Bildin mi?
Tam hayatın ortasından geçeni
Bir gölge, siyah bir kuğu
Adımları eğilsen görülecek
Nefesi yaşamın aynasında kalan buğu
Silik, lekeli o son anı

Bildin mi adını?
Biraz hüzün, sonra yaşam sevinci
Karmakarışık tadı damağında
Sanki özlem gibi
Acısı göğsündeki sigara yanığı

Bildin mi?
Bir ucu zamana takılmış
Saçının beyazında görebildin mi
Kırışan tenindeki çıtırdayan yaprağı
Yavaşlayan adımlarındaki yorgunluğu
Küfrün yakıştığı olgunluğu
Bir iç çeksen kainatı yutacak sanki

Bildin mi bende olanı
Birazı delilik birazı çocukluk
Aşk mı adı ne
Karışık yine işte, herneyse
Aklımda kalbimde olan yine çok soğuk

Osman İLHAN

Yine mi çaldın kapımı sevgiliye özlemim
Gel otur şöyle köşe başına
Doldur sende bir kadeh günaha inat
Bırak eritsin zehri mey olup acılar
Dirhem dirhem dökülsün dilinden pişmanlıklar

Özledim seni ey sevgili
Sen şimdi bilinmez diyarların masallarındasın
Kalbini hoş eden bir yarin gözlerindesin belki
Tenine benden yabancı ellerin sıcaklığı değdi belki
Sevişmelerin şehveti şarap olup yaktımı dilini
Yaktı belli
Suskunluğun beni unutuşundandır

Saçlarından yıldız toplayabilir mi onlar
Gözlerinde gecenin şavkını mühürleyebilirler mi
Dudaklarına ay düşmüş görebilirler mi
Göğsündeki anne şefkatini hissedebilir mi onlar
Seni zamanı durdurup da yaşayabilirler mi,
Benim gibi sevebilirler mi ey sevgili
Adını sayıklaya sayıklaya gecelerini haram ederler mi
Harap ederler mi köşkü peygamber insanlıklarını
Yapamazlar,
Onlar seni güzelliğinden öte sevemezler,
Onlar seni hak edemezler
Onlar seni hissedemezler

Özlemim sana,
Yolum sana, mekanım sana, aşım sana, gecemle gündüzüm sana,
Çığlığım sana, yakarışım sana,
Duam sana,
Efkarım sana,
Nefessiz kaldım, yaşamayı bağı et bana.

Ben sensiz diyarlarda viraneyim
Kayıp ellerde göçebeyim
Yerim yurdum sen
Uğruna can verdiğim vatanım sen
Vuslat sen, özlem sen
Akşam döndüğüm yuvam sen

Hasret kaldım çocuk gülüşlerine
Hasret kaldım gözlerinin yaşına, siyah kuğu olmuş kaşına, altın perisi saçına
Ben sana meftunken
Sen bana neden bu kadar yabancısın.

Ben hep o bildiğin aşık şair kalıcam
Satırlarımda seni sayıklayıp, yine küfür edicem ona buna
Çok da umrumdaymış gibi saçma insanların şakalarına gülücem
Yine her sabah çaya simiti katık edicem
Aynı şarabın rengine meyl edicem
Anlayacağın ben yine aynı yaşayacağım
Yine aynı sigaranın dumanında yakıcam gençliğimi
Gözlerimde senin adını saklayıp, ben aynı kadehin meyhinde yok olucam

Eğer bir gün dönmek istersen
Bil ki sultanıma sonuna kadar açık olacak
Fakir kalbimin pas tutmuş kapıları
Aşk pınarlarımdan bir çeşme can olmak için seni bekleyecek.

Aşık olsak,
Baksak gözlerimize bir Bozcaada gecesinde,
Mehtabı meze etsek,
Sarhoş olsak aynı buruk şarabın kadehinde,
Kaybolup gitsek ada kekiğinin kokusunda,
Yorulunca geceyi yorgan yapıp üzerimizde,
O terk edilmiş ada sahilinde,
Kıyıya vuran dalgalar olsa bedenlerimiz.

Bir asi nehir, bir deli rüzgar olup kavuşsak üzüm bağlarına sonra,
Ve ayakları çıplak çocukluğumuz büyüse o bağlarda tane tane.