Aile terapisi, aile üyeleri arasındaki anlaşmazlıkların, çatışmaların bir uzman gözetiminde çözümlendiği bir süreçtir.
Aile terapisinde grup üyeleri aile fertleridir. Bu üye 1,5 yaşındaki bir çocuk, yakın bir akraba ya da aileye çok yakın olan bir bakıcı bile olabilir. Önemli olan çekirdek aile değil, aile ile sürekli iletişim ve etkileşim halinde olan bireylerinde aile terapisinde bulunmasıdır. Aileye bütüncül yaklaşır tüm üyelerle. Aile tüm olarak ele alınır. Sorun aile ile birlikte çözülür. Tüm fertlerin terapi ortamında bulunması sağaltımın sağlanabilmesi için gerekli olan şartlardan birisidir.
Aile terapisinde üyelerin ortak bir geçmişi ve hali hazırda kurulu olan bir iletişim örüntüleri mevcuttur. Ayrıca danışma sonrası yine yüz yüze gelecekleri ve sürekli iletişim halinde bulunabilecekleri bir ortamdadırlar. Etkileşimleri süreklidir. Bu durum bazı üyelerin grupta kendini geri çekmesine neden olabilir.
Grup bilinci önemlidir. Üyeler sorumluluklarını yerine getirmelidir. Danışma ortamında randevu verilen saatte bulunma, birbirlerini dinleme, göz iletişimi kurarak birbirlerine hitap etme, gizlilik ilkesine uyma (Terapide gizlilik esastır sadece danışma ortamında tüm üyeler ve terapistle birlikteyken sorunların paylaşılması), terapi ortamında birbirleriyle açık ve dürüst bir iletişim içerisinde olmaları gibi. Terapi suresince aile üyelerinin de bir takım ödevleri olacaktır. Örneğin, herhangi bir seans sonunda terapist tarafından üyelere bir sonraki seansa kadar yapmaları gereken ödevler verilebilir. Aile üyelerinin bu sorumluluklarını yerine getirmemeleri terapinin yararlı olamamasına neden olur.
Terapist yönlendiricidir. Bu anlamda ortaya konmamış sorunlara (bitirilmemiş işler) değinir. Terapinin amacı aile üyelerinin davranışlarını daha olumlu kılmak, üyeler arasındaki iletişimi geliştirmek ve sorunlara kalıcı çözümler bulmak olduğu için, terapist bir takım teknikler kullanır.
Terapist, “Hasta ailedir” der. Bireylerin gösterdiği belirtiler önemli değildir. Aile bireyleri arasındaki ilişkileri ele alır. Bu tavır semptomatik davranışın ortadan kalkmasına kadar sürer.
Örneğin; Sürekli evden kaçan bir ergen çocuk sahibi aileyi düşünecek olursak burada sorun ergende değil
Aile üyeleri arasında daha fazla yakınlaşma, işbirliği ve duygusal paylaşım sağlanmış ise terapi amacına ulaşmış sayılır. Kısaca ailedeki ilişkileri değiştirerek uyum elde etme çabası da diyebiliriz ve doyurucu sonuçlar almak mümkündür.