DEMOKRATİK FAKİRLİK

Psikolojik bir taktiktir, olumsuz çağrışımı ya da nötr etkisi olan bir kavramı olumlu ile yan yana kullanınca uyanacak olan pozitif duygular bir süre sonra olumsuza da sirayet etmeye başlar. Bu bilimsel gerçeklikten hareketle pek çok reklamda şık ve güzel kadın mankenler, sevilen oyuncular, özellikle de şirin çocuklar kullanılır. İzleyiciler ilk başta sadece oynayan çocuğu sevimli bulurken bir süre sonra bakarlar ki alakasız bir deterjan markasını da olumlu bulmaya başlayıvermişler. Tabi ki belli bir zaman sonra ve farkında bile olmadan.

Bu psikolojik teknik tamamen zıt bir amaçla, mesela gözden düşürme, menfi çağrışım oluşturma, olumsuz duyguyla yükleme amaçlı olarak da kullanılır. Sözgelimi terör gibi olumsuz duyguyla yüklenmiş, haliyle çağrışımı da negatif olan bir kavram sürekli İslam kelimesiyle birlikte zikredilir. Zaman içinde görülür ki terör kelimesine uyanmış olan negatif duygular bu kutsal kavrama da sirayet etmiş ve kişiler, kesimler ve toplumlar bu kavrama da aynı nahoş hissiyatı ortaya koyar bir hale gelivermişler. İstemeseler, yok olmaz deseler bile. Tabi ki yine belli bir süre sonra. Ve yine farkında bile olmadan!

Bizler psikolojiden daha doğru düzgün hastanelerde bile yararlanamazken elin oğlu onu gündelik yaşamdan tutun en sinsi siyasi amaçlarını gerçekleştirmeye varıncaya kadar hayatın hemen her alanında ustaca kullanıyor, görüyorsunuz.

Bu taktiğin bu günlerde ülkemize karşı ortaya çıkmış son görüntüsü, "demokratik özerklik" şeklinde. Sadece özerklik dense daha ilk duyulduğu andan itibaren negatif bir çağrışım yapacak, böylece ilk duyulduğunda bile olumsuz bir duyguyla yüklenecek, sonra da elleriyle kuş tutulsa daha değiştirilemeyecek olan bir algıyı daha yolun başında olumlu hale evirmenin yolu, "demokratik" kavramı.

Madem böyle sihirli bir taktik var, o halde siyasetçilerimize öneri:

Yoksulluğu yok etmeye çalışın, baktınız olmuyor önüne demokratik sıfatını getirerek kullanın:

Demokratik fakirlik…

Fakirlik değişmez belki ama ona ilişkin negatif algılar ve duygular değişir. Bu da nihayetinde aynı kapıya çıkar. Olumsuz algılanmamış, negatif bir hissiyatla karşılanmamış bir fukaralığın kime ne zararı olur ki.

Kadına şiddete de öyle. Demokratik şiddet deyin. Şiddeti tek başına değil sürekli bu kavramla yan yana kullanın.

Hava kirliliğine demokratik hava kirliliği, hastalıklara demokratik hastalık, ayrılıklara demokratik ayrılık. Bakın sizi temin ederim, sonuç sihirli bir değnekle dokunulmuşçasına farklı çıkacak.

...

Korkarım ki, bir alanda “cambaza bak” denilerek ceplerin boşaltılması misali demokratik kelimesiyle önce bu mazlum toplumun hisleri narkoza uğratılmak, akabinde ki "özerklik" neşteriyle de kutsal vatan toprağı ameliyata alınmak, böylece önemli bir bölgesi “ur var” denilerek gövdeden alınıp atılmak isteniyor. Ve bu kadar tehlikeli bir operasyon gözlerimizin önünde ve sadece psikolojik nitelikli bir “kavram malzemesiyle” yapılmak isteniyor.

Kimi halk ise kendi arasında çaresizce fısıldaşıyor:

Abi sadece özerklik değil ki… Baksana başında “demokratik” bulunuyor.

Haaaa, öyle mi… Pardon… Özür dilerim… Demokrasiyse başımız kıldan ince.

Demokrasinin kestiği parmak acımaz!!!

(Not: Duyarszılaştırma yoluyla kesilen parmak acımaz belki, ama parmaksız yaşamak zorunda bırakılmak acıların bizatihi kendisi ve en büyüğü olur)

Psikolog
İzzet Güllü
MDH
MALATYA BAKIŞ GAZETESİ