TV karşısındaki çerez meraklısı

Akşam oldu ve elinize çerez, meyve veya patlamış mısır tabağınızı aldınız, televizyon karşısındaki koltuklarınıza kuruldunuz film izlemeye hazırlandınız. Aynı anda biraz evvel mamasını verdiğiniz ve karnını doyurduğunuz köpeğinizin de sizin hemen yakınınızda konuşlandığını fark edeceksiniz. Siz televizyonu ne kadar dikkatle izlerseniz o da aynı dikkatle sizin tabaktan aldığınız her şeyi izleyecek, ağzını şapırdatacak, arada mızıldayacak, daha da arsız olanlar havlayarak vermeye mecbur olduğunuz kendi hakkını sizden talep etmeye başlayacaktır.
Veteriner hekiminiz bu tür aburcuburların köpeklerde iştah kesici etkisi olduğunu, beslenme dengesini alt üst ettiğini, dişlerde kalan artıklar nedeniyle diş taşlarının oluşumunda en başta etken olduğunu defalarca söylemesine rağmen siz dayanamayarak boynu bükük bekleyen köpeğinize bir tane mısır patlağı vereceksiniz. Bir tane verdiğiniz anda hiç çiğnemeden yutacak ve hemen yine bakışlarıyla diğer lokmayı almak için gözlerinizde kilitlenecektir.. Bu seremoni böyle sürüp gidecektir.
Televizyon karşısında veya sofrada köpeğinize yavruluğundan itibaren asla elden bir şey vermezseniz, özellikle de kendi yediğiniz şeyleri siz yerken onunla paylaşmazsanız, ilerleyen yaşlarda bu yukarıda yazdıklarımızı yaşamazsınız.
Ama yavruyken veya yetişkinlikte arada bir de olsa vermeye başladıysanız, artık geri dönüşünüz yoktur. Genetik olarak insanla birlikte yaşamında yemek isteme konusundaki başarılarını ve deneyimlerini sizin üzerinizde de kullanacak ve ataları kadar başarılı olacaktır..