azarlayabilir ve dalmaktan vaz geçmesini söyleyebilirsiniz.

6) Ergenlik çağındaki çocuğunuz sigara içtiğini itiraf ediyor.

Bunu sizinle paylaşabileceğini hissetmesine çok sevindiğinizi söylersiniz. Sigara içmeye nasıl başladığını ve size söylemeye nasıl karar verdiğini dinlersiniz. Eğer yargılamadan dinlerseniz konuşmaya devam edecek ve sizin ne yapmanızı istediğini anlatacaktır, böylece siz de ona yardımcı olabilirsiniz.

Duygusal dikkat yoksa bu durum sizi tiksindirmiş gibi davranabilir, çocuğunuzun kendinin suçlu ve dışlanmış hissetmesine yol açabilirsiniz; iş çocuğunuzu reddetmeye kadar gidebilir.

Anne babanın krizler karşısındaki güçlü olumsuz duyguları çocukların içe kapanıp kendi dünyalarına çekilmesine yol açar. Duygusal dikkat sergileyen bir anne ya da baba olduğunuzun en iyi göstergesi, çocuğunuzun sizinle duyguları ve hayatındaki olaylar hakkında serbestçe konuşabilmesidir.

Bu arada, eğer kendi başınıza çalışabileceğiniz bir eğitimle ilgileniyorsanız Bilinçli Anne Baba Eğitimi tam aradığınız şey olabilir.