Bizim zihnimiz sürekli düşünceler üretmeye devam eden bir makine gibidir diyebiliriz. Bu düşüncelerle bağzen problemler çözebilir, bağzen hayaller kurabilirsiniz, bağzende amaçsızca bir düşünceler ortaya çıkar ve kaybolurlar. Ancak bağzı durumlarda ise düşünceler öyle hal alırki zihnimizde takılır kalırlar. Bu oluşan düşüncelere takılır ve onlarla mücadele etmeyebaşlarsın. Aslında bunlar gerçek olmazken senin gerçekliğin oluvermişlerdir. Bu düşüncelerle mücadele ettikçe gerçekle gerçeklik dışını ayırtedememeye başlarsın. Bununla birliktede kendini kaygılandırmaya başlarsın. Bağzıları için ise bu düşünceleri kontrol altına alabilmek dahada zorlaşabilir. Örneğin: evden çıkarken ocağı kapattım mı, çevreme zarar verebilirmiyim gibi düşünceler oluşabilir. Burada zihninizde oluşan bu düşüncelerin gerçek olduğunu kabul etmeniz oluyor. Bunları neden düşündüm? Acaba bunları gerçekten yaparmıyım diye düşünüp oluşan sorunu çözmeye ve sorunu ortadan kaldırmaya başlıyorsunuz. Burada asıl sorun ise problemi çözmeye çalışmanız oluyor. Aslına bakarsak çözülecek bir problemde yoktur. Burada sadece bir düşünce var çünkü. Ancak bu düşünceleri gerçek olarak algıladıkça başka bir probleme dönüşmeye başlamış oluyor. İlk olarak bunların bir düşünce olduğunu bilmeniz gerekiyor.