O uzak ve parıltılı ‘şehir’..Orada olduğunu bilmek bile güzel. Bir kere fark ettin mi o ‘şehri’ gidemesen de gitmeye çalışmanın bile mutluluğu olur. Hele bir de oraya ulaştın mı, yavaş yavaş sarar bedenini ve ruhunu deniz mavisi renginde bir ferahlık, capcanlı ağaçların bol oksijenli yeşili..
Yolu değişebilir ama varılan yer aynıdır. O uzak parıltılı ‘şehir’. Milyonlarca canlı oradadır, görünmez yollardan gelmiş ve orada buluşmuşlardır. Her birinin farklı hikayesi, farklı sevinçleri ve farklı hüzünleri vardır. Ama aynı ortak noktada buluşmuşlardır. Farklı nehirlerin aynı denizde buluşması gibi onlarda iç içe geçmişlerdir. Artık nehirler yoktur deniz vardır.
Tazecik ekmek kokusu duyulur, fırından yeni çıkmış. Çocuklar kokuyu evlere kadar götürürler sokakta koşarken.
İstersen bir at olur koşarsın dilediğince dağlardan aşağı. İstersen bir avuç baharat olup dökülürsün bir aşçının avucundan akşam yemeğine. İstersen kanatlanıp uçarsın semada, alçalırken göğsünde hissedersin heyecanı. İstersen eski model bir arabaya biner tozlu topraklı yollardan geçersin sevdiğinle ya da bir koku olur sınırlarını genişletmenin tadını çıkarırsın bol bol. Belki de bir söz olursun dudaklarda, işitildiğinde yüreklere köprüler kuran. Eğer istersen küçük buruşuk bir kağıt olabilirsin, elden ele dolaşan ve pek çok olaya tanıklık eden. Veya bir gözyaşı olursun sokağın köşesinde sessizce oturup kirli ellerine bakan küçük bir çocuğun.
Yol değildir önemli olan, fark etmektir o şehri, o kokuyu, o gülüşü, o hıçkırığı, o heyecanı, o deliliği, o derinliği, o huzuru. Fark ettiğin an o kapılar sana açılmış demektir, fark etmendir tek koşul. O kapı bir kez açıldı mı sana, artık yeniden açmışsındır gözlerini dünyaya. Görmeye çalışırsın her yüzdeki kırışıklığın anlamını, her kokunun taşıdığı hikayeyi, her kelimenin kaybolmuş anlamını ve her bakışın derin yollarını.
İşte fark eden tüm insanlar o ‘şehir’de buluşurlar. Keşfettikçe susuzlukları artar, koştukça enerjileri. Büyüdükçe küçüldüklerini fark ederler, gördükçe körleştiklerini, öğrendikçe bilmediklerini. Anlamaya başlarlar sentezi, görmeye başlarlar farklı renkleri.
Bu hafta böyle derinlemesine bir yazı yazmak istedim, okuyup, birkaç dakika düşünmemiz,o ‘şehrin’ kapısını farkedip keşfedebilmemiz dileğiyle..Mutlu haftalar.