Önce 2020 LGS’yi ardından da 2020 YKS’yi geride bıraktık.
Sınavlarda sorulan soruların cevapları açıklandıktan sonra çoğu öğrenci büyük bir hayal kırıklığı yaşadı. Yıl boyu sınava odaklanıp sıkı bir şekilde ders çalışan ve soru çözen öğrenciler, beklediklerinden daha fazla sayıda yanlış cevapla karşılaştıklarında genellikle aynı tepkiyi verdiler:
Emeklerim boşa gitti…
………….
Bu cümleyi kuran öğrencilerimden birinin sınav hazırlık sürecini analiz ettiğim zaman, gerçekten de zamanının çoğunu verimli bir şekilde ders çalışarak ve kaliteli sorular çözerek geçirdiğini görüyorum.
Bu noktada öğrencime şunu soruyorum:
Tüm bu çalışmalar yalnızca sınav anı için miydi; lise, üniversite ve sonrasındaki süreçte de bu çalışmaların getirdiği altyapıdan yararlanacak mı?
Farkındalıkla ders çalışan her öğrenci, çalışma sürecinin yalnızca bir ana yönelik olmadığını ve bu çalışmalarının, hayatları boyunca kendilerine yol arkadaşlığı yapacağını biliyor aslında.
Öyleyse bu sitem neden?
Hem sınav süreci hem de karantina günleriyle aynı anda güçlü bir şekilde baş etmeye çalışan öğrencilerin ‘yoruldum’ deme şekli olabilir mi?
Bence evet…
Hatta bas bas bağırarak söyleseler bile yeri olacak büyüklükte bir yorgunluğu sadece bir cümleye veya siteme sığdırabilmek de onların olgunluğu diye düşünüyorum…
…………
Özellikle LGS sınavına hazırlanan öğrencilerin tam da ergenlik dönemi sancılarının yoğun olduğu bir zaman diliminde böyle zorlu bir sınavla karşı karşıya kalmaları başlı başına üzücü bir durum.
Bir yandan içlerinde yaşadıkları şeylere anlam vermeye ve nereye doğru gittiklerini fark etmeye çalışırken, diğer yandan da bilişsel anlamda kendilerini çok zorlayan konu ve soruları anlamaya ve derslerinde ‘başarılı’ olmaya çalışan öğrenciler, çocuklarımız…
Anne babalar açısından belki de düğümün çözüleceği nokta burası: Akademik anlamda ciddi başarı beklentilerimizin olduğu, yetişkinliğe doğru adım atmaya çalışan bu kafası karışmış ‘öğrenci’ grubu, bizim çocuklarımız…
Hangi yaşta olursa olsun anne babasının koşulsuz sevgi ve desteğine ihtiyacı olan yavrularımız yani…
Sınav hazırlık süreçlerinde bu önemli noktayı yakalayan anne babaların olduğu evlerde bu sürecin daha sağlıklı ve rahat geçtiğine inanıyorum…
……….
‘Emeklerim boşa gitti’ cümlesinin akademik tarafını da biraz daha irdeleyecek olursak, hiçbir emeğin boşa gitmeyeceği temel gerçeği bir yana; çocuklarımız sitem duygusundan sıyrıldığı zaman bu gerçeği kendilerinin de zaman zaman dile getirdiklerini görebiliriz.
MEB müfredatında konular sarmal bir şekilde ilerlediği için öğrendiği her konu öğrencinin karşısına her yıl yeni bilgiler eklenerek tekrar çıkıyor.
Yıl içinde karşılaştığı konuları tam olarak anlayabilmesi ve yorumlayabilmesi, çoğunlukla öğrencinin o konudaki eski bilgilerine zihinsel olarak ulaşabilmesi ve bir bütünlük oluşturabilmesine bağlı.
Dolayısıyla öğrendiği her bilgi, onu bir sonraki yılında da destekleyecek temeli oluşturuyor ve öğrenci bu bilgiye ne kadar sahip çıkarsa o kadar güçlü bir şekilde yol alıyor.
Çünkü öğrenmek bir süreç işi…
Öğrenilen her bilgi, puzzle parçası gibi bir işleve sahip ve zihinde doğru yere yerleştirildiği zaman mantık bağlamı yoluyla kalıcı öğrenme gerçekleşiyor.
Üniversite sınavına hazırlanan öğrenciler için ise durum daha çok heyecan verici.
Çünkü hangi alanda ilerlemek isterse istesin, öğrendiği her bilginin ona bir derinlik kazandıracağını ve farklı bakış açısına zemin hazırlayacağını fark ettiği zaman, mucize gerçekleşiyor…
Öğrenci, başarı basamaklarını bazen üçer beşer tırmanıyor.
Emekler boşa gitmiyor.
Hiçbir zaman…
Bu cümleyi bir sitem ifadesi olarak kabul etmek?
Yıl boyu o kadar yorgunluk yaşamış çocuğumuzun bu kadar lüksü olmasın mı😊