"Ölüm korkusu" bazı insanlarda derinde bazısında ise daha ön planda olan ama herkesde mutlaka bulunan bir kaygıdır.Hepimiz biliyoruz ki ölüm değişmez ve insanlığın kaçınılmaz bir sonudur.Hayatı sürdürürken çoğu Insan ölümü çok anımsamaz ve görmezden gelmeye çalışır,ancak ölümle bir şekilde uzaktan veya yakından temasa geçen bir bireyde bu soğuk duş etkisi yaratır ve ölüm korkusu baş göstermeye başlar.Buna Irvin Yalom'un ifade ettiği gibi "uyanma deneyimi" diyebiliriz.Yakının ölümü,kişinin kendisinin ölümcül bir hastalığa kapılması ya da başından bir kaza geçirip hayatta kalması gibi buna benzer travmalar bireyde ölümle ilgili bir uyanma oluşturur. Örtükte olan ölüm korkusu su yüzüne çıkar ve bireyin yoğun bir şekilde kaygı hissetmesini sağlar.Ancak bunun altını deştiğimizde çoğu insanın endişe ettiği şeyler ortaktır.Fanilik,ölüm sonrası hayat,öldükten sonra yok olmak ve hiçbir iz bırakamamak,sevdiklerini asla görememek,belirsizlik ve yapamadıkları şeyler. Ölüm korkusu oldukça geniş bir konudur ve her bireyin bununla ilgili baş etme stratejisi farklıdır.Kimi insan hırsa kapılır ve hayatta sürekli bişeylerle uğraşır, kimi insan sorgular ve kaygıyı çok yoğun bir şekilde hisseder,ancak her ikisi çaresizdir.Bu nahoş ve kaygı veren düşüncelerden ötürü birey panik atak geçirebilecek duruma gelebilir yada başka psikolojik sorunlar geliştirebilir. Bu durumlarda bireye rehberlik edilmesi önemlidir zira birey birden ölüm kaygısıyla baş başa kalır ve muhakeme yetisini kaybeder.Ölümle başetmenin stratejileri arasında şüphesiz maneviyata sığınmak vardır ama bunun yanısıra varoluşsal şeylerde vardır.Bunlar hayat da istedikleri gibi bir insan olamamak yada istedikleri gibi bir yaşantı sürdürememek de olabilir.Böyle bir durum içerisinde olan birey desteğe ihtiyaç duyar.Burada ona ışık tutan bir Rehber gerekir.Bilişsel davranışçı Psikoterapi yöntemiyle bireye kaygılarıyla baş etmesi öğretilir.Hangi durumlarda ölüm kaygısı oluştuğu tespit edilir ve bireyin korkularıyla yüzleşmesi sağlanır.Ayrıca hayatda yapmak isteyipte yapamadığı şeyleri keşfetmesine ve yeni anlamlar çıkarmasına yardımcı olunur.Bu şekilde bireyin yaşam kalitesinin artırması sağlanır.Keyif aldığı aktivitelere yönlendirilir.Şayet ölüm kaygısını tetikleyecek bir yaşam biçimi varsa bireyin sağlıklı bir yaşam biçimi oluşturmasını teşvik eder. Hepimiz biliyoruz ki aslında özünde korkulan şey ölüm değil hayatı layığıyla yaşayamamaktır.Bu sebeple gerektiğinde profesyonel destek alınması tavsiye edilir.