Stres, organizmanın bedensel ve ruhsal sınırlarının tehdit edilmesi ve zorlanması ile ortaya çıkan bir durumdur. Tehdit ve zorlanmalar karşısında canlı kendini korumaya yönelik bir tepki zincirini harekete geçirme özelliğine sahiptir. Bu özellik tehlike ile karşılaşınca ‘’ savaş veya kaç’’ diye adlandırılan cevabın ortaya çıkmasıdır. Bir tehlike ile yüzyüze gelen canlı, başa çıkamayacağına inandığı bu tehlikeden uzaklaşmaya çalışır, başa çıkacağına inandığı tehlike ile savaşır ve böylelikle yeni duruma bir uyum sağlar.
Organizmanın tehdit karşısında stres durumunda insanlarda hem bedensel hem psikolojik düzeyde bir dizi olay meydana gelir. Bedensel düzeydeki değişikliklerin bütün insanlarda aynı basamaklardan geçmesine karşılık, psikolojik düzeyde olaylar, kişilik ve çevre gibi bireysel şartlara bağlı olarak değişiklik gösterir. Bu tepki otonom sinir sistemi tarafından yönetilir. Var olan tehdit dengenin bozulmasına canlılığı korumak için alarm tepkisinin oluşmasına neden olur. Genel uyuma yönelik alarm reaksiyonu, direnç dönemi ardından ise tükenme dönemi görülür.
Strese karşı verilen tepkiler uzun bir zaman dilimi içerisinde kronik hastalıkların gelişmesine zemin hazırlar. Bu hastalıklar baş ağrısı, yüksek tansiyon, kalp hastalıkları gibi bedensel hastalıklar olabildiği gibi psikolojik ya da zihinsel hastalıklar olabilir. İnsanlar edinmiş oldukları davranış kalıplarına ve zihinsel özelliklerine göre stres karşısında psikolojik tepki olarak geri çekilme, kabullenme, karşı koyma veya korku, endişe, depresyon gibi duygusal problemler geliştirebilirler. Öte yandan dikkatin azalması, zihni bir konu üzerinde toplama güçlüğü, çeşitli konular arasında ilişki kurma güçlüğü, aşırı unutkanlık, obsesif(takıntılı) düşünceler zihinsel düzeydeki problemlerden bazılarıdır. Görüldüğü gibi stresler çeşitli düzeyde ortaya çıkmasına zemin hazırladıkları problemlerle, kişinin verimliliğini düşürür, haytan aldığı zevki azaltır ve yakın çevre ile olan duygusal ilişkilerini zedeler.
Psikologlar açısından stres onu zihninde taşıyan kişiye aittir. Hepimiz günlük, basit gözlemlerimizden, aynı olaya farklı kişilerin farklı tepki ve yaklaşımlarının olduğunu biliriz. Bu nedenle stres olgusunu incelerken stres verici durum kadar onlarla karşılaşan bireyin psikolojik özelliklerinin de ele alınması ve değerlendirilmesi önem taşır. Psikolojik bütünlüğü oluşturan düşünce, duygu ve davranışlarını anlamaya, tanımaya gerek vardır.
Bir olayı nasıl algıladığımız ve onunla başa çıkabilecek becerilerimizi değerlendirişimiz, o olayı stres verici veya stres vermeyici olarak tanımlamamıza neden olur. Psikolojik faktörlere bakıldığında ise;
1)İhtiyaç ve güdüler (Algılar, duygular vb)2)İnanç sistemleri ve algısal özellikler (Önyargılar, kişilik özellikleri vb)3)Eğitim ve bilgi birikimine bağlı zihinsel kaynaklar (Geçmiş yaşantılar, kişisel deneyimler, otomatik davranışlar vb) rol oynar.
Stresle başa çıkma yöntemlerine bakarsak fizyolojik tepkilerin bedenimizde oluşturduğu gerilimi ve kaygıyı azaltmaya yönelik beden gevşeme teknikleri, nefes egzersizleri, fiziksel egzersizler olduğu gibi makul olmayan geçmiş den gelen inanç sistemlerinin düzenlenmesine yönelik duygu-düşünce dengesinin sağlanması uyum becerilerinin kazandırılması gibi çözümleri içerir. Olayları değerlendirme biçimimizin oluşturduğu duygu ve düşünce sürecinin davranış sonucunu nasıl olumlu ya da olumsuz değiştirdiğini öğrenmek sağlıklı değerlendirme ve sağlıklı davranış örüntülerini geliştirir. Farkındalıkla sağlanan davranış değişimleri güvenli yeni uyumlu davranışların kazanılmasını sağlar.

Sonuç olarak;
Mutluluk esas olarak bir tavır meselesidir. Peşinden koşulanlar insanlara mutluluk getirmemekte, mutluluğun kendisi bir çaba gerektirmektedir. Kanımızca, insan yaşadığı hayattan mutlu değilse yanlış yöne bakıyor demektir. Mutlu olmak için insan önce dışına değil içine bakmalıdır.’’Gerçekten mutlu olmak istiyor muyum?’’ garip ama insan öncelikle bu soruyu kendisine dürüstçe sormalıdır. Mutlu olmak isteyenin önce kendisiyle dost olması gerekir. Bu da kendisiyle barışık olmasından geçer.
Hayatı yaşamak için elimizde tek bir fırsat var. Bunu değerlendirmek için aktif ve bilerek yaşamak zorundayız. Bunun yolu da bilgili ve donanımlı olmaktır. Kendine dair bilgelik böylece dünyaya kendi kafasındaki kalıplarla bakmamak, insan ilişkilerin de esnek ve rahat olabilmek demektir. Öfkeyi kontrol edebilmek, zamanı düzenlemek vb. Böylece kişi karşıdan gelen yaklaşımlara açık olmak ve kendi tavır ve düşüncesini bu yaklaşımlar doğrultusunda sürekli olarak yeniden düzenleme imkanına sahip olur.
Unutmayın ki, mutluluk yolunda en önemli adım, iradenizin dışındaki şeylere üzülmekten vazgeçmekle atılır. BUNUN İÇİNDE ANDA KALMAYI BAŞARABİLMEK ESASTIR.