Gebelikte Hashimoto ve Hipotiroidi Tedavisi
Hekimler ve hamile tiroid hastalarına bilgilendirme için aşağıdaki makaleyi sunuyorum.
Hamileliğe hazırlanırken ve hamilelik boyunca yaşarken, mevcut koşulların tedavisi de dahil olmak üzere, bir kadının hayatında çok şey değişebilir. Hamile olan veya hamile kalmayı planlayan Hashimoto tiroiditi, Graves hastalığı veya tiroid kanseri hastaları için tedavi nasıl farklıdır? İşte bilmeniz gereken beş önemli tedavi değişikliği.
1. T4 ve T3'teki hastaları levotiroksine geçirin.
Tiroid hormonu takviyesi alan hastaların çoğu, tiroid hormonunun aktif olmayan formu olan tiroksinden oluşan levotiroksin (LT4) alır. Hastaların küçük bir yüzdesi tiroid hormonunun aktif formu olan sentetik T4 ve liotironin (T3) kombinasyonunu alır. T3 içeren formülasyonları alan ve gebe kalmak isteyen hastalar gebelikte hipotiroidizmin tedavisi için LT4'ün altın standart olduğu konusunda bilgilendirilmelidir.
Tiroid hormonu normal gebelik ve fetal beyin gelişimi için gereklidir. Erken gebelik sırasında, plasental ve fetal gelişim neredeyse tamamen maternal tiroid hormonuna bağlıdır, çünkü fetal hipotalamik-hipofiz-tiroid olgunlaşması 18. gebelik haftasından sonra meydana gelmez.
Fetal merkezi sinir sistemi T3'e görece geçirgen olmadığından, fetal T3'ün çoğunluğu maternal T4'ün dönüşümünden türetilir. sentetik T4 ve T3 ile kombinasyon tedavisi alan hastalar, ilaç dozunun ayarlanması gerekebileceğinden, gebe kalmak istedikleri zamandan çok önce LT4'e geçmelidir.
2. Tiroid hormon replasman dozunu %20-30 oranında artırın.
Tiroid hastalığı olmayan hastalarda, tiroid stimüle edici hormon (TSH) ve plasental insan koryonik gonadotropinin stimülasyonuna yanıt olarak tiroid bezi, artan fetüs talebini karşılamak için daha fazla tiroid hormonu üretmek üzere hamilelik sırasında büyür. Kronik otoimmün tiroidit, tiroidektomi veya radyoaktif iyot ablasyonu nedeniyle hipotiroidisi olan hastaların bu artan talebi karşılamak için tiroid hormon replasman dozlarını buna göre artırmaları gerekir.
Prekonsepsiyon danışmanlığı sırasında hastalara tiroid fonksiyon testlerini kontrol ettirmek için hamile kaldıklarında hemen doktorlarına haber vermelerini tavsiye edin. Ayrıca hamile olduklarını fark ettiklerinde LT4 dozlarını kendi kendilerine artırmaları konusunda bilgilendirilmelidirler.
Hastalar hamile kaldıklarında haftada fazladan iki hap alabilirler. Örneğin, bir hasta hamilelikten önce günde 100 µg alıyorsa, dozunu Pazartesi ve Çarşamba günleri 100 µg'lik iki sekmeye çıkarabilir. Bu, haftalık dozda %20-30'luk bir artışa eşdeğerdir.
Tiroid hormonu gereksinimindeki artış, hamileliğin çok erken döneminde ortaya çıkabilir, ancak birçok hasta ilk trimestere kadar hamile olduklarının farkında değildir ve doktorlarını görmekte veya hemen laboratuvar testleri yaptırmakta zorluk çekebilir. Bu özellikle geçtiğimiz yıl için geçerliydi.
Tiroid fonksiyon testlerini, artan tiroid hormonu gereksinimlerinin plato eğiliminde olduğu gebeliğin ortasına kadar yaklaşık 4 haftada bir izleyin. Hastalar daha sonra periyodik olarak ve 30. gebelik haftasından sonra en az bir kez izlenebilir.
3. Antitiroid ilaçlara ihtiyaç duyan Graves hastalarını ilk trimesterde PTU ile tedavi edin.
Gebelikte Graves hastalığı olan hastaların çoğu antitiroid ilaçlarla tedavi edilir. Tipik olarak kullanılan ikisi metimazol (MMZ) ve propiltiourasildir (PTU). MMZ en yaygın olarak hamile olmayan hastalarda kullanılır, çünkü günde bir kez PTU için günde üç kez dozlanabilir. PTU ayrıca hepatotoksisite riskinin artmasıyla da ilişkilidir.
Hastalarla Graves hastalığı ve antitiroid ilaçlarla tedavinin hamileliği ve fetüsü potansiyel olarak nasıl etkileyebileceğini tartışın. hastanın hamilelik için zaman çizelgesi veya kesin tedaviye ilişkin tercihler (yani cerrahi veya radyoaktif iyot ablasyonu) nedeniyle her zaman mümkün olmasa da İdeal olarak, gebelikte antitiroid ilaçlardan kaçınılmalıdır.
Fetüsün aşırı tedavisini ve yan etki riskinin artmasını önlemek için tiroksin düzeylerini normalin üst sınırında tutmak için gereken en düşük antitiroid ilaç dozu gebelik sırasında kullanılmalıdır. Hem MMZ hem de PTU, %2-4 prevalansı ile gebelikte konjenital malformasyonlarla ilişkilidir. Bununla birlikte, PTU ile ilişkili potansiyel konjenital malformasyonların MMZ ile ilişkili olanlardan daha az şiddetli olduğu ve cerrahi olarak düzeltilebilme olasılığı daha yüksek olduğu için ilk trimesterde PTU tercih edilir.
Hamile kalmayı düşünen kadınlar için, hasta artık doğum kontrolü kullanmadığında MMZ'den PTU'ya geçmeyi düşünün. Birçok hasta ilk üç aylık döneme kadar hamile olduklarının farkında değildir ve bir doktor tarafından görülmeden önce haftalar geçebilir.
Fetus, antitiroid ilaçların potansiyel yan etkilerine en çok organ sistemlerinin oluştuğu 6. ve 10. haftalar arasında duyarlıdır. Hamilelikten önce PTU'ya geçiş, erken gebelikte MMZ'ye fetal maruziyetten kaçınmaya yardımcı olacaktır.
4. Tiroid kanseri olan hastalar için, gebelik öncesindeki TSH baskılama derecesinin aynısını sürdürün.
Tiroid kanseri olan ve hamile kalmakla ilgilenen kadınlar için, tiroid kanseri sonrası tedavi risk sınıflandırması, hamilelik sırasında hasta yönetimi ve prognozu yönlendirmeye yardımcı olabilir.
Düşük riskli olarak kabul edilen kadınlar - hamilelikten önce saptanabilir kanserli doku veya tümör belirteçleri olmayanlar - hamilelik sırasında ve sonrasında iyi performans gösterirler ve tümör nüksü için yüksek risk taşımamaktadırlar. Kalıcı yapısal veya biyokimyasal hastalığı olanlar için gebelik, tiroid kanseri büyümesi için bir uyarıcı olabilir. Riski daha yüksek olan bu hastalar, biyokimyasal testler ve ultrason görüntüleme ile gebelik boyunca takip gerektirir.
TSH supresyon tedavisi, özellikle kalıcı biyokimyasal veya yapısal hastalığı olan hastalarda tiroid kanseri yönetiminin önemli bir bileşenidir. Gebelikte, çalışmaların çoğu subklinik hipertiroidizm ile ilişkili maternal veya fetal komplikasyon riskinde artış göstermemiştir. Unutulmamalıdır ki, tiroid hastalığı öyküsü olmayan kadınlarda, gebelikte TSH seviyeleri normal referans aralığının altında olabilir. Bu nedenle, hamilelikten önce sürdürülen aynı derecede TSH baskılanması, hamilelik sırasında güvenle devam ettirilebilir. Kalıcı yapısal hastalığı olan hastalarda, TSH seviyesinin < 0.1 mU/L'nin altında tutulması tavsiye edilir.
Gebelik öncesi baskılama derecelerini korumak için, tiroidektomi geçirmiş kadınların, gebelikte tiroid hormonuna daha fazla talep olması nedeniyle tiroid hormon dozlarında bir artışa ihtiyaçları olacaktır.
5. Doğum sonrası en az 1 yıl boyunca tiroid hormon düzeylerini izleyin. Kadınlar doğumda gebelik öncesi LT4 dozlarına yeniden başlanmalıdır. Seviyeler daha sonra doğumdan 6 hafta sonra kontrol edilmeli ve gerektiği gibi ayarlanmalıdır. Hamilelikten önce kurutulmuş tiroid hormonu veya LT4 ve T3 kombinasyonu alan kadınlar önceki rejimlerine geri dönebilirler. Bununla birlikte, ileride hamile kalmayı düşünenler, tek başına LT4 tedavisine devam etmeyi tercih edebilirler.
Kadınların yüzde beşi ve tiroid peroksidaz antikorlarına (TPO-Ab) sahip olanların %50'sinde doğum sonrası tiroidit (PPT) gelişebilir. Not olarak, TPO-Ab pozitif olan ancak hamilelik sırasında ötiroid kalanların PPT geliştirme olasılığı, LT4 takviyesine ihtiyaç duyanlara göre dört kat daha fazladır.
PPT tipik olarak doğumdan yaklaşık 6-12 hafta sonra ortaya çıkar ve birkaç hafta ila aylar süren bir başlangıç hipertiroid fazı, ardından kısa bir ötiroid fazı ve ardından bir hipotiroid fazı içerir. Hastaların çoğu doğumdan 1 yıl sonra ötiroid durumuna döner.
PPT geçici ve kendi kendine çözüldüğü için tedavi genellikle gerekli değildir. Bununla birlikte, bazı çok semptomatik kadınlar için beta blokerler ve LT4 takviyesinin bir rolü olabilir. PPT'nin çözülmesi 7-12 ay sürebilir. Kadınların %20-50'sinde kalıcı hipotiroidizm gelişebileceğinden ve tiroid takviyesi gerektirebileceğinden, doktorlar bu hastaları doğum sonrası dönemden sonra bile izlediğinden emin olmalıdır. PPT'li kadınların yüzde otuz ila yüzde 70'i gelecekteki bir hamilelikte tekrar PPT geliştirebilir.
Gebeliğin ikinci yarısında remisyona giren Graves hastalığı olan kadınlar, doğum sonrası dönemde bağışıklık sistemi yeniden yapılandırıldığı için tekrarlama riski altındadır. Bu kadınların, genellikle MMZ olmak üzere antitiroid ilaçlarla yeniden başlatılması gerekecektir. MMZ alan kadınlar güvenli bir şekilde emzirebilir, ancak MMZ dozları günde < 20 mg'da tutulmalıdır.
Bazı kadınlarda doğum sonrası dönemde yeni başlayan Graves hastalığı olabilir. Japonya'da yapılan bir araştırma, Graves hastalığı olan 20-39 yaş arası kadınların %40'ında hastalığın doğum sonrası dönemde teşhis edildiğini bildirdi.
Graves hastalığı, PPT'nin hipertiroid fazından ayırt edilmelidir, çünkü ikincisi antitiroid ilaçlarla tedavi gerektirmez. Doğumdan 4-6 ay sonra hipertiroidi başlangıcı, Graves oftalmopatisi veya guatr gibi herhangi bir fizik muayene bulgusu ile birlikte Graves hastalığını düşündürür. Tiroid uyarıcı immünoglobulin düzeylerinin veya TSH reseptör antikor titrelerinin elde edilmesi, tanı net değilse de yardımcı olabilir; bu değerler Graves hastalığında yükselirken PPT'de yükselmez.
Hamileliğe hazırlanırken ve hamilelik boyunca yaşarken, mevcut koşulların tedavisi de dahil olmak üzere, bir kadının hayatında çok şey değişebilir. Hamile olan veya hamile kalmayı planlayan Hashimoto tiroiditi, Graves hastalığı veya tiroid kanseri hastaları için tedavi nasıl farklıdır? İşte bilmeniz gereken beş önemli tedavi değişikliği.
1. T4 ve T3'teki hastaları levotiroksine geçirin.
Tiroid hormonu takviyesi alan hastaların çoğu, tiroid hormonunun aktif olmayan formu olan tiroksinden oluşan levotiroksin (LT4) alır. Hastaların küçük bir yüzdesi tiroid hormonunun aktif formu olan sentetik T4 ve liotironin (T3) kombinasyonunu alır. T3 içeren formülasyonları alan ve gebe kalmak isteyen hastalar gebelikte hipotiroidizmin tedavisi için LT4'ün altın standart olduğu konusunda bilgilendirilmelidir.
Tiroid hormonu normal gebelik ve fetal beyin gelişimi için gereklidir. Erken gebelik sırasında, plasental ve fetal gelişim neredeyse tamamen maternal tiroid hormonuna bağlıdır, çünkü fetal hipotalamik-hipofiz-tiroid olgunlaşması 18. gebelik haftasından sonra meydana gelmez.
Fetal merkezi sinir sistemi T3'e görece geçirgen olmadığından, fetal T3'ün çoğunluğu maternal T4'ün dönüşümünden türetilir. sentetik T4 ve T3 ile kombinasyon tedavisi alan hastalar, ilaç dozunun ayarlanması gerekebileceğinden, gebe kalmak istedikleri zamandan çok önce LT4'e geçmelidir.
2. Tiroid hormon replasman dozunu %20-30 oranında artırın.
Tiroid hastalığı olmayan hastalarda, tiroid stimüle edici hormon (TSH) ve plasental insan koryonik gonadotropinin stimülasyonuna yanıt olarak tiroid bezi, artan fetüs talebini karşılamak için daha fazla tiroid hormonu üretmek üzere hamilelik sırasında büyür. Kronik otoimmün tiroidit, tiroidektomi veya radyoaktif iyot ablasyonu nedeniyle hipotiroidisi olan hastaların bu artan talebi karşılamak için tiroid hormon replasman dozlarını buna göre artırmaları gerekir.
Prekonsepsiyon danışmanlığı sırasında hastalara tiroid fonksiyon testlerini kontrol ettirmek için hamile kaldıklarında hemen doktorlarına haber vermelerini tavsiye edin. Ayrıca hamile olduklarını fark ettiklerinde LT4 dozlarını kendi kendilerine artırmaları konusunda bilgilendirilmelidirler.
Hastalar hamile kaldıklarında haftada fazladan iki hap alabilirler. Örneğin, bir hasta hamilelikten önce günde 100 µg alıyorsa, dozunu Pazartesi ve Çarşamba günleri 100 µg'lik iki sekmeye çıkarabilir. Bu, haftalık dozda %20-30'luk bir artışa eşdeğerdir.
Tiroid hormonu gereksinimindeki artış, hamileliğin çok erken döneminde ortaya çıkabilir, ancak birçok hasta ilk trimestere kadar hamile olduklarının farkında değildir ve doktorlarını görmekte veya hemen laboratuvar testleri yaptırmakta zorluk çekebilir. Bu özellikle geçtiğimiz yıl için geçerliydi.
Tiroid fonksiyon testlerini, artan tiroid hormonu gereksinimlerinin plato eğiliminde olduğu gebeliğin ortasına kadar yaklaşık 4 haftada bir izleyin. Hastalar daha sonra periyodik olarak ve 30. gebelik haftasından sonra en az bir kez izlenebilir.
3. Antitiroid ilaçlara ihtiyaç duyan Graves hastalarını ilk trimesterde PTU ile tedavi edin.
Gebelikte Graves hastalığı olan hastaların çoğu antitiroid ilaçlarla tedavi edilir. Tipik olarak kullanılan ikisi metimazol (MMZ) ve propiltiourasildir (PTU). MMZ en yaygın olarak hamile olmayan hastalarda kullanılır, çünkü günde bir kez PTU için günde üç kez dozlanabilir. PTU ayrıca hepatotoksisite riskinin artmasıyla da ilişkilidir.
Hastalarla Graves hastalığı ve antitiroid ilaçlarla tedavinin hamileliği ve fetüsü potansiyel olarak nasıl etkileyebileceğini tartışın. hastanın hamilelik için zaman çizelgesi veya kesin tedaviye ilişkin tercihler (yani cerrahi veya radyoaktif iyot ablasyonu) nedeniyle her zaman mümkün olmasa da İdeal olarak, gebelikte antitiroid ilaçlardan kaçınılmalıdır.
Fetüsün aşırı tedavisini ve yan etki riskinin artmasını önlemek için tiroksin düzeylerini normalin üst sınırında tutmak için gereken en düşük antitiroid ilaç dozu gebelik sırasında kullanılmalıdır. Hem MMZ hem de PTU, %2-4 prevalansı ile gebelikte konjenital malformasyonlarla ilişkilidir. Bununla birlikte, PTU ile ilişkili potansiyel konjenital malformasyonların MMZ ile ilişkili olanlardan daha az şiddetli olduğu ve cerrahi olarak düzeltilebilme olasılığı daha yüksek olduğu için ilk trimesterde PTU tercih edilir.
Hamile kalmayı düşünen kadınlar için, hasta artık doğum kontrolü kullanmadığında MMZ'den PTU'ya geçmeyi düşünün. Birçok hasta ilk üç aylık döneme kadar hamile olduklarının farkında değildir ve bir doktor tarafından görülmeden önce haftalar geçebilir.
Fetus, antitiroid ilaçların potansiyel yan etkilerine en çok organ sistemlerinin oluştuğu 6. ve 10. haftalar arasında duyarlıdır. Hamilelikten önce PTU'ya geçiş, erken gebelikte MMZ'ye fetal maruziyetten kaçınmaya yardımcı olacaktır.
4. Tiroid kanseri olan hastalar için, gebelik öncesindeki TSH baskılama derecesinin aynısını sürdürün.
Tiroid kanseri olan ve hamile kalmakla ilgilenen kadınlar için, tiroid kanseri sonrası tedavi risk sınıflandırması, hamilelik sırasında hasta yönetimi ve prognozu yönlendirmeye yardımcı olabilir.
Düşük riskli olarak kabul edilen kadınlar - hamilelikten önce saptanabilir kanserli doku veya tümör belirteçleri olmayanlar - hamilelik sırasında ve sonrasında iyi performans gösterirler ve tümör nüksü için yüksek risk taşımamaktadırlar. Kalıcı yapısal veya biyokimyasal hastalığı olanlar için gebelik, tiroid kanseri büyümesi için bir uyarıcı olabilir. Riski daha yüksek olan bu hastalar, biyokimyasal testler ve ultrason görüntüleme ile gebelik boyunca takip gerektirir.
TSH supresyon tedavisi, özellikle kalıcı biyokimyasal veya yapısal hastalığı olan hastalarda tiroid kanseri yönetiminin önemli bir bileşenidir. Gebelikte, çalışmaların çoğu subklinik hipertiroidizm ile ilişkili maternal veya fetal komplikasyon riskinde artış göstermemiştir. Unutulmamalıdır ki, tiroid hastalığı öyküsü olmayan kadınlarda, gebelikte TSH seviyeleri normal referans aralığının altında olabilir. Bu nedenle, hamilelikten önce sürdürülen aynı derecede TSH baskılanması, hamilelik sırasında güvenle devam ettirilebilir. Kalıcı yapısal hastalığı olan hastalarda, TSH seviyesinin < 0.1 mU/L'nin altında tutulması tavsiye edilir.
Gebelik öncesi baskılama derecelerini korumak için, tiroidektomi geçirmiş kadınların, gebelikte tiroid hormonuna daha fazla talep olması nedeniyle tiroid hormon dozlarında bir artışa ihtiyaçları olacaktır.
5. Doğum sonrası en az 1 yıl boyunca tiroid hormon düzeylerini izleyin. Kadınlar doğumda gebelik öncesi LT4 dozlarına yeniden başlanmalıdır. Seviyeler daha sonra doğumdan 6 hafta sonra kontrol edilmeli ve gerektiği gibi ayarlanmalıdır. Hamilelikten önce kurutulmuş tiroid hormonu veya LT4 ve T3 kombinasyonu alan kadınlar önceki rejimlerine geri dönebilirler. Bununla birlikte, ileride hamile kalmayı düşünenler, tek başına LT4 tedavisine devam etmeyi tercih edebilirler.
Kadınların yüzde beşi ve tiroid peroksidaz antikorlarına (TPO-Ab) sahip olanların %50'sinde doğum sonrası tiroidit (PPT) gelişebilir. Not olarak, TPO-Ab pozitif olan ancak hamilelik sırasında ötiroid kalanların PPT geliştirme olasılığı, LT4 takviyesine ihtiyaç duyanlara göre dört kat daha fazladır.
PPT tipik olarak doğumdan yaklaşık 6-12 hafta sonra ortaya çıkar ve birkaç hafta ila aylar süren bir başlangıç hipertiroid fazı, ardından kısa bir ötiroid fazı ve ardından bir hipotiroid fazı içerir. Hastaların çoğu doğumdan 1 yıl sonra ötiroid durumuna döner.
PPT geçici ve kendi kendine çözüldüğü için tedavi genellikle gerekli değildir. Bununla birlikte, bazı çok semptomatik kadınlar için beta blokerler ve LT4 takviyesinin bir rolü olabilir. PPT'nin çözülmesi 7-12 ay sürebilir. Kadınların %20-50'sinde kalıcı hipotiroidizm gelişebileceğinden ve tiroid takviyesi gerektirebileceğinden, doktorlar bu hastaları doğum sonrası dönemden sonra bile izlediğinden emin olmalıdır. PPT'li kadınların yüzde otuz ila yüzde 70'i gelecekteki bir hamilelikte tekrar PPT geliştirebilir.
Gebeliğin ikinci yarısında remisyona giren Graves hastalığı olan kadınlar, doğum sonrası dönemde bağışıklık sistemi yeniden yapılandırıldığı için tekrarlama riski altındadır. Bu kadınların, genellikle MMZ olmak üzere antitiroid ilaçlarla yeniden başlatılması gerekecektir. MMZ alan kadınlar güvenli bir şekilde emzirebilir, ancak MMZ dozları günde < 20 mg'da tutulmalıdır.
Bazı kadınlarda doğum sonrası dönemde yeni başlayan Graves hastalığı olabilir. Japonya'da yapılan bir araştırma, Graves hastalığı olan 20-39 yaş arası kadınların %40'ında hastalığın doğum sonrası dönemde teşhis edildiğini bildirdi.
Graves hastalığı, PPT'nin hipertiroid fazından ayırt edilmelidir, çünkü ikincisi antitiroid ilaçlarla tedavi gerektirmez. Doğumdan 4-6 ay sonra hipertiroidi başlangıcı, Graves oftalmopatisi veya guatr gibi herhangi bir fizik muayene bulgusu ile birlikte Graves hastalığını düşündürür. Tiroid uyarıcı immünoglobulin düzeylerinin veya TSH reseptör antikor titrelerinin elde edilmesi, tanı net değilse de yardımcı olabilir; bu değerler Graves hastalığında yükselirken PPT'de yükselmez.
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Gebelikte Hashimoto ve Hipotiroidi Tedavisi" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Prof.Dr.Gürcan KISAKOL'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Prof.Dr.Gürcan KISAKOL'un izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
