Çocukları Tehlikelerden Koruyabilmek
Konya , geçtiğimiz aylarda ortaya çıkarılan bir cinayet haberi ile sarsıldı. Komşusu tarafından kaçırılan 4 yaşındaki bir kız çocuğu önce boğulmuş, ardından sobada yakılmıştı.
Olayda pek çok düşündürücü faktör vardı.
·20 yaşında gencecik bir anne. Daha kendisi ergenlik dönemini yaşamadan anne olmuş, 16 yaşındayken kucağına bebeğini almış.
·4 yaşında bir çocuk, eline tutuşturulan bir not ile “3 ekmek, 4 yumurta” almaya <<tek başına>> bakkala gönderilmiş.
·Henüz “egosantrizm” denen gelişim basamağından çıkıp çıkmadığı bile meçhul bir çocuk, evlerine sık sık girip çıkan komşu teyzenin evine gitmeyi elbette doğal algılamış. (“Annen bizim evde seni bekliyor “ dendi belki de)
·Ve komşu teyze…Aynı masada bir şeyler yediği, belki zaman zaman kucağına alıp sevdiği küçük kız çocuğunu hunharca boğup, sobaya atan bir kadın. Küçük çocuğun zavallı bedeni sobada yanarken, çocuğun minicik elleriyle taşıdığı ekmek ve yumurtayı başka bir komşusuna götürüp orada kahvaltı yapan bir kadın.
Tüm bunları dedektiflik için yazmadım elbette. Eğer, bu tarz haberleri izlediyseniz veya okuduysanız ; ortaya çok düşündürücü bir gerçek çıktığını siz de fark edeceksiniz: Tehlike sıklıkla “yakın çevreden” geliyor maalesef. Çok değil daha bir kaç hafta öncesinde, eltisinin çocuğunu öldüren bir yenge ve kendi erkek kardeşini öldürüp ardından “ne olur bulun kardeşimi” diye kameralara feryat eden bir abla haberini izledik ulusal kanallarda. Haberlere “kesik baş cinayetiyle” geçen, ölenin 18 , öldürenin 19 yaşında olduğu cinayetten söz etmiyorum bile!
Peki, kimseyle görüşmeyelim mi? Çocuğumuzu oynaması için parka bahçeye, kapımızın önüne indirmeyelim mi? Elbette hayır. Böyle bir yaşam tarzı da çocuklarımızın dış dünya ile ilişkilerini geliştirmesini engelleyecek, iletişim becerilerini kazanmasına mani olacaktır.
Çevremizden kopmayalım, çocuklarımızı da koparmayalım ama “GÜVENLİK” ilkesini mutlaka oluşturalım ve “kesintisiz “ uygulayalım.
Dikkatli bir okuyucu , yukarıda yazmış olduğum “egosantrizm” kelimesini mutlaka fark etmiştir. Egosantrizm, en basit tanımıyla; “Bir çocuğun çevresinde olan biten her şeyi kendisine dayandırması, kendisine indirgemesidir. Örneğin , küçük bir çocuk, hiç tanımadığı birine de bu sebepten dolayı kolayca inanabilir:<<Hadi gel, annen seni çağırıyor>>
Şimdi bu açıklamadan sonra, 3-4 yaşında bir çocuğun “tek başına” bakkala gönderilmesini nasıl değerlendiriyorsunuz? Amerika’da 12 yaşından önce küçük çocukların trafik lambasının olduğu yerlerde bile, tek başına karşıdan karşıya geçmesi yasaktır. Çünkü 12 yaş altındaki bir çocuk, çevresel uyaranların hepsini fark edemeyebilir. Peki 3-4 yaşındaki bir çocuk, bakkala tek başına gidebilir mi? Ara sokaktan aniden fırlayan bir otomobili zamanında fark edebilir mi? Burada annenin güvenlik konusundaki zafiyetinden söz edebilir miyiz? 20 yaşında bir anne, bir çocuğu karnında taşımak, emzirmek, temizlik ve bakımını üstlenmek konusunda mükemmel olabilir. Ancak güvenliği konusunda ne kadar bilgi ve donanıma sahip olabilir?
Türkiye’de hala kız çocuklarının okula gönderilmesi konusu bile devlet zorlaması ve politikasıyla yürütülürken, çocukluktan kadınlığa direkt geçiş yapan, bu arada genç kızlığı atlanmış çocuk-anneler, evebeyn olma sorumluluğunu ne kadar sahiplenebilecekler?
Bu yazı, hem okuyucu hem de yazarı olan ben dahil hepimizin çuvaldızıdır. Sadece kendi evlatlarımıza değil, komşularımıza, çocuğumuzun okulundaki velilere , ulaşabildiğimiz oranda çevremize elimizden geldiği kadar güvenlik ve sorumluluk konularında yönlendirici olmaya çalışalım. Bu yazıyı yazmaktaki temel motivasyonum da esasen budur.
Güvenlik, kapımızın önünde başlıyor. Çocuğumuzu okula servisle mi gönderiyoruz? Servis şoförü haricinde servis içi asayişi sağlayacak bir servis hostesi var mı? Servis Şoförü “Psikoteknik Değerlendirme”den geçmiş, çocukların trafikte can güvenliğini koruyabilecek kapasitede bir sürücü mü? Bu soruları mutlaka servis şirketi ile görüşün.
Çocuğunuzun okul arkadaşları kimler? Çocuğunuz hangi arkadaşları ile vakit geçirmekten keyif alıyor? Kimleri kendisine örnek alıyor, kimlerle benzeşmek istiyor. Bu çocuklar ve velilerle tanışmanız bilgi akışı açısından da çok faydalı olacaktır.Hafta sonu vb tatillerde çocuğunuz gezmek için ne tür yerleri seçiyor? Sokaklarda , internet kafelerde anlamsız ve niteliksiz zaman geçirmesini önleyebilmek adına; çocuğunuzu herhangi bir spor veya müzik dersine, satranç oynamaya yönlendirebiliyor musunuz? Atıl kalan zamanlarında sokakta veya internet kafede karşısına çıkabilecek insanlardan olumsuz etkilenebileceğini
unutmayınız.
Tüm bunları yaparken, asla çocuğunuzu kısıtlamadan, ona hoşgörüyle yaklaşın. Arkadaşlarıyla “serbest zaman” geçirmesine de mutlaka fırsat tanıyın. Unutmayın ki, yalan söyleme davranışı hoşgörünün azaldığı ailelerde saptanmaktadır.
Olayda pek çok düşündürücü faktör vardı.
·20 yaşında gencecik bir anne. Daha kendisi ergenlik dönemini yaşamadan anne olmuş, 16 yaşındayken kucağına bebeğini almış.
·4 yaşında bir çocuk, eline tutuşturulan bir not ile “3 ekmek, 4 yumurta” almaya <<tek başına>> bakkala gönderilmiş.
·Henüz “egosantrizm” denen gelişim basamağından çıkıp çıkmadığı bile meçhul bir çocuk, evlerine sık sık girip çıkan komşu teyzenin evine gitmeyi elbette doğal algılamış. (“Annen bizim evde seni bekliyor “ dendi belki de)
·Ve komşu teyze…Aynı masada bir şeyler yediği, belki zaman zaman kucağına alıp sevdiği küçük kız çocuğunu hunharca boğup, sobaya atan bir kadın. Küçük çocuğun zavallı bedeni sobada yanarken, çocuğun minicik elleriyle taşıdığı ekmek ve yumurtayı başka bir komşusuna götürüp orada kahvaltı yapan bir kadın.
Tüm bunları dedektiflik için yazmadım elbette. Eğer, bu tarz haberleri izlediyseniz veya okuduysanız ; ortaya çok düşündürücü bir gerçek çıktığını siz de fark edeceksiniz: Tehlike sıklıkla “yakın çevreden” geliyor maalesef. Çok değil daha bir kaç hafta öncesinde, eltisinin çocuğunu öldüren bir yenge ve kendi erkek kardeşini öldürüp ardından “ne olur bulun kardeşimi” diye kameralara feryat eden bir abla haberini izledik ulusal kanallarda. Haberlere “kesik baş cinayetiyle” geçen, ölenin 18 , öldürenin 19 yaşında olduğu cinayetten söz etmiyorum bile!
Peki, kimseyle görüşmeyelim mi? Çocuğumuzu oynaması için parka bahçeye, kapımızın önüne indirmeyelim mi? Elbette hayır. Böyle bir yaşam tarzı da çocuklarımızın dış dünya ile ilişkilerini geliştirmesini engelleyecek, iletişim becerilerini kazanmasına mani olacaktır.
Çevremizden kopmayalım, çocuklarımızı da koparmayalım ama “GÜVENLİK” ilkesini mutlaka oluşturalım ve “kesintisiz “ uygulayalım.
Dikkatli bir okuyucu , yukarıda yazmış olduğum “egosantrizm” kelimesini mutlaka fark etmiştir. Egosantrizm, en basit tanımıyla; “Bir çocuğun çevresinde olan biten her şeyi kendisine dayandırması, kendisine indirgemesidir. Örneğin , küçük bir çocuk, hiç tanımadığı birine de bu sebepten dolayı kolayca inanabilir:<<Hadi gel, annen seni çağırıyor>>
Şimdi bu açıklamadan sonra, 3-4 yaşında bir çocuğun “tek başına” bakkala gönderilmesini nasıl değerlendiriyorsunuz? Amerika’da 12 yaşından önce küçük çocukların trafik lambasının olduğu yerlerde bile, tek başına karşıdan karşıya geçmesi yasaktır. Çünkü 12 yaş altındaki bir çocuk, çevresel uyaranların hepsini fark edemeyebilir. Peki 3-4 yaşındaki bir çocuk, bakkala tek başına gidebilir mi? Ara sokaktan aniden fırlayan bir otomobili zamanında fark edebilir mi? Burada annenin güvenlik konusundaki zafiyetinden söz edebilir miyiz? 20 yaşında bir anne, bir çocuğu karnında taşımak, emzirmek, temizlik ve bakımını üstlenmek konusunda mükemmel olabilir. Ancak güvenliği konusunda ne kadar bilgi ve donanıma sahip olabilir?
Türkiye’de hala kız çocuklarının okula gönderilmesi konusu bile devlet zorlaması ve politikasıyla yürütülürken, çocukluktan kadınlığa direkt geçiş yapan, bu arada genç kızlığı atlanmış çocuk-anneler, evebeyn olma sorumluluğunu ne kadar sahiplenebilecekler?
Bu yazı, hem okuyucu hem de yazarı olan ben dahil hepimizin çuvaldızıdır. Sadece kendi evlatlarımıza değil, komşularımıza, çocuğumuzun okulundaki velilere , ulaşabildiğimiz oranda çevremize elimizden geldiği kadar güvenlik ve sorumluluk konularında yönlendirici olmaya çalışalım. Bu yazıyı yazmaktaki temel motivasyonum da esasen budur.
Güvenlik, kapımızın önünde başlıyor. Çocuğumuzu okula servisle mi gönderiyoruz? Servis şoförü haricinde servis içi asayişi sağlayacak bir servis hostesi var mı? Servis Şoförü “Psikoteknik Değerlendirme”den geçmiş, çocukların trafikte can güvenliğini koruyabilecek kapasitede bir sürücü mü? Bu soruları mutlaka servis şirketi ile görüşün.
Çocuğunuzun okul arkadaşları kimler? Çocuğunuz hangi arkadaşları ile vakit geçirmekten keyif alıyor? Kimleri kendisine örnek alıyor, kimlerle benzeşmek istiyor. Bu çocuklar ve velilerle tanışmanız bilgi akışı açısından da çok faydalı olacaktır.Hafta sonu vb tatillerde çocuğunuz gezmek için ne tür yerleri seçiyor? Sokaklarda , internet kafelerde anlamsız ve niteliksiz zaman geçirmesini önleyebilmek adına; çocuğunuzu herhangi bir spor veya müzik dersine, satranç oynamaya yönlendirebiliyor musunuz? Atıl kalan zamanlarında sokakta veya internet kafede karşısına çıkabilecek insanlardan olumsuz etkilenebileceğini
unutmayınız.
Tüm bunları yaparken, asla çocuğunuzu kısıtlamadan, ona hoşgörüyle yaklaşın. Arkadaşlarıyla “serbest zaman” geçirmesine de mutlaka fırsat tanıyın. Unutmayın ki, yalan söyleme davranışı hoşgörünün azaldığı ailelerde saptanmaktadır.
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Çocukları Tehlikelerden Koruyabilmek" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Uzm.Psk.Nalan EYİN'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Uzm.Psk.Nalan EYİN'in izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
