Anneden Ayrılamama
Çocuk doğumu ile birlikte anneden ayrışma yolunda ilk adımını atmıştır aslında. Bebeklik döneminde çocuk ile annenin sürekli yan yana olmaları, bebeğin ihtiyaçlarının giderilmesi ve anne ile bebek arasındaki bağlanmanın güvenli olması açısından ne kadar önemliyse ilerleyen süreçte bu sürekli birlikteliğin azalması ve çocuğun anneden bağımsız bir şekilde hareket edebilmesi de çocuğun sağlıklı gelişimi açısından o kadar önemlidir.
Okul öncesi dönemde olan 3-5 yaş arasındaki bir çocuğun ayrılık gündeme geldiği zaman huzursuz olması ve belirli bir derecede kaygı yaşaması normal kabul edilir ancak çocuğun verdiği tepki yaşından beklenmeyecek bir düzeydeyse ve anneden ayrılık durumunda aşırı tepki gösteriyorsa bu akla ayrılık anksiyetesini getirmelidir.
Ayrılık anksiyetesi çocuğun kendini en güvende hissettiği temel bağlanma figüründen ve evinden ayrıldığı zaman ortaya çıkan yoğun korku ve kaygının çocuk tarafından yaşanmasıdır. Burada dikkat edilmesi gereken çocuğun yaşı ve ne zamandır bu durumu yaşadığıdır. 7 ay ile 5 yaş arasında çocuğun anneden ayrılmak istememesi normal kabul edilirken daha ileri yaşlarda ayrılık kaygısının yaşanması ve 4 haftadan uzun bir süre devam etmesi yaşanan durumun bir bozukluk olarak algılanması gerektiğini gösterir. Çocuğun yaşamış olduğu yoğun kaygı azalmaz ve çocuk kendi kendisini sakinleştiremez. Ayrılık sırasında kendisinin ya da annesinin başına bir şey geleceği ve annesini bir daha göremeyeceğine dair yanlış bir inanç vardır.
Örneğin anne çocuğunu bilgilendirip anneanne, babaanne gibi çocuğunda tanıdığı bir kişiye emanet ettiğinde çocuğun anneyi aradıktan bir süre sonra çocuğun sakinleşmesini bekleriz. Eğer çocuk sakinleşmeyi başaramıyor ve tanıyıp güvendiği kişi ile etkileşime geçemiyorsa, ayrılma kaygısından şüphe edilir.
Ayrılık anksiyetesi yaşayan çocuklar sürekli ayrılık durumunu engellemeye çalışırlar. Ayrılık gerçekleştiğinde ise bulantı, kusma, ağrı gibi fizyolojik tepkileri de barındırabilecek bir huzursuzluk yaşarlar. Ayrılık kaygısına sıklıkla, karanlık, çeşitli hayvanlar ve canavar korkusu gibi çeşitli korkular eşlik edebilir.
Tedavi edilmediği takdirde bu sorun uzun yıllar devam edebilir. Terapide, ayrılma, otonomi, güven ve benlik algısının güçlenmesi adına çalışılması yaşına uygun şekilde bağımsız hareket edebilmesine yardımcı olacaktır. Bu süreçte aile ile işbirliği içinde olmak, ailenin çocuğun bağımsızlaşma sürecini anlaması ve destek olması büyük önem taşır.
Ayrılık Kaygısını Neden Ortaya Çıkar?
Çocuğa yaşına uygun sorumluluklar verilmemişse. Onun bağımsız hareket etmesine engel olan bir ortam sunulmuşsa bu çocuktaki kaygıyı arttırır. Örneğin hazır olduğu halde tuvalet eğitime geciktirilmiş, hasta olacağı korkusuyla okul öncesi eğitim kurumlarına gönderilmemiş, korkularından dolayı anne ve babanın yanında uyumasına izin verilmiş bir çocuğun bağımsızlaşmasına izin verilmemiş olur. Çocuğun farklı alanlarda edineceği başarıların önüne bir set kurulmuş gibidir ve çocuğun benlik algısı güçlenemez.
Çocuğun ayrılık durumlarında göstermiş olduğu huzursuzluk karşısında ailenin de kaygı düzeyi arttıysa ve çocuğun sakinleşmesine yardım edecek şekilde yaklaşılmadıysa ayrılığın endişelenilmesi gereken bir durum olduğu mesajı aile tarafından pekiştirilmiş olur ve çocuktaki kaygı yerleşik hale gelir.
Ayrılık kaygısı yaşayan çocukların anneleri de çeşitli kaygılar taşırlar. Bu annelerde kaygı bozuklukları, panik halleri, saplantılar ve çeşitli fobiler bulunabilir. Bu problemleri yaşamasa da anne çocuğuna normalden daha fazla koruyucu bir tutum ile yaklaştıysa, onun başına bir şey geleceği korkusu ile sürekli gözünün önünde olmasını isteyen bir yapıdaysa, aşırı seven, koruyan, kollayan, evhamlı biriyse, çocuğun anneye bağımlı hale gelmesi kaçınılmaz hale gelir. Böyle bir ortamda büyüyen çocuk annesinden ayrıldığı zaman kendini güvensiz ve korunaksız hisseder.
Okul öncesi dönemde olan 3-5 yaş arasındaki bir çocuğun ayrılık gündeme geldiği zaman huzursuz olması ve belirli bir derecede kaygı yaşaması normal kabul edilir ancak çocuğun verdiği tepki yaşından beklenmeyecek bir düzeydeyse ve anneden ayrılık durumunda aşırı tepki gösteriyorsa bu akla ayrılık anksiyetesini getirmelidir.
Ayrılık anksiyetesi çocuğun kendini en güvende hissettiği temel bağlanma figüründen ve evinden ayrıldığı zaman ortaya çıkan yoğun korku ve kaygının çocuk tarafından yaşanmasıdır. Burada dikkat edilmesi gereken çocuğun yaşı ve ne zamandır bu durumu yaşadığıdır. 7 ay ile 5 yaş arasında çocuğun anneden ayrılmak istememesi normal kabul edilirken daha ileri yaşlarda ayrılık kaygısının yaşanması ve 4 haftadan uzun bir süre devam etmesi yaşanan durumun bir bozukluk olarak algılanması gerektiğini gösterir. Çocuğun yaşamış olduğu yoğun kaygı azalmaz ve çocuk kendi kendisini sakinleştiremez. Ayrılık sırasında kendisinin ya da annesinin başına bir şey geleceği ve annesini bir daha göremeyeceğine dair yanlış bir inanç vardır.
Örneğin anne çocuğunu bilgilendirip anneanne, babaanne gibi çocuğunda tanıdığı bir kişiye emanet ettiğinde çocuğun anneyi aradıktan bir süre sonra çocuğun sakinleşmesini bekleriz. Eğer çocuk sakinleşmeyi başaramıyor ve tanıyıp güvendiği kişi ile etkileşime geçemiyorsa, ayrılma kaygısından şüphe edilir.
Ayrılık anksiyetesi yaşayan çocuklar sürekli ayrılık durumunu engellemeye çalışırlar. Ayrılık gerçekleştiğinde ise bulantı, kusma, ağrı gibi fizyolojik tepkileri de barındırabilecek bir huzursuzluk yaşarlar. Ayrılık kaygısına sıklıkla, karanlık, çeşitli hayvanlar ve canavar korkusu gibi çeşitli korkular eşlik edebilir.
Tedavi edilmediği takdirde bu sorun uzun yıllar devam edebilir. Terapide, ayrılma, otonomi, güven ve benlik algısının güçlenmesi adına çalışılması yaşına uygun şekilde bağımsız hareket edebilmesine yardımcı olacaktır. Bu süreçte aile ile işbirliği içinde olmak, ailenin çocuğun bağımsızlaşma sürecini anlaması ve destek olması büyük önem taşır.
Ayrılık Kaygısını Neden Ortaya Çıkar?
Çocuğa yaşına uygun sorumluluklar verilmemişse. Onun bağımsız hareket etmesine engel olan bir ortam sunulmuşsa bu çocuktaki kaygıyı arttırır. Örneğin hazır olduğu halde tuvalet eğitime geciktirilmiş, hasta olacağı korkusuyla okul öncesi eğitim kurumlarına gönderilmemiş, korkularından dolayı anne ve babanın yanında uyumasına izin verilmiş bir çocuğun bağımsızlaşmasına izin verilmemiş olur. Çocuğun farklı alanlarda edineceği başarıların önüne bir set kurulmuş gibidir ve çocuğun benlik algısı güçlenemez.
Çocuğun ayrılık durumlarında göstermiş olduğu huzursuzluk karşısında ailenin de kaygı düzeyi arttıysa ve çocuğun sakinleşmesine yardım edecek şekilde yaklaşılmadıysa ayrılığın endişelenilmesi gereken bir durum olduğu mesajı aile tarafından pekiştirilmiş olur ve çocuktaki kaygı yerleşik hale gelir.
Ayrılık kaygısı yaşayan çocukların anneleri de çeşitli kaygılar taşırlar. Bu annelerde kaygı bozuklukları, panik halleri, saplantılar ve çeşitli fobiler bulunabilir. Bu problemleri yaşamasa da anne çocuğuna normalden daha fazla koruyucu bir tutum ile yaklaştıysa, onun başına bir şey geleceği korkusu ile sürekli gözünün önünde olmasını isteyen bir yapıdaysa, aşırı seven, koruyan, kollayan, evhamlı biriyse, çocuğun anneye bağımlı hale gelmesi kaçınılmaz hale gelir. Böyle bir ortamda büyüyen çocuk annesinden ayrıldığı zaman kendini güvensiz ve korunaksız hisseder.
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Anneden Ayrılamama" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Gözde ÖZÇİÇEK KALA'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Gözde ÖZÇİÇEK KALA'nın izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
6 Beğeni 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
anneden ayrılamama, ayrılık anksiyetesi, çocukta anksiyete, çocukta kaygı, anneden kopamama, anneyi bırakamama
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
