Öğrencilerin çoğu için ‘yarın okul tatil’ cümlesinden sonra en favori cümle ne olabilir, diye sorsam çoğunuzun aklına muhtemelen yukarıdaki cümle gelir😊
…………………
‘Ödevini yaptın mı’ başlıklı yazımda daha çok ödevin anne babaya bakan tarafını ele almaya çalıştım.
Fakat olayın en önemli sacayağı olan öğrenciler açısından durum nasıl görünüyor, şimdi bu sorunun cevabını bulmanıza yardımcı olmaya çalışacağım.
Bu noktada 470 -490 puan aralığındaki öğrencilerin bulunduğu bir okulun dokuzuncu sınıf öğrencilerine uyguladığım açık uçlu sorular ve öğrencilerin cevaplarıyla sizi başbaşa bırakmak istiyorum.
………………….
Birinci soru: Ödevi denildiği zaman hissettiğin en güçlü duygu nedir?
Öğrencilerin cevapları:
- Stres, yetiştirememe korkusu, düşük not alma korkusu, üşengeçlik.
- Kalbim sıkışıyor ve sırf ödevleri yapmamak için evden soğuyorum.
-Ödev yapmayı küçüklüğümden beri severim ama artık yoruldum. Ödevin dozunu ayarlayamayan hocalarımız var.
- Ödev denildiğinde piskolojikmen sıkılıyorum yoruluyorum, bunalıyorum .Çünkü şu ana kadarki eğitim hayatımızda ödevi sevmemize yardımcı olan bir etken olmadı.
- Zorunluluk. Ve bu his, en nefret ettiğim duygulardan. Ben o ödevi yapsam bile bana hiçbir faydası olmaz ve olmuyor! Sadece artı almak için yapılan bir şey bence…
- Ödev denildiği zaman sıkılıyorum ve ruhen bir çöküntü yaşamış gibi hissediyorum .Aniden bir yorgunluk, uyku bastırıyor…
………………….
İkinci soru: Ödev yapmak hakkında ne düşünüyorsun?
Öğrencilerin cevapları:
-Bir işi veya bir şeyi birine ne kadar çok verirsen biter ve artık umursamaz. İlk zamanlar günü gününe eksiksiz yaptığım ödevleri şu an hiç umursamıyorum. Ödev benim için sorumluluk olmaktan çıkıp görünmez bir iş oluyor. Notumu düşürüyor, bana bir faydası yok.
- Az ve öz olan her şey güzeldir. Ödev de öyle olmalı…
- Her hoca kendi dersi için ödev verdiği zaman diğer dersleri düşünmeden dozunu aşabiliyor.
- Ödev yapmak öğreticilikten çıkıyor artık bir zorunluluk halinde; acaba notunu düşer mi, endişesi içinde not odaklı bir hal alıyor.
-İsteyerek yapılmayan hiçbir ödev öğrenciye hiçbir şey katmaz .
-Ödev yapmak mantıklı ama verilen ödevler mantıksız. Zaten herkes ödevi birbirinden geçiriyor veya internetten bakıyor.
- Ödev denilen terim nedeniyle aileme bile vakit bulamaz oldum!
- Ödevler amacını aşıyor ve başarıyı düşürüyor, buna emin olun…
- Entellektüel intikam biçimi…
- 16 senemin on senesi ödevi yapıyorum ve hepsini attım ,bir işime yaramadı. Öleceğiz, unutmayın…
……………..
Şimdi ise en çok beğendiğim kısmı sizinle paylaşmak istiyorum:
Öneriler…
Tüm derslerimde dönüt ve önerilerine başvurduğum ve iki taraflı olarak bundan çok verim aldığımız öğrencilerimizin bakın ne tür önerileri var:
- Daha az ve öz ödev verilmeli…
- Kısa ve öz, araştırmaya ve kendi fikirlerine göre öğrencilerin çalışma- proje yapabilecekleri; çok ve gereksiz olmayan ödevler verilmeli…
- Öğrencileri boğmadan, gerçekten gelişime katkılı olabilecek ödevler verilmeli ve ödevin sonucu not olarak geçirilmemeli…
- Bence ödevler az ve öz olmalı ve hocalar sınavımız varken ödev vermemeli…
- Her öğretmen öğrettiği konudan sonra ödev verecekse diğer ders hocalarıyla danışarak vermeli…
-Ödevler az ve öz verilirse öğrenci kendisi zaten yapar…
- Bence hocalara okullarda ödev konusu hakkında eğitimler verilmeli…
…………….
Yüzlerce öğrenciden aldığım cevapların birbirine çok benzer olan bir kısmını, hiçbir değişiklik yapmadan almaya çalıştım.
Şimdi bu yazının yazılma amacına geldik:
Anne babalarımız, lütfen bu yazıyı çocuklarınıza okuyup yazılan her şeyi çocuğunuzla birlikte değerlendirebilir misiniz:)