Bir Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramını daha 23 Nisan’da birlikte kutluyoruz. Bu yazı ve videoda demokratik aile ortamı ile sağlıklı çocuklar nasıl yetişir konusunu ele aldık. Her yazımızda, her videomuzda, her çalışmamızda ülkemizde ve gezegenimizde yaşayan her canlının en yüksek potansiyelini gerçekleştirmesine katkıda bulunmayı hedefliyoruz. Ebeveynleri bu önemli rollerinde desteklemeyi de görevimiz olarak görüyoruz. 24 Nisan 2019’da 19.00-20.00 arası FB ve İnstagram’da sorularınızı cevaplıyor olacağım.
Bu haftanın yazısını Mucizeler Ekibi’nden Servet İsbir hazırladı. Videoyu da çocuklarla iletişim konusunu ele aldığımız bir sohbetle birlikte hazırladık.
Çocuk yetiştirme şeklimizden, sahip olduğumuz enerji türünün farkındalığına doğru bir keşfe çıkmaya ne dersiniz?
Çocuğunuzu sürekli aktif olması, çok soru sorması, canlı ve enerjik olmasını öğretip bu yöndeki davranışlarını ödüllendiriyor musunuz? Tam da öğretmenlerin isteyeceği ve pekiştireceği; zeki ve geleceği parlak çocuk profili değil mi? Ya da çocuğunuzu tam tersi yönde baskılayıp daha edilgen bir çocuk haline getirdiniz? Bunun sonucunda da rehber öğretmene yönlendirilme yada bir çocuk psikiyatrisi muayenesi kaçınılmaz hale geldi değil mi?
Sunduğum iki çocuk profilinde de, demokratik aile ortamından yoksun büyüyen çocuklarda yetişkinlikte ruhsal dengeyi bulmada zorluklar çıkacaktır:
Demokratik Aile Yetişkinlikte Ruhsal Denge Demek
Birinci grup çocuk hayatı hep zihni ile yaşamayı öğrenir. Arkadaş çevresi geniş ve aranan, akademik olarak başarılı, ailesinin ve toplumun paye verdiği popüler mesleği seçmiş, hep hız ve haz peşinde koşan, derin iletişim ve ilişkiler kuramayan, sorumluluk düzeyi yüksek mükemmeliyetçi birisi olur. Zihni hep doludur çünkü çevresindeki her şeye hızlıca bir cevap bulması öğretilmiştir. Bunu yapabilmek için kontrolcü ve mükemmel şartları kovalar, biriktirir, çok çalışır, amirlerince çok takdir alır, patronu çok memnundur, ona 24 saat yetmez ama yine de ruhunda bir eksiklik hep bir boşluk ve derin bir yalnızlık ve mutsuzluk duygusu taşır. Zihni adeta çöplük gibidir.
İkinci çocuk ise çevresinde yavaş, ağır, silik, biraz inatçı, sakin mizaçlı, akademik olarak kendi istediği mesleği bilmeyen, kendini ezdiren, sesini çıkaramayan, aşırı içe dönük, arkadaş çevresinde çok popüler olmayan, hatta çok arkadaşı bulunmayan, olanlarla da derin ve samimi ilişkiler kuramayan, doğa ve hayvanlara hem yakın hem öfke ile yaklaşan, çok kazanma peşinde olmayan, borçlu yaşayan, düşünmeye üşenen, yüreği rahat olan yaşamı zamanın gerisinden yaşayan, takıntıları olan, şehir yaşamına ve popüler kültüre uzak, yaşam alanları arasında bütünlük ve uyum zorluğu çeken, sorumluluk ve öz disiplini zayıf birisi olur.
Enerji uzmanları “birinci tip çocuğu; eril, yani pozitif enerji yüklü, ikinci grup çocuğu ise; dişil yani negatif enerji yüklü ebeveynler yetiştirir” diye tanımlıyor. Yani anne ve baba olarak bedeninizde var olan enerji ve bunu kullanma şekliniz, çocuk yetiştirme kültürünüzü ve şeklinizi belirliyor. Bu bilginin ışığında; siyah ve beyaz gibi iki farklı çocuk yerine daha sağlıklı her ikisinden de bazı özellikleri barındıran üçüncü tip bir çocuk yetiştirmek daha akla uygun gelmedi mi sizlere de?
Eğer siz sahip olduğunuz yaşam enerjisini hayatınızda tek yönlü değil de iki yönlü kullanabilirseniz, bu neden mümkün olmasın? Pozitif eril enerji babadan, negatif dişil enerji anneden gelir. Eğer evlilik yaşamınızda, karı koca ilişkinizde bir eşitlik varsa, demokratik aile ortamında, işte bu iki enerji çocuğunuza ev ortamında eşit oranda akacaktır. Bu nedenle demokratik ve katılımcı aile ortamı çok önemlidir diyorum.
Haydi anne babalar; şimdi çocuklaşın ve voltran gibi enerjilerinizi birleştirin; ama bu enerji akımı sırasında
ister otoriter aile ortamı sağlayıp birinci ve ikinci tip çocuk yetiştirin, ister demokratik aile ortamı sunup üçüncü tip çocuklar yetiştirin; karar sizin👊
Servet İSBİR
Sosyal Hizmet Uzm-Aile Danışmanı
Psikoterapist
Oyun Terapisti
Web:servetisbir@com.tr.