İşkoliklik sorununuz varsa kötü bir hayat yaşıyorsunuzdur. İşkoliklik çok çalışmak, her şeyden öne işini koymak, hayatın anlamını işinizle tanımlamak demek.

Kendinizle ve çevrenizle samimi ilişkiler kuararak dönüşmeye ne dersiniz?

Merak etmeyin, hem daha çok üretecek hem de daha dolu bir hayatınız olacak.

Yaratıcılık Tatmin Edici

Çalışmanın idealize edildiği bir toplum düzeninde işkoliklik para, statü, başarı, takdir ve alkış toplarken işkoliklik niye bir sorun olsun ki, diye sorabilirsiniz.

Aslında tatmin edici olan iş değil yaratıcılık. Yaratıcılık ise oyun ve kendini keşif demek.

Benim gibi insana hizmet içeren bir işiniz varsa ve işini de seven bir insansanız işkoliklik hem çok kolay hem de tatmin edici olabiliyor.
Biliyorum, çünkü dokuz senedir böyle yaşıyorum; ailem, arkadaşlarım bu işkoliklik davranışıma alıştı. Sorguladılar. Bazıları takdir etti.

Ailem ikinci planda hissetmeyi kabullenip beni sevmeye devam etti.

Nihayet gözüm açılıyor. İşkoliklik davranış kalıbımı, eşim ve kızımdan ayrı tek başıma yaşamam gerektiğinde fark ettim.

Bu süreçte o kadar çok keşfim oldu ki, birgün başka bir yazı da sizinle de paylaşırım.

Eşim ve kızım yanımda olmadıkları için onlarla beraberken aldığım molaları alamaz olmuştum. Zihnimi rahatlatmaya yeterince vakit ayırmadığım için bedenim ve ruhum yorgun düştü, bağışıklık sistemim bana enfeksiyonlarla işaret vermeye başladı.

Yolunda olmayan birşeyler var biliyordum ama hala tam algılamakta zorlanırken aldığım bir haber netleşmemi sağladı. Seneler önce bir pazar alışverişinde bir beyefendi bana, ölmek üzere olan kişilerin pişman oldukları beş şeyden söz etmişti. Geçen hafta vefat etmiş.

İşkoliklik Bir Bağımlılık Çeşidi

Hayatımızı bilinçlenme ya da öğrenme yolculuğu, ‘benlik bilgimizin’ sınırlarını genişletmek olarak görebiliriz. Örneğin küçükken ebeveynlerimizi mükemmel olarak algılarken ergenlikte sorgulamaya başlarız.

Normal olarak yolumuzdaki dersler ve tehlikeler bizi korkutup yorar; biz de durma eğilimi gösteririz. Ebeveynlerini sorgulayamayan, bu doğrultuda benlik bilgisinin sınırlarını genişletemeyen ergen onlara bağımlı hale gelmiş olur.

Diyelim ebeveynlerinizden ayrışabildiniz, daha sonra yolunuza çıkan başka araçları da hedefiniz zannedebilirsiniz. Çok para kazanmaya, mükemmel bir eğitime, ya da insanlığa hizmet etmeye bile bağımlılık geliştirebilirsiniz.

Bağımlılıklar başka sorunların işaretleri olarak görülebilirler. Yemek yeme bağımlılığı sevgiyi bilinciyle yaşayamamanın işareti olarak düşünülebilir. Alkol bağımlılığı başedilemeyen çatışmalar nedeniyle yakınlıktan kaçınmaya işaret edebilir. Sigara bağımlılığı iletişim, temas, özgürlük arzularını yok saymayı gösterebilir.

Her bağımlılıkta olduğu gibi, herbirinin ortak özelliği, kendimizi keşif yolculuğumuzu unutmuş olmamızdır. Kapılarımızı yeni deneyimlere kapatmışız. Artık korkularımıza yenik düştüğümüz için öğrenmiyoruz.

İşkoliklik te bu bağımlılıklardan biri.

Samimiyet İşkoliklik İçin Panzehir

Bağımlılıklardan özgürleşmenizin yolu, hayatın, kendini keşif süreci olduğunu bilmek. Hayatı dolu dolu yaşamak için arzu ve korkularımızla karşılaşıp onları oldukları gibi görebilmeliyiz.

Bizi bağımlılıklara sığınmaya yönelten korkular katman katmandır.

Reddedilme ve terkedilme, yani bir ilişkiyi kısa veya uzun süreli kaybetme kaygısı çok yaygın temel bir korku.

Bu korku dürüst ve yakın ilişkiler içinde olmamıza engel olur. Kendimizle, ebeveynlerimizle, çocuklarımızla, eşlerimizle ve arkadaşlarımızla samimi ilişkiler kurmak önemlidir.

Samimiyetin olmadığı ilişkiler bizi rahatlatmaz, beslemez, geliştirmez veya tatmin etmez.

Ben işkoliklik davranışımın arkasında yatan, kendime karşı samimi olmamı engelleyen korkuyla daha yeni karşılaşabildim.

Ya eşimin ve kızımın istek ve ihtiyaçları ile benimkiler çatışsaydı ve ayrı düşseydik?

Korktuğum duygu ayrılık acısı imiş. Bu benim görmekten kaçındığım gölge mesajmış.

Gerçekten de uzun süre, işkoliklik işime yaradı. Kabul ve onay gördü. Ne istediğimi düşünecek zamanım olmadığı için aile birliğimiz korunmuş gibi oldu.

Gene de bir süre sonra o kadar çok çalışıyordum ki ailemle geçirdiğim vaktin süresi ve kalitesi azalmaya başladı.

Hayat böyle olmak zorunda değil.

Senenin yarısında ayrı ülkelerde yaşamak zorunda kaldığımızda korktuğum ayrılık gerçek oldu. Başedemeyeceğim bir şey olmadığını ancak şimdi görüyorum.

Gölge benliğimizle sadece onu yargısızca kucaklayarak dost olabileceğimizi bilsek ne kadar daha kolay olurdu hayat!

Ancak kendiniz olduğunuzda gerçekten görülebilirsiniz. İlişkilerinizde ancak samimiyet varsa, kucaklanıp sevilebilirliğinizi hissedebilirsiniz. Kendinizi gizlemeden gerçeğinizi ortaya koyacak yeni yollar bulabilirsiniz.

Birçok çift dürüst olamadıkları bir samimiyetsizlik döngüsü içinde bağımlılıklarla yaşıyor.

En çok sigara ve alkol bağımlılığını gözlemliyorum.

Çiftlerin kendilerine ve lişkilerine samimiyetle bakabildikleri alanlara ihtiyaçları var.

Çift terapisinin, ilişkilerinde ciddi sorunları olduğunu bilmeyen, genede deli gibi çalışan çiftler için yararlı olacağını düşünüyorum.

Bu arada merak ettiyseniz, yaşlıların ölmeden önce pişman oldukları beş şey şunlar:

Başkalarının benden beklediği gibi değil de kendi istediğim gibi yaşama cesaretine sahip olmak isterdim.
Bu kadar çok çalışmazdım.
Duygularımı ifade etmekte daha cesur olurdum.
Arkadaşlarımla bağlantımı koparmaz, onlarla daha çok zaman geçirir, kendimi paylaşırdım.
Daha mutlu bir hayat yaşamak için kendime izin verirdim.