Sevgililer günü…Tartışmalara açık bir kavram..Bazen tüketim toplumunun ürünü olarak değerlendirirken ,sürüklenip o kavramı kendi içimizde barındıran bu günü hatırlamayan sevgilimize, nişanlımıza, eşimize sitem edip bu günü hatırlaması için kapris ve baskı yapan bizler..Oysa bizim başka sorunlarımız var gençler, baylar, hanımlar…Biz bir ilişkiye başladığımızda karşımızdakinin davranışlarında gördüğümüz olumsuzlukları görmezden geliyoruz. Adeta gözümüz kör ilerliyoruz.. Partnerimizin beğenmediğimiz yönleri karşımıza tüm çıplaklığı ile gelmeye başladığında bunu değiştirebileceğimize olan tüm güvenimizle onun kişiliğini değiştirmeye çalışıyoruz..Sevginin getirdiği ilk toleranslar oyuna katılıyor ve kendinden ödün veren tarafın kişiliği baskı ile zorla yavaş yavaş diğerine benzemeye başlıyor… Oyuna katılımda bir aksama olduğunda, yani tolerans tanıyan taraf baskıya dayanamayıp kendi kişiliğine dönmeye karar verdiğinde çatışmalar başlıyor.. VEEE.. “Neden böyle oldu, biz aşıktık, birbirimizi seviyorduk.” Sevgi kişiyi olduğu gibi kabul etmektir.. Şunu unutmayın sevdiğiniz kişi sizin değişikliğe uğratmadığınız kişi idi.. Sevgi her haliyle kabullenmektir. Kendinize ve sevdiğinize saygınız varsa size uymayan davranışlarına da saygı gösterip kabullenin.Ne güzel söylemiş OSHO..”Ve birisini sevdiğinde onu koşullandıramazsın. Birisini sevdiğinde ona özgürlük tanırsın, onu korumaya alırsın. Bir kimseyi sevdiğinde onun sadece senin karbon kağıdından bir kopyan olmasını istemezsin, onun kendine has bir birey olmasını istersin”. SEVGİLİLER GÜNÜNÜZ KOCAMANNN KUTLU OLSUN Psikolog Zuhal Koçkar