Ben sana bakıyorum seni gördüğümü sanıyorum oysa ben sana bakarken kendimden bir şeyler görüyorum, üstelik sen ben sana bakarken görünmek istediğini oynuyorsun, e ben de aynısını yapmıyor muyum? Velhasılkelam ortada iki kişi, iki kişinin kafasının içinde birer yansıma ve hangi şekilde kendini yansıttığından emin olmayan iki kişi daha... Keşke herkes birbirinin yüreğini görebilse... Kötü insan o kadar az ki dünyada, ya da bencil, çıkarcı ve kıskanç. Yalnızca korkularımız var birbirimizden gizlediğimiz ve her gün biraz daha gerçek kıldığımız. Çözümü yok mu bu kısırdöngünün? Elbette var. Kimseden bir şey beklemeden yüreğimizle gerçekliğimizle dimdik ortada durmak ve sevdiklerimizin gözlerine bakmak... Öyle bir saniye de değil, gerçekten yüreğimizin görüldüğünden emin olana dek bakmak. Eğer sevdiğinizin yüreğini görebilirseniz o zaman yüreğinizin görüldüğünden emin olabilirsiniz...
.
Yürek kelimesini, kendi gerçek kimliğimizi temsilen metafor olarak kullandım.