Travma; en genel haliyle kişinin beklemediği bir olayı sınırlarını zorlayan şekilde yaşamasıdır. Travma, APA tarafından; normal insan deneyiminin ötesinde seyreden olaylar olarak tanımlanmıştır. Örneğin, doğal afetler (deprem, sel, çığ ), savaşlar, trafik kazaları, taciz ve tecavüz, yakınımızın ani ölümü, ciddi hastalıklar gibi durumlar travmatik yaşantıya örnektir.
Travma yaşayan kişilerde genellikle aşırı gerilim ve öfke, kolayca ürkme, uyku bozuklukları ve rahatsız edici rüyalar, travmatik yaşam olayınının kopuk şekillerde hatırlanması, günlük yaşantıyı eskisi gibi sürdürememe, travmatik deneyimi hatırlatıcı durumlardan kaçınma, mutsuzluk ve umutsuzluk duyguları görülebilmektedir. Çaresizlik, aşırı korku ve dehşete düşme durumları sıklıkla görülür.
Peki herkes benzer olayları yaşayıp travmatize olur mu dediğimizde ise bunun cevabı hayırdır. Örneğin bir deprem yaşadığımızda veya yakınımızın ölümünü yaşadığımızda kimilerinin daha kabullenici olduğunu kimilerinin de bu durumu kabullenemediğini görebiliriz. Bunun nedeni bizim karakter ve kişiliğimizin yanı sıra geçmiş yaşam deneyimlerini nasıl yorumladığımızla da ilgili bir birikim olarak düşünülebilir. Travma etkilerini yaşamamız için illa ki travmatik olaya doğrudan maruz kalmak gerekmez. Örneğin bir savaşa girmeden de orada yaşananları sosyal medya veya iletişim kanallarından gören birisi de travmatize olarak aynı etkileri yaşayabilir. Eğer travmatize olmaya başlıyorsak ki ikinci paragraftaki etkileri sıklıkla yaşamaya başlarız. Yaşam kalitemiz düşer, sosyal ilişkilerimiz ve aile ilişkilerimiz bozulabilir, özel yaşantımızda bozulmalar olabilir. Fizyolojik yani bedensel belirtiler ortaya çıkabilir; örneğin mide krampları, nefes alamıyor - hava yetmiyor gibi hissetme, kalp çarpıntıları, cinsel isteksizlik gibi.

Travmatize olayın etkileri 1 aydan daha uzun süredir sizi rahatsız ediyorsa travma sonrası stres bozukluğu geliştirilme sürecinde olduğunuz düşünülebilir. Etkileri eğer ki 6 ay içerisinde azalarak kabullenme şeklinde geliştiriliyorsa sağlıklı şekilde süreç yönetiliyor gibi de değerlendirilebilir. Kesin değerlendirme için seans içerisinde kontroller yapılır.
Eğer travma sonrası stres bozukluğu yaşıyorsanız bu konuda psikoterapi alınması halinde terapistinizin uyguladığı yöntem ve tekniğe bağlı olarak süreç sağlıklı bir şekilde atlatılabilir. Ayrıca travmatik yaşam olayının en başından beridir bir kişi kendini kontrol etmede zorluklar yaşıyorsa, fizyolojik ihtiyaçlarını ihmal ediyorsa ( yeme, içme, uyuma ), olumsuz düşüncelerin sayısında artış varsa ve düşüncelerini kontrol edemiyorsa bir psikiyatr ile görüşüp ilaç tedavisi de değerlendirmesi faydalı olacaktır. İlaçlı tedavilerinde sıklıkla ilacı bırakmakla beraber ilaç kullanmadan önceki deneyim seviyesine geri dönüş olabildiği görülebilmektedir. Bu nedenle ilacın bırakılma süreci hekim kontrolünde olmalıdır. Ayrıca psikoterapi süreci de ihmal edilmemelidir.