Ebeveynler genellikle; kendilerinin sahip olmakta zorluk yaşadığı ama doyurucu bir yaşam için gerekli olduğunu dusundugu birtakım duygu, davranış, meslekseçimi , giyimtarzı, hoşzaman aktiviteleri vb. sahiptirler. Bunlara sahip olabilmenin önünde engel oluşturabilecek pek çok şeyi deneyimlemişlerdir ve bu olumsuzlukları ortadan kaldırarak, çocuklarının gerekli olan bütün bu şeylere sahip olabilmesi için çaba sarf etmektedirler. Kuşkusuz ki, çocukları için en iyi olanı arzu etmektedirler.
Iyi niyetli bu çabanın kritik noktası ise; çocuklarının bunlardan hangisine ne kadar sahip olmak isteyip istemediginin anlaşilabilmesidir. Kendi kişilikleri ve beklentileri ile uyumlu olanların fark edilip, bu alanlara destek olunmaya çalışılması, ebeveynler için çok gerekli görülen ama çocuğa mutluluk getirmeyecek olanların göz ardı edilebilmesi oldukça önemlidir.
Çocuklarının ilgi alanlarına, yeteneklerine, kendilerini başarılı ve mutlu hissettikleri durumlara yatırım yapan aileler; özgüvenli, hatalarına karşı toleranslı, yaşamdan doyum alabilen, duygu, düşünce ve davranışlarını yönetebilen, kendi değerinin farkinda olabilen bireyler yetiştirme yolunda sağlam adımlar atmaktadırlar.