Bu hayatta tek yapamadığımız şey içimizden geldiği gibi yaşamak. Kalıplardan uzak en doğal en saf halimizde yaşamak. İçimizden ne geliyorsa onu o an yapamamak. Ne acı değil mi?
Okuldasın … Okula nadir gittiğin günlerden biri işin olduğu için dersten çıkıyorsun ve hayat karşına adını hep duyduğun ama hiç görmediğin birini çıkartıyor. O zaman bile bir kalıbın içindesin Karşımızdakini paket halinde kabul edemiyoruz. Her zaman hayalimizdekiyle hayatımızdakinin de farklı olma sebebi bu. Başkalarının hayalini yaşamamız isteniyor bizden. Gizemli kalınca kendimizin yüzleşmedikleriyle kimse yüzleşmeyecek sanıyoruz. Ama gözlerimizi unutuyoruz. Bizi ele verdiklerini ; yalan söyleyemediklerini …
Karşıma mavi pantolonlu, içinde mavili kırmızlı renkler olan oduncu gömleğinin üzerine siyah renk kazak giyen ayağına kahverengine kaçan botlar giyen, üzerine siyah renk deri ceket almış 1.70 1.75 boylarında kirli koyu kahve sakallı ve kocaman kahve gözleri olan birisi olan oturduğunda şaşırmayın. Konuştuğunuz kişi gerçek. Hayalleriniz değil. Çok benziyor olmanız sizi korkutması. İşte tam o andan itibaren hayalleriniz giriyor devreye. Düşünüyorsunuz en son ne zaman amaçsızca yaşadım diye ben. Sonra hayatınızda olduğu süre boyunca giydiği, yaptığı ve söylediği her şeyi hatırlıyorsunuz. Duygularını hissetmeye başlıyorsunuz işte tam bu andan itibaren hayallerinizde yaşamaya başlıyorsunuz. Gerçekle alakasının bu kadar güzel olduğu ama gerçeğe de bir o kadar uzak bir hayalle yaşamayı öğreniyorsunuz. Gerçeğin içinde olup da bu kadar dışındaymış gibi davranmak. Gözlerin de olmak istediği kişiyi gördüğünüz birinin sizi üzemeyeceğini düşünürsünüz. Çünkü siz onun en masum yanını görmüşsünüzdür. İçindeki en derindeki yerlere çok azda olsa dokunuyor olmak bile mutlu eder sizi. Gözlerinin içinin güldüğünü görmek …
Bazen seni seviyorum diyemez insan onun yerine çok daha anlamlı şeyler söyler. Bazen de susar, sizi ciddiye almadığını düşündüğünüz zamanlar da en çok da sizi ciddiye aldığını anlarsınız. Kafasındakilerden kaçamadığı içindir bazen sizden bile kaçışından derindekilerini belki de annesinden sonra da siz bulduğunuz içindir bu kaçış.
Bir gün sizi eve diye bırakmaya çıktığınız yolda, arabada bağırarak şarkılar söyleyerek gittiğimiz yoldur hayat. Düşünmeden yapılan en güzel şeydir hayat. Bazen trafikte aynı anda birden fazla duyguyu hissettiğin de sakin kalıp yanın da olmaktır hayat. Bir okul bahçesinde uzaktan seyretmek onu. Yaptığı en saçma şeyleri bile ona söylemeden kabul etmektir. Bazen cümlelerin içine gizlenen eyleme dönüştürdüğünüz de bayram şekeri almış kadar sevinen bir insan görmektir. Bazen aynı sınıfta, aynı anda soluk alıp aynı şeyleri hissedip, kafayı aynı anda birbirine çevirip hiçbir şey söylemeden sadece gülmektir hayat. Gizemlerin içindeki hayali gerçeğe dönüştürmektir. Bazen aynı yatakta sadece yatıp müzik dinlemektir, bazen soluk soluğa ve kan ter için de sevişmektir. Bazen de gözler ve sözlerin değil de bedenin konuşmasıdır. Hayat… Bazen hiç ummadığınız da yanınıza gelmesi bazen çok isteseniz de yanınızda olmamasıdır. Bazen bir avm de saatlerce yenen yemek sırasında haykırarak atılan kahkahada saklıdır hayat. Bazen de en umutsuz anınızda size uzattığı eli tutmaktır hayat. Beklemek değil de her ne olursa olsun tekrar yürümeye çalışmaktır hayat. Annem gibisin cümlesidir bazen. Onunla sakatlanmaktır bazen de içinde olmayan arabesk ruhu bulduğunda mutlu olmasıdır. Bazen de onu korkutmaktır hayat onu kendinden bile daha iyi tanıyarak. İçinde kaybolduğu yüzünden bulamadığı şeyleri sizin yanınız da bulduğun da istemsizce umut etmektir hayat. En sonunda bunları düşünerek iki damla yaşın akmasıdır. Bir Çarşamba şiiri eşliğinde fonda rahatlatan bir ıslık sesiyle. Olmayan purosunu tüttürerek… Bir evin mutfağında bir kafe nin köşesin de saatlerce konuşmak belki de. Bazen belinize dokunan bir el, bazen de hayatta yapmam dediğiniz her şeydir. Hayat yaşamasını bildiğiniz de karşınızdakini anlayarak anlaşılarak dünyanın en zor şeyinden en güzel sanat eserine dönüşmektir. Birlikte susmak, yaşamak, gülmek, sinirlenmek, düşünmek, unutmak, ağlamak, kızmak en önemlisi huzur bulup eğlenmektir. Bize her şeye rağmen iyi ki diyip kendine gel demenin bir yöntemidir. Belki de hayat …