2 Yaş Sendromu İçin Aileye Öneriler

•Her şeyden önce ebeveyn bu durumu “doğal bir davranış” olarak karşılamalıdır. Çocuk gelişiminde, her gelişim döneminin kendine has özellikleri ve zorlukları vardır. Haliyle 2 yaş süreci de bu gelişimin bir parçasıdır ve bir sorun olarak görülmemelidir.Doğru yaklaşımla atlatılacak bir süreç olduğu bilinerek hareket edilmelidir.

•Çocuğunuz içinde bulunduğu gelişim dönemi itibariyle ahlaki ve toplumsal kuralları öğrenmeye henüz hazır değildir o yüzden çok katı kurallarla eğitim ve terbiyeden kaçının.

•Çocukla inatlaşmayın.

•Çocuk ısrarla bir şeyi almak ya da yapmak için tutturursa, işin kolayına kaçarak istediğini yapıp, krizi önlemeye çalışmayın. İlginizi ona yoğunlaştırmadan, sakince bekleyin. Olumsuz davranışı bittiğinde ilginizi gösterin, anlayacağı dille neden istediğini yapmadığınızı belirtin. Ağlayarak ya da tepinerek istediği şeyi almasına ya da yaptırmasına asla izin vermeyin.

•Çocuğa bağırmak, cezalandırmak ya da şiddet uygulamaktan kesinlikle kaçının.
Özellikle baskılayıcı ve engelleyici tavırlardan olabildiğince kaçının. Zira bu tepkileriniz sadece öfkesini hararetlendirecek; ama söndürmeyecektir. Bu nedenle olabildiğince sakin, ılımlı karşılamaya çalışın. Eğer sizin kendinizi tutamama gibi bir sıkıntınız var ise o ortamdan uzaklaşın, bir süre çocuğunuzla iletişime girmeyin.

•Öfkelendiği esnalarda en iyi yöntem “dikkatini başka bir şeye çekmektir”. Bunu uygulayın. Çocuğunuzla savaşmak yerine hemen ilgisini çekebilecek farklı bir seçenek sunun. Örneğin “ hayır” dediğiniz bir konuda ağlıyor, bağırıyor. Sakinleştiremediyseniz eğer “aaa ben yeni bir oyun öğrendim. Bu oyunda tüm oyuncakları konuşturabiliyorsun. Bence onu oynayalım. Çoook eğleneceksin.” gibi ilgi çekici, birazda sürpriz içerikli bir efekt onun mutlaka dikkatini dağıtacaktır.


•Onunla kaliteli zaman geçirin. Kaliteli ve etkin vakit.. Beraber bilgisayar oynamak sadece yan yana olmanızı sağlar. Ancak konuşmalarınızın iletişiminizin etkin olduğu bir evcilik oyunu, bir tamiratçılık oyunu daha etkin ve kaliteli olacaktır.

•Onun size anlatmak istediklerini çocuğunuzun boy seviyesine inerek ve gözlerinin içine bakarak dinleyin. Çocuklar dinleyerek değil görerek öğrenirler. Unutmayın ki onlar bacaklar dünyasında yaşarlar. Amacımız onları bizim seviyemize çekmek değil bizim onların seviyesine inerek iletişime girmemizdir.

•Çocuğunuz size bir isteğini anlatırken onun sözünü asla tamamlamayın, kendisinin bitirmesini sabırla bekleyin. Bu davranışınız çocuğunuzun kendini ifade etme özgürlüğünü hissetmesini sağlarken, hem de sizin ona değer verdiğinizi gösterecektir.

•Çocuğunuza karşı davranışlarınızda tutarlı olun. Anne-baba ve çocuğun bakımında söz sahibi olan diğer kişiler, çocuğun yaptığı davranışlara aynı tepkileri vermeliler. Bu tutarlılığın korunması çocuğunuzun kendini güvende hissetmesini sağlayacaktır.

•Çocuğunuza seçme şansı sunun. Seçebileceği, yaşına uygun seçenekler sunun, kendi seçimini kendisinin yapmasını isteyin. Bu şekilde benlik saygısı da kazandırmış olursunuz.

•Çocuğunuza kendi kendine başarabileceği şeyler konusunda fırsatlar verin. Örneğin yemeğini kendisi yemek, bazı giysilerini giymek, bir yere tırmanmak gibi.

•Çocuğa karşı kullandığınız “hayır” ları mümkün olduğunca azaltın. Onun yerine alternatifler sunun.