Obsesyon ve/veya kompulsiyonlarla karakterize olan bir bozukluktur. Obsesyon veya saplantı yineleyici, bireyin saçma ve yanlış olduğunu bildiği düşünce, kendiliğinden bilinç alanına giren, sıkıntı yaratan, imaj ya da dürtülerdir. Genelde obsesyona engel olmak amacıyla belli kurallar ile birlikte yapılan mental ya da motor eylemler kompulsiyon(zorlantı)’ dır.
İlk kez psikiyatri tarihinde obsesyon ve kompulsiyonlar’dan bahseden Esquirol’dur. Görülen semptomlar 19.yy. sonuna kadar kültürlere göre psikoz ve depresyon olarak tanımlanıyordu. Freud tarafından 1917’ de klinik tablo tanımlanıp, yayınlanmıştır.
Kişi OKB’de genellikle obsesyonlarının anlamsız olduğunun farkındadır. Obsesyonlar, kişinin normal rutinini, sosyal aktivitelerini, meslek işlevlerini, aile ve arkadaş ilişkilerini önemli derecede engel olabilirken aynı zamanda kişiye vakit kaybı da yaşatabilmektedir. . Freud obsesif - kompulsif davranışları böyle tanımlamıştır: "Hastanın zihni gerçekte kendisini hiç ilgilendirmeyen düşüncelerle doludur ve kendisine yabancı gelen dürtüler hissetmektedir; arada bir karşı duramadığı eylemlere geçmek zorunda kalır. Zihnine takılan bu düşünceler -obsesyonlar- hasta için hiçbir anlam taşımadığı gibi, çoğu kez kendisine de saçma gelir. Bu düşünceler aslında hiçbir zaman eyleme dönüşmezse de, hastanın, bu düşünceleri anımsatan durumlardan sürekli kaçmasına neden olurlar. Hastanın kendi istemi dışında yaptığı davranışlar, günlük yaşamın olağan etkinlikleri olan yıkanma gibi eylemlerin abartılmış ve törensel biçimlerinden öteye gitmez; ne var ki, obsesif eylem veya kompulsiyon denilen bu zararsız davranışlar kişinin istemi dışında yapılırlar"(Topçuoğlu, 2003)