Her ailede, aile üyelerinin yaşadıkları ve bunlarla baş etme biçimleri ailenin yapısına göre farklılık
gösterir.
Çocuk ile boşanma sürecinin konuşulması için öncelikle kararın kesinlik kazanması önemlidir. Kararın
kesinlik kazanmadığı durumlarda geri dönüşler yaşanabilir ve bu durum çocuğun iç dünyasında
karışıklık yaşamasına neden olur. Boşanma kararının netlik kazanmasından sonra çocuğa açıklama
yapılmalıdır. Açıklama sürecinde çocuğun yaşına uygun kelimeler seçilmeli ve anlayacağı şekilde
anlatılmalıdır. Burada dürüst davranmak ve durumu açıklıkla anlatmak önemlidir.
Özellikle küçük yaştaki çocuklar boşanma sürecini anlamakta zorluk çekebilirler. Konuya dair
akıllarında pek çok soru oluşabilir. Çocuğun kafasında oluşan soruların yanıtlanması onun
rahatlamasına yardımcı olacaktır. Boşanma, çocuğa doğru bir şekilde anlatılmadığında çocuk kendini
bu durumdan sorumlu hissedebilir.
– “Çok yaramazlık yaptığım için boşanıyorlar.”
– “Ödevlerimi yapsaydım, derslerime çalışsaydım boşanmazlardı.”
– “Ben kötü bir çocuğum benim yüzümden boşanıyorlar. “ gibi düşünceler ile kendisini
boşanma kararının nedeni olarak görebilir.
Yaşanan durumun çocuk ile ilgisinin olmadığı, bunun anne ve babanın arasındaki ilişkiyle ilgili
olduğu vurgulanmalıdır. Önemli olan bundan sonraki süreçte anne ve babanın ayrı evlerde yaşamaya
başlayacağının bilgisi verilirken, her zaman onun anne ve babası olmaya devam edeceklerinin
vurgulanmasıdır. Bu sürecin çocuklarına olan sevgilerinde herhangi bir değişikliğe neden olmayacağı
hissettirilmelidir. Aynı zamanda bu süreçte anne ve baba olarak karşılıklı saygının korunmasına özen
gösterilmelidir. Çiftler arasında tartışmalar ve anlaşmazlıklar yaşanıyor ise, bu duruma çocuğun tanık
olmamasına dikkat edilmelidir.
Önemli bir diğer konu da boşanmayı anlattıktan sonra boşanma sonrasında neler yaşanacağının
bilgisinin verilmesidir. Boşanma sürecinde çocuğun hayatında mümkün olan en az değişimi yapmak
önemlidir. Yaşadığı evde kalmaya devam etmesi, okuduğu okulda gitmeye devam etmesi gibi. Günlük
alışkanlıklarını olabildiğince aynı şekilde yaşamasını sağlayarak boşanma sürecine adaptasyonuna
yardımcı olunmalıdır. Bunun yanında hem annenin hem de babanın evinde bir odasının olması
çocuğun düzeninin korunması açısından gereklidir.
Boşanma süreciyle birlikte anne ve babalar çocuklarına karşı suçluluk duygusu yaşayabilirler. Bu
suçluluk duygusuyla hareket ederek çocuğun mutlu olması adına abartılı davranışlar sergileyebilirler.
Önemli olan aslında aynı şekilde çocuğun hayatına devam etmesidir. Çocuğun üzülmemesi, mutlu
olması ve boşanmadan daha az etkilenmesi adına çok fazla hediye, oyuncak vb. alınması, çocuğun her
istediğinin yerine getirilmesi aksine yeni olumsuz sonuçlar doğurabilir. Burada karar veren kişi
konumuna çocuk yerleştirilmiş durumdadır. Bu durum çocuğa daha fazla sorumluluk yüklemektedir.
Önemli olan bu süreçte çocuğun yeni sorumluklar alması değil, yaşamındaki değişikliklere daha kolay
adapte olmasına yardımcı olmaktır.
Boşanma gerçekleşmiş olsa da çocuğun sorumluluğu yine anne ve babasındadır. Çocuğun yaşayacağı
maddi ve manevi ihtiyaçlarda her iki ebeveynin de aktif olarak yer almasına dikkat edilmelidir.



Melis DİKAN

Uzm. Psikolog

Birey, Çift ve Aile Terapisti