Psikoterapide Mucize Çözümler -Nlp Hipnoz Nefes Terapisi Soy Ağacı Yoga
Psikoterapide mucize çözümler yoktur. Yakınmalara karşı mucize çözümler vardır. Ama yakınmaya neden olan durum halen sürmektedir ve ne zaman ortaya çıkacağı belli olmaz (Guntrip, 1971). Bu nedenle halk arasında bir deyim vardır:
"Hep deli, hüp deli, beşikteki başını sallar." Halkımızın deyimleri bazen acımasız oluyor ama gerçekler çağların tecrübesi ve bilgisiyle bizse deyim olarak ulaşıyor. Denilmek istenen; eğer bir psikolojik sorun varsa; ki bu ille şizofreni veya psikopati olmak zorunda değil, genellikle üç nesil sonra kendisini belli eder. Yani ara nesiller bir şekilde başlangıç travmasıyla başa çıkmayı öğrenmişlerdir.
BU nedenle hızlı çözüm vaatleri ve tamamen etkili terapötik sonuçlar gibi taahhütler biraz ütopik kalmaktadır. Bunu şu örnekle ifade edebilirim belki (Burada gemiyi ve içindekileri psikolojik yapımız olarak algılamanızı öneririm):
[ Hayal ediniz... Savaşın en civcivli zamanı (kişi kaygı dolu günler geçiriyor). Okyanusta patlayıcı taşıyan bir şilebin (psikolojik sıkıntısı olan bir bireyin ruhsal dünyası) kaptanıyla (ego) telsizde konuşuyorsunuz. Her söylediğinize sinirli ve olumsuz bir yanıt veriyor. Üstelik sizi kaba ve anlayışsız olmakla suçluyor. Ona "Bak Kaptan! Bu yaptığın yansıtmadır. Şundan şundan şundan oluyor. Bu senin uyumlu, dingin ve güçlü hissetmeni engelliyor. Bundan vazgeçmelisin." veya "Seni anlıyorum, işin çok zor, sen güçlüsün" dediniz.
Ne cevap alacağınızı düşünüyorsunuz?
Adam nereden ve ne şekilde geleceği belli olmayan tehlikenin ortasında (ego, id, süperego ve dış gerçekliğin tehdidi atında), her an fırtınaya dönebilecek denizle (psikotik kriz) uğraşıyor. Bir yandan salak bir miçonun yanlış kapıyı (bilinçöncesi) açıp patlayıcı buharının (dürtü) makine dairesine (id) ulaşmasına neden olabileceği ihtimali var. Sürekli personeli uyarmak durumunda.
En kötüsü ise hedefi söylenmemiş (sorunu bilemiyor). Bir rota vermişler. Limanı sonra söyleyecekler. Oraya gidince liman dostta mı olacak, düşman mı ele geçirmiş olacak belli değil. Elinden geleni yapmaya uğraşırken size yanıt vermesini ve sizin yorum ve çözüm süreçlerinizi onaylamasını nasıl bekler siniz?]
Savunma mekanizması ve başaçıkma stratejileri kaygıya (İng.: Anxiety) karşı bir önlemdir. Ayrıca kendiliğin bütünlüğünü korumaya yarar (Cramer, 2006).
Kaygı ise nedeni/kaynağı bilinmeyen bir tehlikeye karşı egonun yarattığı uyarıcı bir emosyondur (Bienvenu, Wuyek & Sten, 2010; Vermetten ve ark., 2002). Kendiliğin bütünlüğüne karşı önemli bir tehdittir (Kohut, 1977).
Çocukluktan itibaren gerek beyin gelişimi aşamasında gerekse ergenlikteki yeniden sinaptik bağlantı oluşumu aşamasında davranış kalıpları oluşur. Bunlar savunma sistemlerini ve dolayısıyla kişiliği belirler. Bu nedenle yüzeyde görünen yakınma ile derindeki örgütlenme arasında bir uçurum vardır. Terapi bu uçurumu gözle önüne sermek ve uçurumun dibindeki ile yüzleşip kabullenmek için bir araçtır. Bu süreçte eğer gerekli ve destekleyici ise diğer yöntemlerin* ilave edilmesi uçurumu kolayca inmemize yardımcı olabilir. Ama uygun zamanda ve buna hazır bir ruhsal yapıda bu yöntemlerin* uygulanması gerekir. İşte terapistin empatik uyumu ve danışana karşı duyduğu sorumluluk bu ayarlamayı en uygun ve en yarar verici dönemde sürece dahil etmesini gerektirir.
Çoğu savunma yönteminde kaygıyı doğuran neden ne hasta ne de terapist tarafından bilinmez, sadece tahmin edilir. Bir binanın çatısını tamir etmeden önce muhtemel tehlikeleri (yıldırım, fırtına, dolu v.b.) tahmin edip ona uygun hazırlık ve proje oluşturup öyle restorasyona girilir. Bu açıdan bakıldığında savunma mekanizmaları ve başa çıkma stratejileri üzerinde geri bildirimli ve yorumlu ilerleyebilmek için danışanın ve terapistin hazır ve sonuçları kabule eğilimli olması yararlı olur.
Nöropsikolojik açıdan ise, kaygı merkezleri limbik ve ilintili merkezlerdir. Savunma sistemleri ise orbitofrontal korteks, prefrontal motor korteks dahil beynin büyük bölümü tarafından kontrol edilir (Northoff ve ark., 2007): 1. Amigdala, insula, hipotalamus, periakuaduktal gri alan: Emosyonu tespit eder. Türe özgü bedensel ve davranışsal yanıtları kontrol eder. 2. Dorsomedial prefrontal korteks, dorsal singulat korteks: emosyonu derinlemesine irdeler, gerekirse bilinçli zihnin farkındalığına sunar. 3. Rostral ve subgenual anterior singular korteksler ve ventromedial prefrontal korteks emosyona uygun merkezi limbik düzenlemeyi kontrol eder (Martin ve ark., 2010; Vermetten ve ark., 2002). Orbitofrontal korteks ise savunma mekanizmalarından ve kendilik bütünlüğünden sorumludur (Northoff ve ark., 2007; Schore, 2002)
Bu denli girift ve karmaşık sistemin, atak ve girişken yöntemlerle ve süratle düzenlenmesi sinir ve psikoloji bilimlerinin teorisi ve ampirik sonuçlarına uygun olmasa gerektir. Bu nedenle geri bildirim, yorum, destek ve aynalamada sabır sabır sabır... Ne de olsa PRIMUM NON NOCERE (yani; önce zarar verme).
Sabrınız için teşekkürler.
Dr. Candan Esin
*NLP hipnoz nefes terapisi soy ağacı yoga ve benzeri hızlı ve etkin çözüm yöntemleri.
REF:
Bienvenu, O. J., Wuyek, L. A., & Stein, M. B. (2010). Anxiety disorders: Some history and controversies. In M. B. Stein and T. Steckler (Eds.) Behavioral neurobiology of anxiety and its treatment (pp.3-20). Springer-Verlag:Berlin)
Cramer, P. (2006). Protecting the self. Defence Mechanisms in action. Guilford:New York
Kohut, H. (1977). The Restoration of the Self. International Universities Press: New York.
Guntrip, H. (1971). Psychoanalytic theory, therapy and the self. Basicbooks:Lexington
Martin, E. I., Ressler, K. J., Binder, E., & Nemeroff, C. B. (2010). The neurobiology of anxiety disorders: brain imaging, genetics, and psychoneuroendocrinology. Clinics in laboratory medicine, 30(4), 865.
Northoff, G., Bermpohl, F., Schoeneich, F., & Boeker, H. (2007). How does our brain constitute defense mechanisms? First-person neuroscience and psychoanalysis. Psychotherapy and psychosomatics, 76(3), 141-153.
Schore, A. N. (2002). Advances in neuropsychoanalysis, attachment theory, and trauma research: Implications for self psychology. Psychoanalytic Inquiry, 22(3), 433-484.
Vermetten, E., Charney D. E., & Bremner, J. D. (2002). Anxiety. In Encyclopedia of the Human Brain (pp. 159-180). Elsevier:New York
"Hep deli, hüp deli, beşikteki başını sallar." Halkımızın deyimleri bazen acımasız oluyor ama gerçekler çağların tecrübesi ve bilgisiyle bizse deyim olarak ulaşıyor. Denilmek istenen; eğer bir psikolojik sorun varsa; ki bu ille şizofreni veya psikopati olmak zorunda değil, genellikle üç nesil sonra kendisini belli eder. Yani ara nesiller bir şekilde başlangıç travmasıyla başa çıkmayı öğrenmişlerdir.
BU nedenle hızlı çözüm vaatleri ve tamamen etkili terapötik sonuçlar gibi taahhütler biraz ütopik kalmaktadır. Bunu şu örnekle ifade edebilirim belki (Burada gemiyi ve içindekileri psikolojik yapımız olarak algılamanızı öneririm):
[ Hayal ediniz... Savaşın en civcivli zamanı (kişi kaygı dolu günler geçiriyor). Okyanusta patlayıcı taşıyan bir şilebin (psikolojik sıkıntısı olan bir bireyin ruhsal dünyası) kaptanıyla (ego) telsizde konuşuyorsunuz. Her söylediğinize sinirli ve olumsuz bir yanıt veriyor. Üstelik sizi kaba ve anlayışsız olmakla suçluyor. Ona "Bak Kaptan! Bu yaptığın yansıtmadır. Şundan şundan şundan oluyor. Bu senin uyumlu, dingin ve güçlü hissetmeni engelliyor. Bundan vazgeçmelisin." veya "Seni anlıyorum, işin çok zor, sen güçlüsün" dediniz.
Ne cevap alacağınızı düşünüyorsunuz?
Adam nereden ve ne şekilde geleceği belli olmayan tehlikenin ortasında (ego, id, süperego ve dış gerçekliğin tehdidi atında), her an fırtınaya dönebilecek denizle (psikotik kriz) uğraşıyor. Bir yandan salak bir miçonun yanlış kapıyı (bilinçöncesi) açıp patlayıcı buharının (dürtü) makine dairesine (id) ulaşmasına neden olabileceği ihtimali var. Sürekli personeli uyarmak durumunda.
En kötüsü ise hedefi söylenmemiş (sorunu bilemiyor). Bir rota vermişler. Limanı sonra söyleyecekler. Oraya gidince liman dostta mı olacak, düşman mı ele geçirmiş olacak belli değil. Elinden geleni yapmaya uğraşırken size yanıt vermesini ve sizin yorum ve çözüm süreçlerinizi onaylamasını nasıl bekler siniz?]
Savunma mekanizması ve başaçıkma stratejileri kaygıya (İng.: Anxiety) karşı bir önlemdir. Ayrıca kendiliğin bütünlüğünü korumaya yarar (Cramer, 2006).
Kaygı ise nedeni/kaynağı bilinmeyen bir tehlikeye karşı egonun yarattığı uyarıcı bir emosyondur (Bienvenu, Wuyek & Sten, 2010; Vermetten ve ark., 2002). Kendiliğin bütünlüğüne karşı önemli bir tehdittir (Kohut, 1977).
Çocukluktan itibaren gerek beyin gelişimi aşamasında gerekse ergenlikteki yeniden sinaptik bağlantı oluşumu aşamasında davranış kalıpları oluşur. Bunlar savunma sistemlerini ve dolayısıyla kişiliği belirler. Bu nedenle yüzeyde görünen yakınma ile derindeki örgütlenme arasında bir uçurum vardır. Terapi bu uçurumu gözle önüne sermek ve uçurumun dibindeki ile yüzleşip kabullenmek için bir araçtır. Bu süreçte eğer gerekli ve destekleyici ise diğer yöntemlerin* ilave edilmesi uçurumu kolayca inmemize yardımcı olabilir. Ama uygun zamanda ve buna hazır bir ruhsal yapıda bu yöntemlerin* uygulanması gerekir. İşte terapistin empatik uyumu ve danışana karşı duyduğu sorumluluk bu ayarlamayı en uygun ve en yarar verici dönemde sürece dahil etmesini gerektirir.
Çoğu savunma yönteminde kaygıyı doğuran neden ne hasta ne de terapist tarafından bilinmez, sadece tahmin edilir. Bir binanın çatısını tamir etmeden önce muhtemel tehlikeleri (yıldırım, fırtına, dolu v.b.) tahmin edip ona uygun hazırlık ve proje oluşturup öyle restorasyona girilir. Bu açıdan bakıldığında savunma mekanizmaları ve başa çıkma stratejileri üzerinde geri bildirimli ve yorumlu ilerleyebilmek için danışanın ve terapistin hazır ve sonuçları kabule eğilimli olması yararlı olur.
Nöropsikolojik açıdan ise, kaygı merkezleri limbik ve ilintili merkezlerdir. Savunma sistemleri ise orbitofrontal korteks, prefrontal motor korteks dahil beynin büyük bölümü tarafından kontrol edilir (Northoff ve ark., 2007): 1. Amigdala, insula, hipotalamus, periakuaduktal gri alan: Emosyonu tespit eder. Türe özgü bedensel ve davranışsal yanıtları kontrol eder. 2. Dorsomedial prefrontal korteks, dorsal singulat korteks: emosyonu derinlemesine irdeler, gerekirse bilinçli zihnin farkındalığına sunar. 3. Rostral ve subgenual anterior singular korteksler ve ventromedial prefrontal korteks emosyona uygun merkezi limbik düzenlemeyi kontrol eder (Martin ve ark., 2010; Vermetten ve ark., 2002). Orbitofrontal korteks ise savunma mekanizmalarından ve kendilik bütünlüğünden sorumludur (Northoff ve ark., 2007; Schore, 2002)
Bu denli girift ve karmaşık sistemin, atak ve girişken yöntemlerle ve süratle düzenlenmesi sinir ve psikoloji bilimlerinin teorisi ve ampirik sonuçlarına uygun olmasa gerektir. Bu nedenle geri bildirim, yorum, destek ve aynalamada sabır sabır sabır... Ne de olsa PRIMUM NON NOCERE (yani; önce zarar verme).
Sabrınız için teşekkürler.
Dr. Candan Esin
*NLP hipnoz nefes terapisi soy ağacı yoga ve benzeri hızlı ve etkin çözüm yöntemleri.
REF:
Bienvenu, O. J., Wuyek, L. A., & Stein, M. B. (2010). Anxiety disorders: Some history and controversies. In M. B. Stein and T. Steckler (Eds.) Behavioral neurobiology of anxiety and its treatment (pp.3-20). Springer-Verlag:Berlin)
Cramer, P. (2006). Protecting the self. Defence Mechanisms in action. Guilford:New York
Kohut, H. (1977). The Restoration of the Self. International Universities Press: New York.
Guntrip, H. (1971). Psychoanalytic theory, therapy and the self. Basicbooks:Lexington
Martin, E. I., Ressler, K. J., Binder, E., & Nemeroff, C. B. (2010). The neurobiology of anxiety disorders: brain imaging, genetics, and psychoneuroendocrinology. Clinics in laboratory medicine, 30(4), 865.
Northoff, G., Bermpohl, F., Schoeneich, F., & Boeker, H. (2007). How does our brain constitute defense mechanisms? First-person neuroscience and psychoanalysis. Psychotherapy and psychosomatics, 76(3), 141-153.
Schore, A. N. (2002). Advances in neuropsychoanalysis, attachment theory, and trauma research: Implications for self psychology. Psychoanalytic Inquiry, 22(3), 433-484.
Vermetten, E., Charney D. E., & Bremner, J. D. (2002). Anxiety. In Encyclopedia of the Human Brain (pp. 159-180). Elsevier:New York
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Psikoterapide Mucize Çözümler -Nlp Hipnoz Nefes Terapisi Soy Ağacı Yoga" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Dr.Candan ESİN'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Dr.Candan ESİN'in izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
