İnsanlar maddelere, alkole, yemeğe, kumara bağımlı olabildikleri gibi ilişkilerinde aynı şekilde partnerlerine de bağımlı olabiliyorlar.
Başlangıcında zevk alınan ancak sonrasında saplantılı düşüncelere dönüşen tekrarlayan davranış tarzları ile örtüşür. Başlangıçta zevk veren duygular devamlı olarak belli bir kişi ile bağdaştırılır ve sonunda o duyguları tekrar yaşamak o kişiyle olmaya bağlanır. Bu durumun tekrar tekrar pekiştirilmesi ile sanki o kişi olmazsa o duyguların yaşanamayacağı düşünülür. Aynen bağımlılıkta olduğu gibi bu istek artarak devam eder ve olumsuz sonuçlar doğurur.
Öncelikle bağımlı bir sevginin içindeki kişiler kendilerini tükenmiş hissederler. Saplantılı düşüncelerden biri onsuz yaşayamayacağına inanması olur. Yaşama gücünü bir başkasına bağlamak, onun düşünce ve isteklerine göre yaşamak, hayatını ona göre planlamak, bu arada kendi arzu ve gereksinimlerini arka plana atmak, zihinsel enerjinin büyük bölümünü o kişiyi düşünerek harcamak sonunda bireyi tüketir ve gelişimini durdurur.
İkinci olarak bağımlı sevginin içindekiler benlik sınırlarını tanımlamada zorluk yaşarlar. Bir ilişki benlik sınırları düşünce ve duyguların ifade edilmesini sağlayacak kadar açık kendi kimliğimizle karşımızdakinin kimliği arasındaki sınırın kalkmasını engelleyecek kadar kapalı olmalıdır. Fakat bağımlı ilişkilerde bu şekilde bir sınır yoktur ben ve sen kalkmıştır, bu sebeple hangisinin ne düşündüğü, ne hissettiği ve hangi davranıştan kimin sorumlu olduğu belirsizleşmiştir.

İlişki süresince partneri için zaman, para, destek verme, bakımını üstlenme gibi konularda kendi sağlıklarını, işlerini, yaşamlarını yok etme pahasına birçok fedakarlık yaparlar. Fakat seçtikleri partnerler ise çoğunlukla kendini merkezde tutan narsist bireyler olduğu için bu çabaları karşılıksız kalır. Partnerine bağımlılık geliştirmiş bireyler ona ulaşamadıklarında ya da ilgi hissetmediklerinde daha fazla takıntılı olup, daha çok ihtiyaç duymaya başlıyorlar. İlişkide yaşanan büyük sorunları kamufle etme, gizleme eğiliminde oluyorlar.
Bağımlı olan bir ilişkinin sonlandırılması tekrar aynı tarz ilişkinin tekrar yaşanmayacağı anlamına gelmez. Çünkü buradaki sorun bireyler değil ilişkidir, ilişkinin biçimidir. Bu tür bir ilişki içinde olan birey ilişkide olma dinamiklerini çözemezse tekrar başka bağımlı bir ilişkiye başlama olasılığı yüksek olur. Bunun yanında çiftlerin böyle bir yardım almaları bazen onları korkutur. Eğer ilişkinin dinamikleri çözümlenirse bağımlı ilişkiler sağlıklı ilişkilere dönüşebilir.
İlişki bağımlılığı yaşamak, psikoterapi gibi bir tedavi sürecini gerektirebilir. Bütün bağımlılıklarda olduğu gibi önce durumu fark etmek, kabul etmek ve sonrasında yardım arayışına girmek önemlidir.