Terapi Yolculuğu 1
Terapi nasıl bir şeydi ? Birisi için soruların değişmesi demekti.
.
.
O birisinin çocuk olduğu zamanlarda zihninde bir soru vardı:Acaba annem için ne yapabilirim?
Annesi üzüldüğü zamanlarda hasta oluyordu.Ve çocuk şöyle düşünüyordu: Hayal kırıklığını taşımakta zorlandığını görüyorum. Sana ağır gelince, benim için de büyüyor bir şeyler. Sana bir şey olmasından korkuyorum.
Sonra soruyordu çocuk kendine; annem üzülmesin diye ne yapabilirim? Beklentilerini yerine getirmeye çalıştı önce, sonra tahmin etmek için uğraştı. Ne olursa annem üzülmez diye sordu. Onun için kurtarıcı olmaya çalıştı. Evde, işte ihtiyaç duyduğu desteği o üzülmesin diye sağlamaya çalıştı.
Büyüdü, annesi için çabalamaya hep devam etti. Sanki zamanın bir yerinde değişti bir şeyler. Annesi çocuk oldu, kendisi anne. Aslında çocuk, çocuk olmayı annesi için korktuğu bir anda bıraktı. Sonrası annesi için üzülmek, kendisi için bir şey yaptığında suçlu hissetmek şeklinde devam etti.
Sonra başka bir zaman anladı ki çabalamak ile değişmiyor. Ne onu pamuklara sarabiliyor, ne annesinin hayatını değiştirebiliyor. Duygu dünyasında her şey o kadar iç içe geçmişti ki herkes her şeye yön verebilir gibi gelmişti. Ama anladı ki birisinin ayakları başkasının yoluna yön veremiyor. Kızdı, öfkelendi, yoruldu..Ama annesi değişemiyordu.
Sonra yine anladı. Annesi yeterince güçlü olunca ona sığınmak için bekleyen bir çocuk vardı bir yerlerde. Hâlâ annesini fark ettiği, annesi ona yıkılacak gibi geldiği için koşarak koluna girdiği, sonrasında o düşer diye hiç uzaklaşamadığı o andaydı. Bekliyordu ki annesi değişsin, daha güçlü olsun, ihtiyaç duyduğu güveni ona verebilsin ve o çocuk olmaya kaldığı yerden devam edebilsin.
Sonra anlamaya devam etti. Hayatta aldığı koca koca sorumlulukların altına baktı. Birisi üzülünce hissettiği telaşını anladı. Annesi büyüyecekti önce, sonra sıra onundu. Çünkü çocuk olabilmek için anesine ihtiyacı vardı.
Ve çocuk anladı ki annem için ne yapmam gerekir sorusu aslında annemin benim ihtiyaç duyduğum şeyleri bana sağlayabilmesi için benim ne yapmam gerekir şeklindeydi. Çocuk aslında her seferinde tekrar tekrar uğraşarak onun ihtiyaçlarını kabul edebilen bir anne yaratmaya çalışıyordu.
.
.
O birisinin çocuk olduğu zamanlarda zihninde bir soru vardı:Acaba annem için ne yapabilirim?
Annesi üzüldüğü zamanlarda hasta oluyordu.Ve çocuk şöyle düşünüyordu: Hayal kırıklığını taşımakta zorlandığını görüyorum. Sana ağır gelince, benim için de büyüyor bir şeyler. Sana bir şey olmasından korkuyorum.
Sonra soruyordu çocuk kendine; annem üzülmesin diye ne yapabilirim? Beklentilerini yerine getirmeye çalıştı önce, sonra tahmin etmek için uğraştı. Ne olursa annem üzülmez diye sordu. Onun için kurtarıcı olmaya çalıştı. Evde, işte ihtiyaç duyduğu desteği o üzülmesin diye sağlamaya çalıştı.
Büyüdü, annesi için çabalamaya hep devam etti. Sanki zamanın bir yerinde değişti bir şeyler. Annesi çocuk oldu, kendisi anne. Aslında çocuk, çocuk olmayı annesi için korktuğu bir anda bıraktı. Sonrası annesi için üzülmek, kendisi için bir şey yaptığında suçlu hissetmek şeklinde devam etti.
Sonra başka bir zaman anladı ki çabalamak ile değişmiyor. Ne onu pamuklara sarabiliyor, ne annesinin hayatını değiştirebiliyor. Duygu dünyasında her şey o kadar iç içe geçmişti ki herkes her şeye yön verebilir gibi gelmişti. Ama anladı ki birisinin ayakları başkasının yoluna yön veremiyor. Kızdı, öfkelendi, yoruldu..Ama annesi değişemiyordu.
Sonra yine anladı. Annesi yeterince güçlü olunca ona sığınmak için bekleyen bir çocuk vardı bir yerlerde. Hâlâ annesini fark ettiği, annesi ona yıkılacak gibi geldiği için koşarak koluna girdiği, sonrasında o düşer diye hiç uzaklaşamadığı o andaydı. Bekliyordu ki annesi değişsin, daha güçlü olsun, ihtiyaç duyduğu güveni ona verebilsin ve o çocuk olmaya kaldığı yerden devam edebilsin.
Sonra anlamaya devam etti. Hayatta aldığı koca koca sorumlulukların altına baktı. Birisi üzülünce hissettiği telaşını anladı. Annesi büyüyecekti önce, sonra sıra onundu. Çünkü çocuk olabilmek için anesine ihtiyacı vardı.
Ve çocuk anladı ki annem için ne yapmam gerekir sorusu aslında annemin benim ihtiyaç duyduğum şeyleri bana sağlayabilmesi için benim ne yapmam gerekir şeklindeydi. Çocuk aslında her seferinde tekrar tekrar uğraşarak onun ihtiyaçlarını kabul edebilen bir anne yaratmaya çalışıyordu.
6 Beğeni 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
