“Johari penceresi, bireyler arası ilişkilerin incelenmesinde yararlanılan analitik bir yöntemdir.
1955’te Amerikalı psikologlar Joseph Luft ve Harry Ingham tarafından, grup dinamiklerini araştırırken ortaya çıkmış bir modeldir. Özellikle yönetsel yetkinlikler, davranış yönetimi, empati, iletişim ve algı söz konusu olduğunda bugünde bu yöntem kullanılmaktadır. Bu modele göre, bireyler arasındaki anlaşmazlıkların ve ilişkilerin bozulmasının nedeni, bireylerin hem kendileri hem de diğer kişiler hakkında yetersiz bilgilere sahip olmalarıdır.”

Johari Penceresi modeline göre her insanın bu dört penceresi vardır, sadece pencerelerin boyutları diğer insanlardan farklılaşabilir. Pencerelerden birinde meydana gelen genişleme ya da daralma diğer pencereleri de etkiler.
Açık Alan: Kişinin kendi bildiği ve diğer insanların kişi hakkında bildiği karakteriksel özellikleri içerir. Örneğin mesleğimiz, okuduğumuz bölüm, duygu ve düşüncelerimiz.
Kör Alan: Kişinin kendisinde bilmediği buna karşın diğer insanlar tarafından bilinen özellikleri içerir. Örneğin farkında olunmayan mimikler gibi.
Gizli Alan: Kişinin kendinde bildiği ancak bunu diğer insanlarla paylaşmadığı özellikleridir. Örneğin paylaşılmak istenmeyen duygular.
Bilinmeyen Alan: Kişinin ve diğer insanların bilmediği kişinin özelliklerini içerir. Bilinçdışı alandır.
Bu modele göre, bireyler arasındaki anlaşmazlıkların ve ilişkilerin bozulmasının nedeni, bireylerin hem kendileri hem de diğer kişiler hakkında yetersiz bilgilere sahip olmalarıdır.
Açık alanı genişletmek ve kendini anlatmak, kör alanları fark etmek için geri bildirim istemek ve sormak iletişimimizi geliştirecek ve sosyal gruplar içerisindeki uyumumuzu arttıracaktır.